Frantziar mediku batek bere pasioan Jesusen sufrimenduak kontatzen dizkigu

Duela urte batzuk Barbet mediku frantziarra Vatikanoan zegoen, Pasteau doktorea, bere lagun batekin batera. Pacelli kardinala ere entzuleen zerrendan zegoen. Pasteauk esan zuen, Barbet doktorearen ikerketari jarraituz, ziur gerta litekeela gurutzean Jesusen heriotza gihar guztien uzkurdura eta asfixia bidez gertatu zela.
Pacelli kardinalak min hartu zuen. Orduan, murmurio egin zuen: - Ez genekien ezer; inork ez zuen aipatu.
Behaketa horren ondoren, Barbetek Jesusen pasioaren berreraikuntza mediko aluzinatu bat idatzi zuen.
«Zirujau guztien gainetik nago; Aspaldidanik irakatsi dut. 13 urtez gorpuen konpainian bizi nintzen; Nire karreran anatomia sakon ikasi nuen. Presuntzarik gabe idatzi dezaket ».

«Jesus agonian sartu zen Getsemaniko lorategian -idazten du Lukas ebanjelariak- biziago otoitz egin zuen. Eta izerdia eman zuen lurrera erortzen ziren odol tantak bezala». Gertaeraren berri ematen duen ebanjelista bakarra medikua da, Luke. Eta kliniko baten zehaztasunarekin egiten du. Odol izerdia edo hematohidrosia oso fenomeno arraroa da. Aparteko baldintzetan ekoizten da: probokatzeko neke fisikoa behar da, shock moral bortitzaz lagundua, emozio sakon batek eraginda, beldur handi batek. Gizonen bekatu guziez kargaturik sentitzearen izuak, sustoak, larritasun ikaragarriak Jesus zapaldu behar izan zuten.
Muturreko tentsio horrek izerdi ¬pare guruinen azpian dauden finis ¬sime ben kapilarren haustura sortzen du... Odola izerdiarekin nahasten da eta azalean biltzen da; gero, gorputz osoan zehar lurrera doa.

Ezaguna dugu Sine ¬drio juduak egindako epaiketaren fartsa, Jesus Pilatorengana bidaltzea eta prokuradore erromatarra eta Herodesen arteko biktimaren ihesa. Pilatok amore eman eta azotatzea agindu du: soldaduek Jesus eranzten eta eskumuturretatik lotzen dute atrioko zutabe bati. Flagelazioa larru anitzeko zerrendekin egiten da, zeinetan berunezko bi bola edo hezur txiki lotzen diren. Turingo Oihaleko arrastoak kontaezinak dira; betile gehienak sorbaldan, bizkarrean, gerrialdeko eskualdean eta bularrean daude.
Borreroak bi izan behar ziren, bat alde bakoitzean, itxura desberdinekoa. Azala labankada egin zuten, odol-izerdiaren milioika hemorragia mikroskopikok jada aldatuta. Azala urratu eta zatitu; odola isurtzen da. Kolpe bakoitzarekin Jesusen gorputza minez astintzen da. Indarrek huts egiten diote: izerdi hotz bat kopetan dariola, burua goragale birjina batean biraka, hotzikarak bizkarrezurra darama. Eskumuturretatik oso altu lotuko ez balitz, odol putzu batean eroriko litzateke.

Gero koronazioaren iseka. Arantza luzeak dituztenak, akazia baino gogorragoak, turmentatzaileek kasko moduko bat ehundu eta buruan aplikatzen dute.
Arantza larruazalean sartzen da eta desinfektatzea eragiten dute (zirujauek badakite larruazala zenbat odoletan dagoen).
Shroud-etik nabaritzen da zorrotz emandako makilaren kolpe gogor batek zauri izugarri bat utzi zuela Jesusen eskuineko masailean; sudurra hegal kartilaginuaren haustura batek deformatzen du.
Pilatok, trapu hori haserre dagoen mafiari erakutsi ondoren, gurutziltzatzera entregatzen du.

