Jainkoak ustekabeko norabidean bidaltzen zaituenean

Bizitzan gertatzen dena ez da beti ordenatua edo aurreikus daitekeena. Hona hemen nahasmenaren artean bakea aurkitzeko ideia batzuk.

Ustekabeko bihurguneak
Central Parkeko mendebaldea inguratzen duen espaloian barrena ibili naiz gaur goizean bere geometriarekin harrituta: nire oinen azpian dauden harri hexagonalak parket itxurako adreiluek mugatzen zituzten, aldamenean harrizko horma txukuna zutelarik. Hormatik haratago zegoen parkea bera, non zeru urdinean nahastutako zuhaitz biluzien adar delikatuak eta hagin tentakuluetatik etxeko mokozabalen zurrumurruak sortzen ziren.

Gizakiak sorturiko espaloi zuzen, ordenatu eta ordenatuaren eta naturaren gorabehera nahaspilatuaren arteko kontrasteak Jainkoaren sorkuntza eta gizakiaren arteko desberdintasunak pentsatzera eraman ninduen.

Munduak Jainkoak egindako zirkuluen adibide ugari ditu: ilargia, zilborrak, mahatsa, ur tantak eta loreen erdigunea. Triangeluak ere erraz nabaritzen dira. Katuen katu sudurrak eta belarriak, koniferoak, mendi tontorrak, agave hostoak eta ibaiaren delta daude.

Baina zer gertatzen da gizakiak sortutako munduan ohikoena den formaz, laukizuzena? Nire burmuina bilatu nuen parekide naturalen bila, eta pentsatu eta pentsatu arren bi besterik ez nituen: hortzak eta gatz kristalak. Horrek harritu ninduen. Nahiago al ditugu laukizuzenak blokeekin eta zuzenekin planifikatzea eta eraikitzea errazagoa delako? Edo zerikusirik ba al du gizakiak bizitza lineala izan behar duela suposatzeko duen moduarekin? Ez dakit.

Jainkoak lerro okerrekin zuzenean idazten duela dioen esaera dago. Neguan zuhaitz baten edertasunari so egiten diodanean, adarrak, adarrak eta adarrak zeruraino iristen diren itxuraz nahasita baina, jakina, planifikatutako ereduarekin, esan dezaket zerbait ulertu dezaket.

Jainkoaren plana ez da beti nik nahi dudan moduan ordenatzen eta aurreikusten. Nire bizitzan ezin ditut aurreikusi edo aurreikusi bihurguneak. Horrek ez du esan nahi ustekabeko norabideetan adarkatzea okerra edo okerra denik. Esan nahi duena da ni naizen leku berri guztietan hazten jarraitu behar dudala, iristen, Jaunaren alde eta Jaunarekin bizi.