جهنم: وسیله ای است که ما باید از شعله های ابدی پرهیز کنیم
معنایی که ما برای جهنم آن نداریم
نیاز به همه جا
چه کسانی را که از قبل قانون خدا را رعایت می کنند توصیه کنیم؟ پشتکار در خوب! قدم گذاشتن در مسیرهای خداوند کافی نیست ، ادامه آن در طول زندگی ضروری است. عیسی می گوید: "هر كه تا آخر پایداری كند نجات خواهد یافت" (مك 13:13).
بسیاری ، تا زمانی که کودک هستند ، به روشی مسیحی زندگی می کنند ، اما وقتی احساسات گرم جوانان احساسات خود را شروع می کنند ، راه رذیلت را در پیش می گیرند. آخر عمر شاول ، سلیمان ، ترتولیان و دیگر بزرگان چقدر ناراحت کننده بود!
استقامت ثمره نماز است ، زیرا عمدتاً از طریق دعا است که روح برای مقاومت در برابر حملات شیطان کمک لازم را می کند. سنت آلفونس در كتاب خود "از وسايل بزرگ نماز" مي نويسد: "هر كه دعا كند نجات پيدا مي كند ، هر كه نماز نخواند لعنت شود". چه کسی نماز نمی خواند ، حتی بدون اینکه شیطان او را تحت فشار قرار دهد ... او با پاهای خود به جهنم می رود!
دعای زیر که سنت آلفونس در مراقبه های خود درباره جهنم وارد کرد ، توصیه می شود:
"پروردگارا ، در پاهای تو بنگر که کمی از لطف و مجازاتهای تو حساب نکرده است. بیچاره من اگر تو ، عیسی من ، به من رحم نکردی! چند سال است که در آن پرتگاه سوزان مانده ام ، جایی که بسیاری از افراد مانند من در حال سوختن هستند! ای فدیه دهنده من ، چگونه می توانیم با عشق به این فکر نسوزیم؟ چگونه می توانم در آینده دوباره تو را آزرده کنم؟ ای عیسی من ، هرگز چنین نباشد ، بلکه بگذار من بمیرم در حالی که شروع کرده اید ، کار خود را در من کامل کنید. بگذارید زمانی که به من می دهید همه چیز را صرف شما کند. چقدر آرزوی لعنتی می توانستند یک روز یا حتی فقط یک ساعت از زمانی را که شما به من می دهید داشته باشند! من قصد دارم با آن چه کار کنم؟ آیا من همچنان آن را صرف چیزهایی می کنم که شما را بیزار کنند؟ نه ، عیسی من ، به خاطر لیاقت آن خونی که تاکنون مانع از آن شد که در جهنم خاتمه دهم ، اجازه نده. و تو ، ملکه و مادر من ، مریم ، از عیسی برای من دعا می کنی و استقامت را برای من به دست می آوری. آمین "
کمک به مادونا
ارادت واقعی به بانوی ما تعهد استقامت است ، زیرا ملکه آسمان و زمین همه کارها را انجام می دهد تا فدائیانش ابدی گم نشوند.
باشد که تلاوت روزانه تسبیح برای همه عزیز باشد!
یک نقاش بزرگ ، که قاضی الهی را در هنگام صدور حکم ابدی به تصویر می کشد ، روح نزدیک به لعنت را نقاشی کرد ، نه چندان دور از شعله های آتش ، اما این روح ، به تسبیح چسبیده ، توسط مدونا نجات می یابد. تلاوت تسبیح چقدر قدرتمند است!
در سال 1917 مریم مقدس در فاطمه برای سه فرزند ظاهر شد. هنگامی که دستان خود را باز کرد ، پرتویی از نور بیرون آمد که به نظر می رسید در زمین نفوذ می کند. بچه ها سپس در زیر پای مدونا ، مانند دریایی بزرگ از آتش دیدند و در آن غوطه ور شدند ، شیاطین و روح های سیاه به شکل انسان شبیه به جگرهای شفاف که توسط شعله های آتش کشیده می شوند ، مانند جرقه هایی در آتش های بزرگ ، بین گریه های ناامیدی که وحشت زده.
