Otoitzaren garrantzia: zergatik eta nola egin!

Otoitza ur bizia da, eta horrekin arimak egarria asetzen du. Pertsona guztiek otoitza behar dute, ura behar duten zuhaitzek baino gehiago. Zuhaitzek ezin baitute fruiturik eman sustraietatik ura xurgatzen ez badute, eta ezin ditugu gupidaren fruitu preziaturik eman otoitzarekin elikatzen ez bagara. Horregatik ohetik altxatzen garenean, eguzkiari aurrea hartu behar diogu Jainkoari zerbitzatuz. Afariko mahaian esertzen garenean eta atseden hartzeko prestatzen garenean, otoitz egin behar diogu Jainkoari.

Edo hobeto esanda, orduro otoitz bat eskaini behar diogu Jainkoari, horrela egunaren luzera berdina duen bidea eginez otoitzaren laguntzaz. Deabruek Jaunari amildegira ez bidaltzeko erregutu badiote eta haien eskaera bete bada, zenbat laster erantzungo dute Kristoz jantzita gauden otoitzak. Noiz otoitz egiten dugu heriotza adimendunetik (espiritualetik) askatzeko? Beraz, dedikatu gaitezen otoitzera, bere boterea handia baita.

Otoitza gizakien oinarrizko beharretako bat da, arima Jainkoarengana zuzentzen duena. Gizakiaren bihotza Jainkoarekin duen hitza, gizakiaren arrazionalaren eta Sortzailearen arteko lotura espirituala da. Haurren eta Zeruko Aitaren artean, Jainkozko intsentsu gozoak, bizitzako olatu nahasiak gainditzea esan nahi du, sinesten duten guztien arroka garaiezina, jainkozko jantzia, arima ontasunez eta edertasunez jantzia. Egintza jainkozko guztien ama, gizakiaren etsairik handienaren maltzurkeriaren aurkako presa.

Deabrua, Jainkoak barkatzeko bekatuak barkatzeko bitartekoa, olatuek suntsitu ezin duten aterpea. Adimenaren argitasuna, etsipenaren eta minaren aizkora. Itxaropenari bizia emateko lekua, haserrea arintzeko, epaituak diren guztien defendatzailea, kartzelan daudenen poza. Jainkoarengan otoitz egiten dugu eta sinesten dugu gure bizitzako egun guztietan.