Jesusen sorbaldetan kargatzen dute gurutzearen beso horizontal handia; berrogeita hamar kilo inguru pisatzen ditu. Zutoin bertikala dagoeneko landatuta dago Kalbarioan. Jesus oinutsik ibiltzen da kaleetan zehar kotoliz jositako hondo irregular batekin. Soldaduek sokekin tiratzen diote. Zorionez, ibilbidea ez da oso luzea, 600 metro ingurukoa. Jesusek nekez jartzen du oin bat bestearen atzetik; askotan belaunetara erortzen da.
Eta beti habe hori sorbaldan. Baina Jesusen sorbaldak uherak estaltzen ditu. Lurrera erortzen denean, izpiak ihes egiten du eta bizkarra zuritu egiten du.

Kalbarioan gurutziltzapena hasten da. Borreroek kondenatua biluzten dute; baina bere tunika zaurietan itsatsita dago eta kentzea lazgarria besterik ez da. Ez al diozu inoiz kendu gaza ubeldura handi bati? Ez al duzu zuk zeuk jasan proba hau, batzuetan anestesia orokorra eskatzen duena? Orduan konturatu zaitezke zer den.
Oihal hari bakoitzak haragi biziaren ehuna atxikitzen du; tunika kentzeko, maletan ageri diren nerbio-muturrak urratu egiten dira. Borreroek tira bortitza ematen dute. Nola nolabaiteko mina neurrigabeki ez da sinkoporik sortzen?
Odola berriz hasten da isurtzen; Jesus bizkarrean luzatuta dago. Haren zauriak hautsarekin eta legarrez bilduta daude. Gurutzeko beso horizontalean zabaldu dute. Torturatzaileek neurriak hartzen dituzte. Egurrean azazkal borobil bat borobilak sartu eta tortura izugarria hasten da. Borreroak iltze bat hartzen du (iltze luzea eta zorrotza), Jesusen eskumuturrean jartzen du; mailu kolpe zorrotz batez landatu eta zuraren gainean sendo jotzen du.
Jesusek aurpegia ikaragarri uzkurtu behar zuen. Momentu berean, erpurua, mugimendu bortitz batez, oposizioan jarri zitzaion esku ahurrean: erdiko nerbioa minduta zegoen. Imajina daiteke Jesusek sentitu behar zuena: min lazgarri, oso zorrotza, atzametan hedatu zena, suzko mihia bezala, sorbaldara sartu zitzaion, gizon batek sentitu zezakeen min jasangaitzenak burmuina jo zuen, ¬k emandakoa. nerbio-enbor handien zauria. Normalean sinkopea eragiten du eta konortea galtzea eragiten du. Jesusen ez. Nerbioa bederen moztuta zegoen! Horren ordez (askotan esperimentalki aurkitu ohi da) nerbioa zati batean bakarrik suntsitu da: nerbio-enborraren lesioak iltzearekin kontaktuan jarraitzen du: Jesusen gorputza gurutzean esekita dagoenean, nerbioa biziki luzatuko da biolin baten antzera. katea.zubiaren gainean luzatua. Astindu bakoitzarekin, mugimendu bakoitzarekin, dardara egingo du, min izugarria piztuz. Hiru ordu iraungo duen tortura.
Keinu berberak errepikatzen dira beste besoarentzat, min berdinak.
Borreroak eta bere laguntzaileak habearen muturrak hartzen dituzte; Jesus altxatzen dute lehenengo eserita eta gero zutik jarriz; gero atzerantz ibilaraziz, zutoin bertikalean jarri zuten. Ondoren, azkar egokitzen dute gurutzearen beso horizontala zutoin bertikalean.
Jesusen sorbaldak minez arakatzen ziren egur zakar gainean. Arantza-koroa handiaren punta zorrotzek burezurra urratu dute. Jesusen buru gizajoa aurrerantz okertuta dago, arantzazko kaskoaren lodierak egur gainean gelditzea eragozten baitu. Jesusek burua altxatzen duen bakoitzean, minbizi zorrotzak hasten dira berriro.
Oinak iltzatzen dituzte.
Eguerdia da. Jesus egarri da. Aurreko arratsaldetik ez du edan ez jan. Ezaugarriak marraztuta daude, aurpegia odol maskara bat da. Ahoa erdi zabalik dago eta beheko ezpaina zintzilik hasten da jada. Eztarria lehorra dauka eta erre egiten du, baina Jesusek ezin du irentsi. Egarri dago. Soldadu batek, upel baten puntan, militarrek erabiltzen duten edari garratz batean bustitako belaki bat ematen dio.
Baina hau tortura lazgarrien hasiera baino ez da. Fenomeno bitxi bat gertatzen da Jesusen gorputzean.Besoetako giharrak zurrundu egiten dira areagotzen ari den uzkurdura batean: deltoideak, bizepsak tenkatu eta altxatuta, atzamarrak okertuta. Hauek kalanbreak dira. Izterretan eta hanketan erliebe zurrun ikaragarri berdinak; oinen behatzak astintzen dira. Batek esango luke tetanosak zauritu zuela, ahaztu ezin daitezkeen krisi izugarri haietan. Hala deitzen diote medikuek tetania, kalanbreak orokortzen direnean: sabeleko giharrak zurrundu egiten dira uhin geldietan; gero kostalde artekoak, lepokoak eta arnasgunekoak. Arnasa pixkanaka areagotu egin zen
labur. Airea zur eta lur dator, baina ia ezin da ihes egin. Jesusek biriken apexarekin arnasa hartzen du. Aire egarria: krisialdian asmatiko bat bezala, aurpegi zurbila pixkanaka gorritu egiten da eta gero morea eta azkenik zianotikoa bihurtzen da.
Asfixiatua, Jesus itotzen da. Puztutako birikak ezin dira gehiago hustu. Kopeta izerdiz josita dago, begiak bere orbitatik ateratzen dira. Zein da beldurgarria!

