ارادت امروز به موهبت ها: عیسی در گتسمانی

Da پائولو تسلیون - APRILE 5، 2020

تقدیر به عیسی در گتسمانی
مناجات عیسی

صدای عشق همیشه قلب من را ترک می کند که به روحها حمله می کند ، آنها را گرم می کند و در بعضی مواقع آنها را می سوزاند. این صدای قلب من است که گسترش می یابد و حتی به کسانی که نمی خواهند مرا بشنوند ، می رسد و به همین دلیل به من توجه نمی کنند. اما به هر کس که در داخل صحبت می کنم ، به همه کسانی که صدایش را می فرستم ، زیرا همه را دوست دارم. کسانی که قانون عشق را می شناسند تعجب نمی کنند اگر من اصرار داشته باشم که بگویم من نمی توانم روی درهای کسانی که در برابر من مقاومت می کنند ضرب و شتم کنم و امتناعی که غالباً به دست می آورم مرا مجبور می کند ، بنابراین به اصطلاح ، تکرار تماس ، دعوت ، و 'پیشنهاد. حالا این صداهای من همه با عشق گرم هستند ، که از قلب من شروع می شوند ، چه می شود اگر اراده دوست داشتنی یک خدای دوست داشتنی نیست که می خواهد نجات دهد؟ اما من به خوبی می دانم که دعوت های غیر ارادی من به نفع بسیاری نیستند و معدود افرادی که آنها را قبول می کنند باید برای استقبال از من نیز تلاش های زیادی انجام دهند. خوب می خواهم خودم سخاوتمندانه نشان دهم (تقریباً گویی که تاکنون نبودم) و این کار را با دادن یک گوهر گرانبها از عشق من به عنوان گواهی از محبت صمیمانه ای که برای همه دارم انجام می دهم. بنابراین ، من تصمیم گرفتم سدی را باز کنم تا رودخانه فیض منتقل شود که قلب من دیگر نتواند در آن باشد. و این چیزی است که من در ازای کمی عشق به همه پیشنهاد می کنم:

رفع همه گسلها و یقین نجات در نقطه مرگ برای کسانی که حداقل یک بار در روز فکر می کنند از دردهایی که در باغ گتسمانی احساس کردم؛

تقصیر کامل و ماندگار برای کسانی که به افتخار همان مجازات ها تشییع می کنند.

در مسائل معنوی برای کسانی که عشق و علاقه دیگران را در دردهای دردناک گتسمن من تلقین می کنند ، موفقیت کسب می کند.

سرانجام ، برای اینکه به شما نشان دهم که واقعاً می خواهم یک سد قلبم را بشکنم و یک رود فیض به شما بسپارم ، به آنهایی که وعده می دهم که فداکاری خود را به گتسمانی من انجام دهند این سه چیز دیگر را قول می دهم:

1) پیروزی کامل و قطعی در بزرگترین وسوسه ای که در معرض آن است.

2) قدرت مستقیم برای رهایی روحها از تمساح؛

3) نور بسیار خوبی برای انجام اراده من.

من این هدیه های من را با اطمینان و دلسوزی برای كسانی كه كارهایی را كه گفته ام انجام خواهم داد ، با عشق و دلسوزی برای عذاب وحشتناك خود از گیتسمان ، انجام خواهم داد.

(آگوست 1963) آیا می خواهید با ناراحتی در باغ گتسمانی به روحان تسلیت عیسی بپیوندید؟
از چسبندگی شما به: "دوستان GETHSEMANI"

Rua della Canonica، 13Tel. 0736/251214 63100 ASCOLI PICENO
این دعا را با درخواست "رایگان" پخش کنید

