Medjugorje: Jacov-ek Paradisuaz hitz egiten digu. Ahizpa Emmanuelen eskutik
Jakov, esaiguzu ... "galdetu erromesei. - Gospa etorri zen eta berarekin eraman gintuen. Vicka nirekin zegoen, joan zaitez galdetzera, esango dizu ... - Jakov oso mutil diskretua izaten jarraitzen zuen, eta bere emazte Annalisa ere Andreak jakinarazten dizkion altxorrak bakarrik jasotzen ditu. . Bere aldetik, Vickak ez dio bere buruari otoitz egiten bi aldiz "bizitza osorako bidaia" kontatzeko: - Ez genuen espero - dio - Gospa gelara etorri zen Jakoveren amak gurekin gosaria prestatzen zuen bitartean.
Berak zuekin batera zerua, purgatorioa eta infernua ikustera joateko proposatu zigun. Horrek asko harritu gintuen eta hasieran ez Jakov-ek ez baietz esan genuen. - Ekarri Vicka zurekin - esan zion Jakovek - anai-arreba asko ditu, ni neu naizen seme bakarra naizen bitartean. Egia esan, horrelako espedizio batetik bizirik itzul zezakeen zalantza zuen! - Nire aldetik - gehitu zuen Vicka - esan nion neure buruari - "Non elkartuko gara berriro? Eta zenbat denbora beharko duzu? " Azkenean Gosparen nahia gurekin eramatea zela ikusita, onartu genuen. Eta hor topatu ginen. - - Han? - galdetu nion Vicka, - baina nola iritsi zinen? - Baietz esan bezain pronto, teilatua zabaldu zen eta han geunden! - - Zure gorputzarekin irten al zara? - - Bai, orain gauden moduan! Gospa Jakov hartu zuen ezkerreko eskuarekin eta ni eskuinarekin eta berarekin alde egin genuen. Lehenik eta behin paradisua erakutsi zigun. - - Zerura hain erraz sartu al zara? - - Baina ez! - Vicka esan zidan - atea sartu genuen. - Ate bat bezala? - - Mah! Atea normala! S. Pietro ikusi genuen ate ondoan eta Gospak atea ireki zuen ... - S. Pietro? Nolakoa zen? - Beno! Nola zen lurrean! Esan nahi dut? - Hirurogei eta hirurogeita hamar urte inguru, ez oso altua baina txikia, ilea gris samarra eta kizkurra, nahiko gordina ... - Ez al du zuretzako ireki? - Ez, Gospa bere kabuz ireki da giltzarik gabe. 5. Pietro zela esan zuen, ez zuen ezer esan, agur esan genuen, besterik gabe. - Ez al zaitu harritzen ikusi? - Ez, ez? Ikusi, Gospa-rekin egon ginen. -Vicka-k eszena deskribatu zuen atzo beranduago, familiarekin, inguruetan egindako ibilaldi batez ari zela. Ez dago oztoporik "han dauden gauzak" eta hemen daudenen artean. Errealitate horien artean oso gustura dago eta are harritzen da nire galdera batzuekin. Arraroa, ez da konturatzen bere esperientziak gizateriarentzako altxorra suposatzen duenik eta zerurako hain ezaguna den zeruko hizkuntzak beste mundu batera irekitzeko leihoa irekitzen duela gure egungo gizartearentzat, "ez direnak". .
- Paradisua mugarik gabeko espazio bikaina da. Lurrean existitzen ez den argia dago. Hainbeste jende ikusi dut eta denak oso pozik daude. Abestu, dantzatu ... elkarrekin pentsatzen dute guretzat pentsaezina den modu batean. Elkar ezagutzen dute elkar. Tunika luzez jantzita daude eta hiru kolore desberdin nabaritu ditut. Baina kolore horiek ez dira lurrarenak bezalakoak. Horia, grisa eta gorria antza dute. Aingeruak ere badaude haiekin.
Gospak dena azaldu zigun. "Ikusi zein zoriontsu diren. Ez dute ezer galdu! " - - Vicka deskribatu al duzu dohatsua zeruan bizi den zoriontasun hori? - - Ez, ezin dut deskribatu, lurrean ez baitago hori esateko hitzik. Hautetsien zoriontasun hori ere sentitu nuen. Ezin dizut esan, ezin dut nire bihotzean bizi. - Ez al zenuen zutik egon nahi eta inoiz ez zen lurrera itzuli? - - Bai! erantzuten du irribarrez. Baina norberak bakarrik ez luke pentsatu behar! Badakizu gure zorionik handiena Gospa zoriontsu egitea dela. Badakigu denbora luzez lurrean mantendu nahi gaituela bere mezuak ekartzeko. Poz handia da zure mezuak partekatzea! Behar nauen bitartean, prest nago! Zurekin eraman nahi nauenean prest egongo naiz! Bere proiektua da, ez nirea ... - Zorionekoak ere ikusi zaitu? - Ziur ikusi gaituzte! Beraiekin egon ginen! - Nolakoak ziren? - Hogeita hamar urte inguru zituzten. Oso politak ziren. Inor ez zen txikiegia ezta handiegia ere. Ez zegoen mehe, ez koipe edo gaixorik. Guztiak oso ondo zeuden. - Orduan, zergatik zen San Pedro zaharra eta lurrean jantzita? - Isiltasun laburra bere aldetik ... galderari ez zitzaion inoiz gertatu. - Egia da, ikusi dudana esango dizut! - Eta zure gorputzak Gospa-rekin zeruan egongo balira lurrean, Jakoven etxean? - Noski ezetz! Gure gorputzak Jakoveren etxetik desagertuta daude. Denok gure bila! Hogei minutu iraun zuen denak. - Lehen geldialdi gisa, Vickaren istorioa bertan gelditzen da.
Berarentzat, garrantzitsuena zeruko zoriontasun oparoa dastatzen hastea da, inoiz egin behar ez den bake hori, agindu gabe dagoena. Izpiritu indartsuak ziur asko "zakurtu" eta Vicka-k agerian utzitako istorio gordin hau eztabaidatzeko gai izango dira. Baina Jakovek bigarren lekuko bat izateaz gain, Vicka zeruan benetan geratu dela adierazten duen seinalerik argiena da zeruko poza hori bere izate osotik beregana hurbiltzen denera igarotzen dela. Nork konta ditzake milaka pertsona nori, bere irribarre sinplearekin itxaropena berreskuratu duen?