پدر دانیله ناتال و داستان او در مورد برزخ

این داستان از برادر دانیال ناتال که پس از 3 ساعت مرگ ظاهری، رویای خود را از برزخ می گوید.

فرا دانیله یک کشیش کاپوچینی بود که خود را وقف کمک به مجروحان، دفن مردگان و کمک به نیازمندان کرد. جنگ جهانی دوم.

در سال 1952 در کلینیک "ملکه النااو به سرطان طحال مبتلا شده است. اولین کاری که کرد این بود که خبر را به بهترین دوستش رساند، Padre Pioکه او را وادار به درمان کرد. بنابراین او به رم رفت و با دکتر ملاقات کرد. چارلز مورتی.

Il دکتر در ابتدا به دلیل پیشرفت بیماری از انجام عمل امتناع کرد، اما با اصرار راهب پذیرفت. فرا دانیله بلافاصله پس از عمل به کما رفت و او 3 روز بعد درگذشت. اقوام دور جنازه جمع شدند تا نماز بخوانند. سه ساعت پس از آن غیر قابل تصور رخ داد. عارف ملحفه را درآورد، بلند شد و شروع به صحبت کرد.

برادر دانیال خدا را ملاقات می کند

گفت دیدم خداوند که طوری به او نگاه می کرد که انگار به پسری نگاه می کرد. در آن لحظه فهمید که خداوند همیشه از او مراقبت کرده است و او را به عنوان تنها مخلوق جهان دوست داشته است. متوجه شد که از آن عشق الهی غفلت کرده و به همین دلیل به 3 ساعت برزخ محکوم شده است. در برزخ تلاش کرد دردهای وحشتناکاما وحشتناک ترین چیز در آن مکان احساس دوری از خدا بود.

بنابراین تصمیم گرفت به یکی از آنها برود برادر و از او بخواهد که برای او که در برزخ بود دعا کند. برادر صدای او را می شنید اما او را نمی دید. در آن لحظه راهب سعی کرد او را لمس کند اما متوجه شد که او بدون بدن است، بنابراین او را ترک کرد. ناگهان به او ظاهر شد مریم مقدس و راهب از او التماس کرد که نزد خدا شفاعت کند و به او فرصتی دهد تا به زمین بازگردد تا به عشق خدا زندگی و عمل کند.

او هم در آن نقطه دید Padre Pio در کنار مدونا و از او خواست که دردهای او را تسکین دهد. ناگهان مدونا به او لبخند زد و در یک لحظه برادر جسد او را به دست آورد. فیض گرفته بود، دعایش مستجاب شده بود.