Gaurko meditazioa: Zer oparituko diogu Jaunari itzultzen digun guztiagatik?

Zer hizkuntzak eman diezaioke Jaungoikoari opariak protagonismoa? Haien kopurua hain da handia da edozein zerrendatik ihes egiteko. Horien tamaina, beraz, hain da handia eta ezen horietako batek bakarrik estimulatu behar gaitu emaileari amaierarik gabe eskerrak emateko.
Baina badago mesede bat, nahi izan bagenu ere, isilpean ezin dugula inola ere gainditu. Egia esan, ezin da onuragarria edozein pertsonak, pentsamendu osasuntsua eta gogoeta egiteko gai denik, ezer esango ez balu ere, gogoan izan nahi dugun jainkozko onuraz.
Jainkoak gizakia sortu zuen bere irudi eta antza. Inteligentzia eta arrazoia eman zizkion lurreko gainerako izaki bizidun guztiei ez bezala. Lurreko paradisuaren edertasun zoragarriaz gozatzeko ahalmena eman zion. Eta azkenean munduko gauza guztien burujabetu egin zuen Sugeak iruzur egin ondoren, bekatuan erori zen eta, bekatuaren, heriotzaren eta tribulazioaren bidez, ez zuen izakiari bere patua utzi. Horren ordez, aingeruak laguntzeko, babesteko eta zaintzeko legea eman zion eta profetak bidali zituen bizioak zuzendu eta bertutea irakasteko. Zigor mehatxuekin gaiztoaren jazarpena erreprimitu eta desagerrarazi zuen. Promesekin ongiaren askatasuna piztu zuen. Ez da gutxitan erakutsi aldez aurretik, pertsona horretan edo bestean, bizitza ona edo txarraren azken patua. Gizonarentzat ez zen desinteresatu ere egin desobedientzian etengabe jarraitu zuenean. Ez, bere ontasunean, Jaunak ez gintuen abandonatu ere eskaini dizkigun ohoreak mespretxatzerakoan eta bere maitasun onuragarria zapaldu duelako. Izan ere, heriotzatik deitu gaitu eta bizitza berrira itzuli da Jesukristo gure Jaunaren bidez.
Puntu horretan, onura lortzeko moduak are mirespen handiagoa pizten du: "izaera jainkotiarra izan arren, ez zuen Jainkoarekiko zuen berdintasuna altxor jeloskor gisa hartu, baina bere burua kentzen zuen, morroi baten baldintza bereganatuz" (Phil. 2, 6-7). Gainera, gure sufrimenduak hartu eta min hartu zuen, gure zauriengatik sendatu gintuelako deitu zitzaigun (cf. 53: 4-5) eta oraindik madarikazioengandik salbatu gintuen, bere burua madarikazioaren mesedetan bihurtuz. (cf. Gal 3:13), eta izugarrizko heriotza topatu zuen bizitza glorioso batera itzultzeko.
Ez zen kontent bere heriotzatik bizitzara gogora ekartzen, baizik eta bere jainkotasunaren partaide egin gaitu eta giza ebaluazio bat gainditzen duen betiko gloriarako prestatuta gaude.
Orduan, zer egin diezaiokegu Jaunari eman digun guztiagatik? (cf. Sal 115, 12). Hain da ona, ez baitu trukatzea eskatzen ere: zoriontsua da maitasunarekin elkarrekiko dugulako.
Hori guztia pentsatzen dudanean, izututa eta beldurtuta geratzen naiz beldurragatik, nire buruaren argitasunagatik edo ezerrengatik kezkatzen ez denez, Jainkoaren maitasunean ahulduko nauelako eta baita lotsarako eta mespretxatzeko kausa bihurtu ere.