دعا برای هماهنگ کردن عیسی در گتسمانی

ای عیسی ، که بیش از حد عشق خود را بر طرف کرده و بر سختی قلب ما غلبه کرده است ، به کسانی که مراقبه و تبلیغ فداکاری SS شما را می پردازند ، سپاس فراوان می گویم. مصائب گتسیمان ، من از شما می خواهم که بخواهید قلب و روح من را دور بیندازید تا غالباً به تلخ ترین طاغوت خود در باغ فکر کنید ، تا آنجا که ممکن است با شما همدرد و متحد شوید. نعمت عیسی ، که آن شب تحمل وزن همه گسلهای ما و پرداخت کامل آنها را داشت ، به خاطر عیب های بیشمار من که باعث عرق کردن خون شد ، به من هدیه ای بزرگ از تقصیر کامل داد. مبارک عیسی مسیح ، برای مبارزات بسیار قوی شما در رابطه با گتسیمان ، به من عنایت فرماید که بتوانم پیروزی کامل و قطعی را در وسوسه ها و به ویژه در موردی که من بیشتر در معرض آن هستم به ارمغان بیاورم. ای عیسی پرشور ، به خاطر اضطراب ، ترس و دردهایی ناشناخته اما شدید که در شبی که خیانت کرده اید متحمل شده اید ، نور بزرگی به من بدهید تا وصیت خود را انجام دهم و مرا به فکر و اندیشیدن و تجدید نظر در تلاش عظیم و مبارزات چشمگیر که پیروزمندانه است شما ادعا کردید که مال شما نیست بلکه اراده پدر است. ای عیسی مسیح باش ، برای عذاب و اشکهایی که در آن شب مقدس بارانی ریختی. ای عیسی برکت بخاطر عرق خونی که داری و برای اضطرابهای فانی که در شدیدترین تنهایی که انسان تا به امروز می تواند تصور کند تجربه کرده است. مبارک باشید ، ای عیسی بسیار شیرین اما بی نهایت تلخ ، برای انسانی ترین و الهی ترین دعا که از قلب آزار دهنده شما در شب ناسپاسی و خیانت برآمده است. پدر ابدی ، من شما را به همه توده های مقدس گذشته ، حال و آینده تقدیم می کنم که با عیسی در عذاب در باغ زیتون متحد شدند. تثلیث مقدس ، دانش و عشق را برای مقدس مقدس در سراسر جهان گسترش دهید. مصائب گتسمانی. اوه عیسی ، این را بدان که همه کسانی که شما را دوست دارند ، با دیدن شما مصلوب شده ، دردهای بی سابقه شما را نیز در باغ به یاد می آورند و به دنبال مثال خود یاد می گیرید که خوب دعا کنید ، دعوا کنید و پیروز شوید تا بتوانید در بهشت ابدی شما را تجلیل کنند. همینطور باشد

