ANGELO ASTELEHENETAN ORAINAK

Gaur, ene Jauna, beste batzuek esan dizuten hitz berak errepikatu nahi ditut. Magdalako Mariaren hitzak, amodio egarri zuen emakumea, heriotzari uko egin gabe. Eta galdetu zizun, ikusi ezin zenuen bitartean, begiek ezin baitute bihotzak benetan maite duzunik non egon. Jainkoa maitatu daiteke, ezin da ikusi. Eta galdetu zizun, lorezaina zinen sinesten zuena.

Bizitzako lorezain guztiei, Jainkoaren lorategia da beti, nik ere maitasunarengatik gurutziltzatu zuten Jainko Maitatua non jarri duten galdetu nahi nioke.

Artzain marroiaren hitzak ere errepikatu nahi nituzke, zure maitasuna berotzen edo erretako Kantu kanten hitzak, zure maitasunak berotu eta erretzen eta sendatzen eta eraldatzen dituelako, eta esan zizun, berak ikusi ez zizun bitartean, maitatu zaitu eta zure ondoan sentitzen zaituena: "Esan iezadazu nora eramaten duzuen artaldea eta nora atseden bero handia ematen duen unean".

Badakit nora eramaten duzun artaldea.

Badakit nora zoazen atseden hartzeko bero handia dagoen unean.

Badakit deitu nauzu, hautatua, justifikatua, pozik.

Baina zuregana etortzeko desio zintzoa lantzen dut zure pausoak zapalduz, zure isiltasuna maitatuz, idiak bilatzen dituzunean edo ekaitzak amorratzen duenean.

Ez nazazu utzi itsasoko olatuen gainean gelditzen. Erabat hondoratu ninteke.

Maria di Magdala ere oihukatu nahiko nuke:

"Kristo, nire itxaropena piztu da.

Jentilen Galilean gailendu zaigu "

Zuregana etorriko naiz, korrika egitera, zu ikustera eta zuri:

"Ene Jauna, ene Jainkoa".