در این صحنه بینندگان چشم های خود را به بانوی ما بلند کردند تا از آنها کمک بخواهند و ویرجین اضافه کرد: "اینجا جهنمی است که در آن جان گناهکاران بیچاره به پایان می رسد. تسبیح را بخوانید و به هر پست اضافه کنید: "عیسی من ، گناهان ما را ببخش ، ما را از آتش جهنم نجات بده و همه جانها را به بهشت بکش ، مخصوصاً آنهایی که به رحمت تو احتیاج دارند:".
دعوت صمیمانه بانوی ما چقدر فصیح است!
ضعف اراده
فکر جهنم بیش از همه به کسانی کمک می کند که در زندگی مسیحی لنگ می زنند و اراده بسیار ضعیفی دارند. آنها به راحتی به گناه کبیره می افتند، چند روزی بلند می شوند و سپس... دوباره به گناه می پردازند. من یک روز خدا هستم و روز دیگر شیطان. بگذارید این برادران سخنان عیسی را به خاطر بسپارند: "هیچ بنده ای نمی تواند دو ارباب را خدمت کند" لوقا 16:13). معمولاً این رذیله ناپاک است که این دسته از مردم را ظلم می کند. نمی دانند چگونه نگاه خود را کنترل کنند، قدرت تسلط بر محبت های قلبی و یا ترک سرگرمی های نامشروع را ندارند. کسانی که اینگونه زندگی می کنند در لبه جهنم زندگی می کنند. چه می شود اگر خدا زندگی را از بین ببرد وقتی روح در گناه است؟
شخصی می گوید: "امیدواریم این بدبختی برای من اتفاق نیفتد." دیگران هم چنین گفتند ... اما بعد بد پایان یافتند.
دیگری فکر می کند: "من یک ماه ، یک سال یا وقتی که پیر شدم اراده خیر خواهم کرد." اما آیا از فردا مطمئن هستید؟ آیا نمی بینید که مرگ ناگهانی چگونه در حال افزایش است؟
شخص دیگری سعی می کند خود را گمراه کند: "کمی قبل از مرگ همه چیز را برطرف می کنم". اما چگونه انتظار دارید که خداوند ، پس از تمام عمر از رحمت او ، بر بستر مرگ شما استفاده کند. و اگر فرصت را از دست بدهید چه می کنید؟
به کسانی که اینگونه فکر می کنند و در خطر جدی سقوط در جهنم زندگی می کنند ، علاوه بر شرکت در مقدسات اعتراف و بیانیه ، توصیه می شود ...
1) با احتیاط مراقب بعد از اعتراف باشید تا مرتکب اولین اشتباه بزرگ نشوید. اگر زمین خوردید ... با توسل دوباره به اعتراف فوراً از خواب برخیزید. اگر این کار را نکنید ، بار دوم ، بار سوم به راحتی سقوط خواهید کرد ... و کی می داند چند مورد دیگر!
2) برای فرار از گناهان سنگین بعدی. خداوند می فرماید: "هر کس خطر را دوست بدارد ، در آن گم خواهد شد" (آقا 3:25). اراده ضعیف ، در برابر خطر ، به راحتی سقوط می کند.
3) در وسوسه ها فکر کنید: «آیا ارزش آن را دارد که برای لحظه ای لذت، رنج ابدی را به خطر بیندازیم؟ این شیطان است که مرا وسوسه می کند تا مرا از خدا ربوده و به جهنم ببرد. من نمی خواهم در دام او بیفتم!»
مدیتیشن لازم است
برای همه مفید است که مراقبه جهان می رود ، زیرا اشتباه نمی کند ، اما دیگر بازتاب نمی دهد!