Baina zer gertatzen da? Poliki-poliki, giza gaindiko ahaleginarekin, Jesusek euskarri puntu bat hartu zuen oinetako iltzean. Bere burua indartsu eginez, kolpe txikiekin, gora egiten du, besoen trakzioa arinduz. Bularreko muskuluak erlaxatzen dira. Arnasa zabalagoa eta sakonagoa da, birikak hutsik eta aurpegia bere zurbiltasun primitibora itzultzen da.
Zergatik ahalegin hori guztia? Jesusek hitz egin nahi duelako: «Aita, barka iezaiezu: ez dakite zertan ari diren». Une baten ondoren gorputza berriro makurtzen hasten da eta asfixia berriro hasten da. Gurutzean esandako Jesusen zazpi esaldi eman dira: hitz egin nahi duen bakoitzean, zutik egin beharko du Jesusek, oinetako iltzeetan tente eutsiz... Imajinaezina!

Euli multzo batek (hiltegietan eta harategietan ikusten den euli berde eta urdin handiak), burrunba egiten du bere gorputzaren inguruan; amorrua dute aurpegian, baina ezin ditu urrundu. Zorionez, pixka bat igaro ondoren, zerua ilundu egiten da, eguzkia ezkutatu egiten da: bat-batean tenperatura jaisten da. Laster arratsaldeko hirurak izango dira. Jesus beti borrokan; tarteka altxatzen da arnasa hartzeko. Dohakabearen aldizkako asfixia da itotzen dena eta hainbat aldiz itotzeko bere burua arnasten uzten duena. Hiru ordu irauten duen tortura.
Haren min guztiek, egarriek, kalanbreek, asfixiek, erdiko nerbioen bibrazioek ez zuten kexarik eragin. Baina Aitak (eta azken proba da) abandonatu omen du: «Ene Jainkoa, ene Jainkoa, zergatik utzi nauzu?».
Gurutzearen oinean Jesusen ama zegoen. Imagina al dezakezu emakumearen oinazea?
Jesusek oihu bat egiten du: "Bukatu da".
Eta ahots ozen batez esaten du: "Aita, zure eskuetan gomendatzen dut nire espiritua".
Eta hil egiten da.