با تأیید کلیسایی + ماکاریو ، اسقف Fabriano

سخنان عیسی

در گتسمانی گناهان همه مردم را می دانستم. بنابراین من ساخته شدم: دزد ، قاتل ، زن زناکار ، دروغگو ، ایثارگر ، کفر ، تهمت و عصیان به پدری که من همیشه دوستش داشته ام. من ، خالص ، به پدر پاسخ داده ام كه گویی از همه ناخالصی ها لك شده ام. و در این ، دقیقاً خون عرق من تشکیل شده است: بر خلاف عشق من به پدر و خواست او که می خواست تمام پوسیدگی برادرانم را بر من بگیرد. اما من تا آخر غافل شدم و به خاطر عشق به همه آنچه که خودم را با هر لکه ای پوشانده ام ، فقط برای انجام اراده پدرم و حفظ شما از هلاکت ابدی. هیچ کس باور نخواهد کرد که من به جای صلیب ، بسیار سخت و رنج آور ، متحمل شده ام ، زیرا به صراحت و با اصرار به من نشان داده شد که گناهان همه به من ساخته شده است و من باید برای هر یک پاسخ دهم. بنابراین ، من ، بی گناه ، به پدر پاسخ دادم که گویی من واقعاً مقصر ناسازگاری هستم. در نظر بگیرید ، بنابراین ، چند مورد بیش از عذابهای فانی در آن شب داشتم و باور کنید ، هیچ کس نمی تواند مرا از چنین اسپاسم هایی رها کند ، زیرا ، در واقع ، من دیدم که هرکدام از شما کار می کرد تا مرا بی رحمانه کند ، مرگ را که هر لحظه به من داده شد برای من جرائمی که من باج را به طور کامل پرداخت کردم. بیش از آنچه انسان می تواند درک کند و فراتر از تصور باشد ، احساس خودم رها شدن ، درد و مرگ را در خودم احساس کردم. هیچ قدر بزرگی نمی توانید به این نسبت به من نسبت دهید: تبدیل شدن به مرکز ، هدف همه گسلهای شما. من وزن تخلفاتی را که برای پدر من انجام می شد و می دانستند بی اندازه می دانستم. الوهیت من ، با استفاده از بشریت ، انسانیت خود را برای ساز خود به دست آورد ، با زشتی که پنهان شورش و نافرمانی متعاقب آن است ، به اشتراک گذاشته شد و همه چیز را به ناله و شهدا در روح و بدن تبدیل کرد. اما یک لحظه تنها کافی بود ، تک تک آه من می توانست رستگاری را که برای من فرستاده شده بود کار کند. با این حال من این آهی ها را چند برابر کردم ، زندگی خود را در اینجا طولانی کردم ، زیرا خرد و عشق آنقدر می خواستند. با این حال ، در پایان من می خواستم انواع رنج ها را در خودم تقویت کنم: من همه چیزهایی را که مجبور به بازخرید هستم دیدم و همه چیز به عنوان چیزهای من به من وصل شده است. در باغ ، اوج درد و مردی که می خواستم باشم وجود داشت ، به زمین افتادم ، غرق شدم ، از بین رفتم. فرشته من آمد و با نشان دادن دردهایی که سایر موجودات وفادار من به خاطر این رنج من متحمل می شوند ، مرا تازه کرد. نه جلال به من نشان داده شد بلکه عشق ، شفقت ، اتحاد بود. اینگونه روح خود را احیا کردم ، اینگونه است که به خودم تسکین و قدرت بخشیدم. گریه و نبرد ، خون و پیروزی ، برای آن شب ناامیدی بزرگ ، مردانی ناسپاس و فراموشی آوردم. این یک شب رستگاری بود که در آن خودم را برای هر گناهکار جایگزین کردم و هر تقصیری از آن گرفتم ، اما علاوه بر این ، من همچنین می خواستم دردهای همه مردان را محصور کنم و به شدت رنج ببرم. عزیزم ، گتسمانی دریایی بدون مرز است ، اقیانوسی در خیریه که در آن هر شخص ، هر گناهی ، هر دردی فرو رفته بود و من واقعاً احساس کردم: نه به صورت خیالی ، تمام جدیت هایی که به جهان فرو می رود. عشق به پدر ، عشق به مردان ، آنها مرا قربانی داوطلبانه کردند. اگر یکی از شما می توانست مرا ببیند ، از ترس از تنها جنبه جسمی که من گرفته بودم می میرد. از آنجایی که این مجازات یک نوع مجازات نبود ، یک آرزوی واحد نبود ، بلکه هزاران میلیون میل که همه در من فشرده شده اند. من توانستم همه گناهان و همه رنجهای شما را در آغوش بگیرم. من تنها می توانم احساس کنم ، تمام دردهای شما را حس می کنم ، زیرا من تو بودم و تو من بودی. شب تراژدی ، شب تاریک برای روح من که با تردید از