Pilulak Fedearen urtarrilaren 29a "Jarraitu Jainkoaren borondatea"

Salbuespenik gabe Jainkoaren borondatea jarraitzeko erabakia igandeko otoitzean jasotzen da, egunero esaten ditugun hitzetan: "Zurea lurrean egingo da zeruan bezala". Zeruan ez dago jainkozko borondatearekiko erresistentziarik, dena bere menpean dago eta obeditzen dio; Gure Jaunari agintzen diogu horretarako, inoiz ez diezaiola erresistentziarik emango, jainkozko borondate horren aurrean guztiz subjektiboa izaten jarraituko duela, inguruabar guztietan. Jainkoaren borondatea bi eratara uler daiteke: Jainkoaren nahia esan nahi da eta Jainkoaren ongizatea ongietorria da.

Sinatutako borondateak lau zati ditu: bere aginduak, bere kontseiluak, Elizaren aginduak eta inspirazioak. Jainkoaren eta Elizaren aginduei esker, denek burua makurtu behar dute eta obedientziara aurkeztu behar dute, han Jainkoaren borondatea erabatekoa baita, guk salbatuak izan daitezen nahi dugu.

Aholkuak, desioz behatu nahi gaitu, eta ez era absolutuan; batzuk bata bestearen aurka baitira, erabat ezinezkoa litzateke bata bestea praktikatzeari utzi gabe praktikatzea. Adibidez, bada gure aholku bat Gure Jaunaren jarraipena izan behar duzun guztia uzteko; eta bada iradokizun bat mailegatzeko eta limosna emateko: baina esaiozu, nork eman duen guztia, zer izango du maileguan edo nola emango du, ez baitu ezer? Beraz, Jainkoak jarraitu nahi dizkigun aholkuak jarraitu behar ditugu, eta ez sinetsi horiek guztiak besarkatu ditzagun.

Badago Jainkoaren harrera ona ere, gertakari guztietan ikusi behar duguna, gertatzen den guztian esan nahi dut: gaixotasunean, heriotzan, atsekabean, kontsolamenduan, gauza oparo eta oparoetan, azken batean aurreikusten ez diren gauzak. Eta Jainkoaren borondate horri, beti egon behar dugu egoera guztietan, atseginetan, gauza desatseginetan, kontsolamenduan, heriotzan eta bizitzan bezala eta borondatearen aurka ageriko ez den guztietan. Jainkoak esan nahi du, azken hori beti nabarmentzen baita.