Azken mezua Giampilieri

Jesusen mezua, 29/03/2016.

zer iruditzen zait gaur aurkitzen ditudan erlijio komunitateetan orokorrean eta niretzat sagaratutako arima guztietan? Horietako askotan munduaren turboil eta izpiritu bakarra. Hala ere, izpirituaren bozkariorik handienean, erlijioen konsagrazio egunean, agur esan zuen munduko zaratekin, agerian utziz nire ahotsa entzungo ez zuela.
Nire seme-alabak, baina munduak bere istiluaz, bere poz faltsuez, iruzurrez hitz egiten badu, beharrezkoa da isilik egotea. Eta nik ere. Pixkanaka Nire irudia lurraren aurpegitik eta gizakiaren bihotzetik ezabatzen da ni ordezkatuko nauen beste bat txertatzeko. Erlijio ohitura daraman eta munduko espiritua duten arima konsagratu gehiegi daude.

Ene seme-alabek, guztiak shock me abandonatu dute nire porrota naiz. Bizpahiru arima leial, negarrez begiratuz begiratzen didaten begiak, Nere ama, hainbeste maite nuen ikaslea eta Magdalena. Baina non daude besteak? Non dago Peter, ekaitzek errefrau egingo duten haitza? Non dago soldadu irekitzeko prest dagoen Bihotzaren izurritetik aterako den minutu batzuk barru nire eliza sortzailea? Paradisuko lorerik ederrena bezala aterako da, maitasunarengatik pentsatua eta nire gorputza eta nire odolaren bidez elikatzen dena, denboraren amaiera arte odola botatzen jarraituko duena.
Nire semeak, nire Elizak ere ez du nire presentzia gehiago nabaritzen, izan ere, ohartuko balitz, gauzak ez lirateke horrela joango. Beren apaiz betiereko indarrarekin zerutik jaisten nautenek ere ez dute ohartzen. Ez al naiz benetan betiereko gaitzespena, betiereko gaizki ulertua? Nire apaizek ez dute ulertu Nire ebanjelioa ez dela aldatzen, plazer kopa eskuetan edukitzen dute eta ez dute ahazten edateko azken tantaraino. Ez nuen hori nahi nuena. Otoitza nire elizaren alde, arima asko galdu direlako.
Bedeinkatzen zaitut Aitaren, Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.