درختان زیتون گتسمانی عبور کرد. پدر محرابی را که من ، قربانی او ، برای آن قربانی کردم ، برای من آماده کرد. من مجبور شدم تقصیر دیگران را انجام دهم و کسی که مرا فرستاده است ، منتظر آن شب بودم تا عاشق عشق او ، با قربانی کامل من ، پسرش و اولین مخلوق او ، به مردان بسپارم. در آنجا در میان درختان زیتون گیتسمان ، گناهان آقایان به طور قطعی شکست خورد زیرا در همان مکان بود که خودم را غرق کردم و پیروز شدم. درست است که یک آه تک در دنیا کافی بود که همه را رستاخیز کند ، اما این نیز صادق است که با رسیدن به اوج مطلوب ، یک کار کامل است ، گویا می گویم این امر ، با تأسیس این که من با تسلیم خودم در معرض تحقیرهای مصائب ، هرکسی را می پردازم. تنها با استفاده از امر امتحان ، می توان به هدفی که پدر می خواست برسد. در حقیقت ، این شایستگی در من بی نهایت بود ، هر کاری که انجام دادم ، با این وجود الهی خواستار تحقیر من در زیر دست قدرت خود ، از طریق اتمام کار خود و کارهای من بود: بنابراین با گتسمانی قسمت اول این وصیت برآورده شد و قسمت اصلی به آهستگی ، تقریباً بدون نیرو ، من به پای آن محراب رسیده ام که قربانی من قرار بود آغاز شود و مصرف شود. عجب شبی بود! چه دردناک ، در قلب من ، در فکر ، در بینایی وحشتناک از گناهان مردان! من نور بودم و فقط تاریکی را دیدم. من آتش بودم و فقط یخبندان را احساس می کردم. من عشق بودم و فقط فقدان عشق را احساس می کردم. من خوب بودم و فقط بد را حس کردم؛ من شادی بودم و فقط غم و اندوه داشتم ، من خدا بودم و خودم را کرم می دیدم ، من مسیح بودم ، مسح شده پدر و خودم را ناخوشایند و دافع می دیدم ، من شیرینی بودم و فقط تلخی را احساس می کردم؛ من قاضی بودم و این حکم را متحمل شدم ، حکم شما. من مقدس بودم اما به عنوان بزرگترین گناهکار با من رفتار می شد. من عیسی بودم ، اما احساس می کردم که فقط با نام توهین شیطان تماس گرفته ام. من قربانی داوطلب شدم ، اما طبیعت انسانی من باعث شد که احساس لرزش و ضعف کنم و خواهان حذف تمام رنج هایی شد که در آن پیدا کردم. بله ، من مردی از تمام دردهایی بودم که از شادی خویشتن داری که با همه حمل و نقل الهی ساخته بودم فرار کرده بودم. و همه این چیزها ، چرا؟ من قبلاً به شما گفته ام: من شما بودم ، زیرا شما باید من باشید. شور من ... اوه! چه پرتگاه تلخی محصور شده است! و چه بسیار دور کسانی که معتقدند که آن را می دانند فقط به این دلیل که به رنج های بدن من فکر می کنند! به گتسمانی نگاه کنید ، نگاه کنید به من خاموش در باغ و با من متحد شوید! امروز به شما برمی گردم تا به شما یادآوری کنم که نگاه خوبی به چهره غمگینم بیندازید ، تا بهتر عرق خون من را در نظر بگیرید. آیا شما به این علاقه ناشناخته خیلی علاقه ندارید؟ آیا فکر نمی کنید که من سزاوار توجه بیشتر ، توجه بهتر هستم؟ انیمه عزیزم! به گتسمانی برگرد ، با من در تاریکی ، دردی ، دلسوزی ، در عشق دردناک برگرد! و شما ، حالا چطور هستید؟ منظور شما این است که من شما را مانند من می سازم؟ شما نیز می توانید زانوهای خود را بر روی فداکاری خود قرار دهید و با من بگویید: پدر ، در صورت امکان ، این جام را از من بردارید: اما مال من را درست نکنید ، بلکه خواست خود را بسازید. و وقتی با اعتقاد صمیمی "فیات" گفته اید ، پس همه چیز متوقف می شود و در عشق من تجدید می شود. به گتسمانی نگاه کن ، به من لغو شده ، در باغ نگاه کن و با من متحد شو! در مورد من ، درد و رنجی که وجود داشت ، اگر دردهای من را در نظر بگیرید ، برای من بسیار شیرین خواهد بود. نترسید با من وارد گتسمانی شوید: وارد شوید و ببینید. اگر در این صورت ، من در اضطرابهای حساس و تنهایی شرکت خواهم کرد ، آنها را به عنوان هدایای واقعی من در نظر بگیرید و گم نشوید ، اما با من می گویید: پدر ، نه وصیت من ، بلکه شما انجام می شود!