برای دیدار از یک خانواده خوب ، با پیرزنی پر جنب و جوش آشنا شدم ، با وجود اینکه بیش از نود سال داشت ، آرام و سرصاف بود.
"پدر ، - او به من گفت - هنگامی که به اعترافات افراد مومن گوش می دهی ، به آنها توصیه کن هر روز کمی مراقبه کنند. من به یاد می آورم که وقتی جوان بودم ، اعتراف کننده من اغلب اصرار می کرد که هر روز برای تفکر وقت بگذارم. "
من پاسخ دادم: "در این مواقع ، متقاعد کردن آنها برای رفتن به میهمانی در مهمانی ، کار نکردن ، فحش دادن ، و غیره دشوار است ...". با این حال ، آن خانم پیر چقدر حق داشت! اگر عادت خوب هر روز اندك اندك تأمل كردن را رعایت نكنید ، معنای زندگی را از دست می دهید ، میل به رابطه عمیق با پروردگار خاموش می شود و فاقد این امر ، نمی توانید كاری انجام دهید یا تقریباً كار خوب انجام دهید و نه شما دلیل و قدرت خود را برای جلوگیری از بد بودن پیدا می کنید. هرکس با تعمق مراقبه کند ، تقریباً غیرممکن است که در ننگ خدا زندگی کند و در آخر جهنم شود.
فکر جهنم یک اهرم قدرتمند است
فکر جهنم مقدسین را به وجود می آورد.
میلیون ها شهید که باید بین لذت ، ثروت ، افتخارات ... و مرگ برای عیسی یکی را انتخاب کنند ، با توجه به سخنان پروردگار: "انسان چه فایده ای دارد اگر او پس از آن روح خود را از دست بدهد؟ " (نک: مت 16:26)
انبوهی از روحهای سخاوتمندانه خانواده ها و میهن خود را ترک می کنند تا نور انجیل را برای کافران در سرزمین های دور بیاورند. با این کار ، آنها بهتر از نجات ابدی اطمینان پیدا می کنند.
چه بسیار مذهبی هایی که حتی لذت های نامناسب زندگی را رها می کنند و خود را تسلیم مرگ می کنند تا راحت تر در بهشت به زندگی ابدی برسند!
و چه تعداد زن و مرد ، متاهل یا ناخوشایند ، حتی با اندکی فداکاری ، احکام خدا را رعایت می کنند و خود را به کارهای مرتد و صدقه متعهد می کنند!
چه کسی از همه این افراد در وفاداری و سخاوت پشتیبانی می کند که مطمئناً آسان نیست؟ این تصور است که آنها توسط خداوند قضاوت خواهند شد و بهشتی به آنها پاداش داده یا به جهنم ابدی مجازات خواهند شد.
و چه تعداد نمونه از قهرمانی را در تاریخ کلیسا می یابیم! یک دختر دوازده ساله ، سانتا ماریا گورتی ، اجازه داد که خودش کشته شود تا اینکه از خدا دلخور شود و خودش را لعنت کند. او سعی کرد جلوی متجاوز و قاتل خود را بگیرد و به او بگوید: "نه ، اسکندر ، اگر این کار را بکنی جهنم می شوی!"
توماس مور ، صدراعظم انگلیس ، به همسرش که وی را وادار به تسلیم فرمان شاه کرد ، با امضای تصمیمی علیه کلیسا ، پاسخ داد: "زندگی راحت بیست ، سی یا چهل سال در مقایسه با 'جهنم؟". وی امضا نکرد و به اعدام محکوم شد. امروز مقدس است.
GAUDENT فقیر!
در زندگی زمینی، خوب و بد با هم زندگی می کنند، همانطور که گندم و گز در یک مزرعه هستند، اما در پایان جهان بشریت به دو میزبان، نجات یافته و لعنت شده تقسیم خواهد شد. سپس قاضی الهی بلافاصله پس از مرگ حکم صادر شده برای هر یک را تأیید می کند.
