سانتا ماریا گورتی، نامه کسانی که قبل از مرگ او را کشتند
ایتالیایی الساندرو سرنلی او پس از محکوم شدن به قتل 27 سال را در زندان گذراند ماریا گورتی، دختر 11 ساله ای که در نپتون، در لاتزیو. این جنایت در 5 ژوئیه 1902 رخ داد.
اسکندر که در آن زمان بیست ساله بود، وارد خانه او شد و سعی کرد به او تجاوز کند. او مقاومت کرد و به او هشدار داد که مرتکب گناه بزرگی خواهد شد. او با عصبانیت ۱۱ ضربه چاقو به دخترک زد. روز بعد قبل از مرگ، مهاجم خود را بخشید. اسکندر پس از گذراندن دوران محکومیت خود در زندان، به دنبال مادر مریم برای طلب بخشش رفت و او گفت که اگر دخترش او را ببخشد، او نیز خواهد بخشید.
سپس سرنلی به آن پیوستفرمان صغیر کاپوچین و تا زمان مرگش در سال 1970 در این صومعه زندگی کرد. او نامه ای با شهادت و پشیمانی خود از جنایتی که علیه ماریا گورتی مرتکب شده بود، به جای گذاشت که در دهه 40 توسط پاپ به عنوان مقدس شناخته شد. پیوس XII. بقایای قدیس از قبرستان نپتون به سردابی در پناهگاه مقدس منتقل شد. بانوی فیض نپتونیا. جشن سانتا ماریا گورتی در 6 جولای جشن گرفته می شود.
نامه:
من تقریباً 80 ساله هستم، در حال تکمیل مسیرم هستم. با نگاهی به گذشته، متوجه می شوم که در اوایل جوانی راه غلطی را در پیش گرفتم: راه شر، که به تباهی من منجر شد.
من از طریق مطبوعات می بینم که اکثر جوانان بدون مزاحمت همین راه را می روند. من هم برام مهم نبود من افراد با ایمانی را در نزدیکی خود داشتم که کارهای خوبی انجام می دادند، اما اهمیتی نمی دادم، کور شده بودم توسط نیروی بیرحمی که مرا به مسیر اشتباه سوق داد.
ده‌ها سال است که درگیر جنایتی از شوق بودم که اکنون حافظه‌ام را وحشتناک کرده است. ماریا گورتی، سنت امروز، فرشته خوبی بود که پراویدنس برای نجات من جلوی پله های من گذاشت. من هنوز سخنان سرزنش و بخشش او را در قلبم حمل می کنم. او برای من دعا کرد، برای قاتل خود شفاعت کرد.
نزدیک به 30 سال از زندان می گذرد. اگر صغیر نبودم به حبس ابد محکوم می شدم. من قضاوت مستحق را پذیرفتم، به گناه خود اعتراف کردم. ماریا واقعا نور من بود، محافظ من. با کمک او، در طول 27 سال زندانم به خوبی عمل کردم و سعی کردم وقتی جامعه از من به اعضای خود استقبال کرد، صادقانه زندگی کنم.
پسران سنت فرانسیس، برادران کاپوچین کوچک مارش ها، نه به عنوان یک برده، بلکه به عنوان یک برادر، از من با صدقه سرافی استقبال کردند. من 24 سال با آنها زندگی کرده ام و اکنون با آرامش به گذر زمان می نگرم و منتظر لحظه ای هستم که در رؤیت خدا پذیرفته شوم تا بتوانم عزیزانم را در آغوش بگیرم و به فرشته نگهبانم نزدیک شوم. مادر عزیزش آسونتا
کسانی که این نامه را می خوانند ممکن است همیشه آن را به عنوان نمونه ای برای فرار از شر و پیروی از خیر داشته باشند.
من فکر می کنم که دین با احکامش چیزی نیست که بتوان آن را تحقیر کرد، بلکه راحتی واقعی است، تنها راه امن در هر شرایطی، حتی در دردناک ترین زندگی.
صلح و عشق.
ماسراتا، 5 مه 1961 ″.