فرشتگان نگهبان در دوستی خود به ما کمک می کنند و از ما الهام می گیرند
در بهشت دوستان بسیار دوستانه ای در فرشتگان خواهیم یافت و اصحاب افتخار نیستند تا ما را بر آن داشته باشند تا برتری آنها را وزن کنیم. مبارک آنجلا دا فولینو ، که در زندگی خاکی خود مکرراً دید و بارها در تماس با ملائکه بود ، خواهد گفت: من هرگز نمی توانستم تصور کنم که ملائکه بسیار مؤدب و مؤدب بودند. - بنابراین همزیستی آنها بسیار خوشمزه خواهد بود و ما نمی توانیم تصور کنیم که چه علاقه ای شیرین را برای سرگرم کردن آنها با قلب به قلب لذت خواهیم برد. سنت توماس آکویناس (حدس 108 ، 8) می آموزد که: "اگرچه طبق طبیعت امکان رقابت با فرشتگان برای انسان غیرممکن است ، اما طبق فیض ما می توانیم به شکوه و شکوهی آنقدر شایسته باشیم که با هر یک از XNUMX گروه کر همراه باشد. فرشته سپس مردها به اشغال مکانهایی که توسط فرشتگان شورشی ، شیاطین خالی مانده اند ، می روند. بنابراین ما نمی توانیم به فکر گروه کر های فرشتگان باشیم بدون آنکه آنها را با موجودات انسانی حکاکی کنیم ، برابر با تقدس و جلال حتی با عالی ترین کروبیم ها و صراف ها.
بین ما و فرشتگان محبت ترین دوستانه وجود خواهد داشت ، بدون اینکه تنوع طبیعت در کمترین حد مانع آن شود. آنها که همه نیروهای طبیعت را اداره و اداره می کنند ، می توانند عطش ما را برای شناخت اسرار و مشکلات علوم طبیعی برآورده کنند و این کار را با نهایت صلاحیت و صمیمیت عالی و برادرانه انجام دهند. همانطور که فرشتگان ، گرچه در چشم انداز خدا غوطه ور هستند ، اما از یکدیگر برتر و فرومایه دریافت می کنند و به آنها منتقل می کنند ، پرتوهای نوری که از الوهیت تابش می کنند ، بنابراین ما ، اگرچه در چشم انداز غرق شده غوطه ور می شویم ، اما از طریق فرشتگان درک نخواهیم کرد. بخش کوچکی از حقایق بیکران به جهان پخش می شود.
این فرشتگان ، مانند بسیاری از خورشید می درخشند ، بی نهایت زیبا ، بی نقص ، محبت آمیز ، محبت آمیز ، معلمان مورد توجه ما خواهند شد. هنگامی که تمام کارهایی را که برای نجات ما انجام داده اند با نتیجه ای خوشحال می بینند ، طوفان های شادی و ابراز محبت آنها را تصور کنید. با هر علاقه و سپاسگزارانه ، ما به وسیله موضوع و علامت به ما گفته می شود ، هرکدام توسط آنلو کاستود ، داستان واقعی زندگی ما با تمام خطراتی که فرار کرده اند ، با تمام کمکهایی که در اختیار ما قرار داده است. در همین راستا ، پاپ پیوس IX با کمال میل با تجربه ای از كودكی خود را بازگو كرد كه این امر یاری خارق العاده ای از فرشته نگهبان او را نشان می دهد. وی در زمان تشییع مقدس یک پسر محراب در کلیسای خصوصی خانواده بود. یک روز در حالی که در آخرین مرحله محراب زانو می زد ، در حین انجام عمل او ناگهان با ترس و ترس دستگیر شد. او بدون درک دلیل بسیار هیجان زده بود. قلبش با صدای بلند شروع به ضرب و شتم کرد. به طور غریزی ، به دنبال کمک ، چشم خود را به طرف مقابل محراب چرخاند. یک جوان خوش تیپ بود که با دست خود حرکت می کرد تا سریعاً بلند شود و به سمت او برود. پسر آنقدر در چشم آن ظاهری گیج شده بود که جرات جابجایی نداشت. اما چهره درخشان انرژی هنوز به او نشانه‌ای می دهد. سپس سریع بلند شد و به سمت مرد جوانی رفت که ناگهان ناپدید می شود. در همان لحظه یک مجسمه سنگین از یک قدیس در همان جا قرار گرفت که پسر کوچک محراب در آن ایستاده بود. اگر او مدتی طولانی تر از گذشته بماند ، به دلیل سنگین شدن مجسمه افتاده ، می مرد و یا به شدت مجروح می شد.