با کمی تخیل ، بیایید سعی کنیم ظاهر روح شیطانی را در برابر خدا تصور کنیم ، که حکم محکومیت را متوجه او می کند. در یک فلش مورد قضاوت قرار خواهد گرفت.
زندگی شاد ... آزادی حس ... سرگرمی گناهکارانه ... بی تفاوتی کامل یا تقریباً کامل نسبت به خدا ... تمسخر زندگی ابدی و به ویژه جهنم ... مرگ ناگهانی رشته وجودش را وقتی کمترین انتظاری از آن دارد ، می برد.
آن روح که از بندهای زندگی زمینی رها شده ، بلافاصله خود را در مقابل مسیح قاضی می یابد و کاملاً می فهمد که در طول زندگی فریب خورده است ...
- خب، یک زندگی دیگر وجود دارد!... چقدر احمق بودم! اگر می توانستم برگردم و گذشته را جبران کنم!…
- ای مخلوق من، مرا از کارهایی که در زندگی انجام داده ای آگاه کن. - اما من نمی دانستم که باید تابع یک قانون اخلاقی باشم.
- من خالق و قانونگذار شما از شما می پرسم: با احکام من چه کردید؟
- من متقاعد شده بودم که زندگی دیگری وجود ندارد یا در هر صورت همه نجات خواهند یافت.
- اگر همه چیز با مرگ تمام می شد، من، خدای تو، بیهوده خود را مرد می کردم و بیهوده روی صلیب می مردم!
- بله، من در مورد این چیز شنیدم، اما به آن اهمیت ندادم. برای من خبر سطحی بود
- مگه من بهت شعور ندادم که منو بشناسی و دوستم داشته باشی؟ اما تو ترجیح دادی مثل جانوران... بی سر زندگی کنی. چرا از رفتار شاگردان خوب من تقلید نکردی؟ چرا تا زمانی که روی زمین بودی مرا دوست نداشتی؟ تو زمانی را که به تو دادم صرف شکار لذت ها کردی... چرا هیچ وقت به جهنم فکر نکردی؟ اگر داشتی، اگر نه از روی عشق، لااقل از روی ترس، مرا تکریم و خدمت می کردی!
- پس برای من جهنم وجود دارد؟…
- بله، و برای همیشه. حتی آن مرد ثروتمندی که در انجیل به شما گفتم به جهنم اعتقادی نداشت... با این حال در آن به پایان رسید. بر تو همان سرنوشت!... برو ای جان ملعون به آتش ابدی!
در یک لحظه روح در ته پرتگاه است ، در حالی که جسد او هنوز گرم است و مراسم تشییع جنازه در حال آماده سازی است ... "لعنت به من! برای لذت لحظه ای ، که مانند رعد و برق از بین رفته است ، مجبورم برای همیشه در این آتش ، دور از خدا بسوزم! اگر آن دوستی های خطرناک را پرورش نمی دادم ... اگر بیشتر دعا می کردم ، اگر مقدسات را بیشتر دریافت می کردم ... من در این مکان عذاب شدید نبودم! لذتهای لعنتی! کالاهای لعنتی! من عدالت و خیریه را زیر پا گذاشته ام تا ثروت داشته باشم ... اکنون دیگران از آن لذت می برند و من باید برای تمام ابدیت اینجا را بپردازم. من دیوانه رفتار کردم!
من امیدوار بودم که بتوانم خودم را نجات دهم ، اما وقت نکردم که به فضل برگردم. تقصیر من بود من می دانستم که می توانم لعنت شوم ، اما ترجیح دادم گناه را ادامه دهم. نفرین بر سر کی افتاد که رسوایی اول را به من داد. اگر می توانستم به زندگی برگردم ... رفتار من چگونه تغییر خواهد کرد! "
کلمات… کلمات… کلمات now اکنون خیلی دیر… !!!
جهنم یک مرگ بی مرگ است ، یک پایان بی پایان.
(سان گرگوریو مگنو)