Gaur hausnartu zure fedeaz
Laster, bere alabak izpiritu garbia zuen. Etorri eta bere oinetara erori zen. Emakumea greziarra zen, jatorra jaiotzez, eta deabruari alaba urruntzeko eskatu zion. Esan zion: "Utzi haurtxoei lehenik elikatzen. Ez baita bidezkoa haurren janaria hartu eta txakurrei botatzea. "Mark 7: 25-27
Zergatik hitz egin zuen Jesusek emakume horri horrela? Berarengana hurbiltzen da, beldurrez eta dardaraz zihoanean, oinetara erori eta bere alabari laguntzeko erregutzen dio. Hasieran, Jesusek adeitasun eta erruki iritsiko dela espero liteke, galdetu alabari buruz eta esan: "Oh, zure alabari lagunduko diot. Eraman nazazu beregana. "Baina ez da hori esaten duena. Esan dio "ez dela bidezkoa haurren janaria hartu eta txakurrei botatzea". Ouch! Benetan? Benetan esan al zuen hori? Zergatik esango zuen horrelako zerbait?
Lehenik eta behin, jakin behar dugu Jesusek esaten duen guztia maitasun ekintza bat dela. Maitasun eta erruki handieneko ekintza da. Ezagutzen dugu, hau da Jesusena delako. Maitasuna eta errukia bera da. Orduan, nola uztartu dezakegu itxurazko kontraesan hori?
Elkarreragin hau ulertzeko gakoa azken emaitza aztertzea da. Emakume honek Jesusi nola erantzun zion eta elkarrizketa nola amaitu zen aztertu behar dugu. Hori egiten dugunean, emakumea apaltasun eta fede izugarriekin erantzuten duela ikusten dugu. Jesusek esaten duena egia da. Zentzu batean, esandakoa interpreta dezakegu inork ez duela bere grazia eta errukia izateko eskubidea. Inork, zu eta zure alaba barne, "merezi du" Jainkoak zure bizitzan izatea. Jesusek hori daki eta, esaten duena esanez, emakume honek aukera zoragarria eskaintzen dio bere fede sakona erakusteko, guztiek ikus dezaten. Bere hitzak fedearen, itxaropenaren eta konfiantzaren balea bezala distirarazten dio. Hori da Jesusen helburua eta funtzionatu zuen. Funtzionatu zuen, beragana iritsi zenean berehala ohartu zen benetan fede sakona zuela. Bazekien umiltasunez eta konfiantzaz erantzungo zuela. Emakumeak egin zuen eta, beraz, bere fedearen eta apaltasunaren manifestazioaren lekuko gara.
Hausnartu gaur emakume apal honen fede ederrari buruz. Saiatu zeure burua zapatetan jartzen eta entzuten Jesusi hitz horiek esaten. Nola erantzungo zenuke? Haserrea edo asalduraz erantzungo zenuke? Zure harrotasunak min egingo al dizu? Edo are umiltasun sakonagoarekin erantzungo zenioke, Jainkoak ematen digun guztia jasotzeko eskubiderik ez dugun oparia dela aitortuz. Modu honetan erantzutea da seguruenik Jainkoak gutakoengandik espero duen fede ekintza eta hori da behar dugun bere errukia iragartzeko giltza.
Jauna, mesedez umilia nazazu. Ezabatu nire harrotasuna. Lagundu nazazu zure oinera erortzen. Lagundu nazazu zuregan konfiantza hain sakonki behartuta zaudetela, nire maitasunagatik, zure grazia gordailua ireki eta nire gainera isurtzera. Jesus zugan sinesten dut.