جهنم از دیدگاههای آنا کاترینا امریک

وقتی گرفتار بسیاری از دردها و بیماری ها شدم ، واقعاً مهجور و آهسته شدم. شاید خدا می توانست فقط یک روز آرام به من بگذارد. من مثل جهنم زندگی می کنم من پس از آن یک سرکشی شدید از راهنمایم کردم که به من گفت: "برای این که دیگر شرایط شما را اینگونه مقایسه نکنید ، واقعاً می خواهم جهنم را به شما نشان دهم". بنابراین من را به سمت شمال دور هدایت کرد ، در طرفی که زمین تندتر می شود و از زمین دورتر است. این تصور را داشتم که به مکانی وحشتناک رسیده ام. از مسیرهای بیابانی یخی ، در منطقه ای بالاتر از نیمکره زمین ، از شمالی ترین قسمت همان ، پیموده شده است. جاده متروک بود و هرچه قدم می زدم متوجه شدم که تاریک تر و یخ زده تر است. فقط با یادآوری آنچه دیدم ، احساس می کنم تمام بدنم لرزید. این سرزمین رنج بی نهایت بود ، که با لکه های سیاه پوشیده شده بود ، در اینجا و آنجا ذغال سنگ و دود غلیظی از زمین بلند می شد. همه چیز در یک تاریکی عمیق پیچیده شده بود ، مانند یک شب ابدی. " بعداً راهبه پرهیزگار با دیدی کاملاً واضح نشان داده شد که چگونه عیسی ، بلافاصله پس از جدایی از بدن ، به لیمبو فرود آمد: سرانجام که من او را (خداوند) دیدم ، با جاذبه ای بزرگ به سمت مرکز پرتگاه حرکت کرده و به آن نزدیک شوید. 'جهنم. این شکل یک سنگ غول پیکر بود که با یک نور فلزی وحشتناک و سیاه روشن می شد. یک درب بزرگ تاریک به عنوان ورودی خدمت می کرد. واقعاً ترسناک بود ، با پیچ و مهره های رشته ای بسته بود که احساس ترس را تحریک می کرد. ناگهان صدای غرش شنیدم ، فریادی شرم آور ، دروازه ها باز شد و دنیایی وحشتناک و شوم ظاهر شد. این جهان دقیقاً مطابق با خلاف واقع در بیت المقدس آسمانی و شرایط بی شماری از ماسه سنگ ها ، شهری با متنوع ترین باغ ها ، پر از میوه و گل های شگفت انگیز ، و اقامتگاه های مقدسین بود. تمام آنچه برای من ظاهر شد برعکس سعادت بود. همه چیز نشانگر نفرین ، درد و رنج بود. در بیت المقدس آسمانی همه چیز با ماندگاری موهوم و براساس دلایل و روابط آرامش بی نهایت هارمونی ابدی مدل شده بود. در عوض ، همه چیز در اختلاف ، در ناهماهنگی ، غرق در خشم و ناامیدی ظاهر می شود. در بهشت ​​می توانید بناهای غیرقابل توصیف زیبا و شفاف از شادی و تحسین را در نظر بگیرید ، در عوض برعکس آن: زندان های بیشمار و شوم ، زندان های غم و اندوه ، نفرین ، ناامیدی. در آنجا در بهشت ​​، شگفت انگیزترین باغهای پر از میوه برای یک وعده غذایی الهی وجود دارد ، در اینجا بیابانهای نفرت انگیز و باتلاق های پر از رنج و دردها و همه وحشتناک ترین تصورات. در عشق ، تأمل ، شادی و سعادت ، معابد ، محراب ، قلعه ها ، نهرها ، رودخانه ها ، دریاچه ها ، مزارع شگفت انگیز و جامعه مبارک و هماهنگ قدیسان ، در جهنم جایگزین می شوند آینه روبرو از پادشاهی صلح آمیز خدا ، اختلاف اشک آور ، ابدی لعنتی. همه خطاها و دروغ های بشر در همین مکان متمرکز شده و در بازنمایی های بی شماری از رنج و درد ظاهر شده است. هیچ چیز درست نبود ، هیچ فکر اطمینان بخشی وجود نداشت ، مانند فکر عدالت الهی. ستون هایی از یک معبد تاریک و وحشتناک را دیدم. سپس ناگهان چیزی تغییر کرد ، دروازه ها توسط فرشتگان باز شدند ، یک تقابل ، فرار ، تخلف ، جیغ و شکایت رخ داد. فرشتگان مجرد کل میزبان روحیه بد را شکستند. همه باید عیسی را می شناختند و او را می پرستیدند. این عذاب لعنتی بود. تعداد زیادی از آنها در یک حلقه در اطراف دیگران زنجیر شده بودند. در مرکز معبد پرتگاهی وجود داشت که در تاریکی پوشیده شده بود ، در حالی که بخار سیاه بلند شد ، لوسیفر زنجیر شد و داخل آن پرتاب شد. این وقایع به دنبال برخی قوانین الهی اتفاق افتاد. اگر اشتباه نکنم ، احساس کردم لوسیفر آزاد خواهد شد و زنجیرهای او حذف می شود ، پنجاه یا شصت سال قبل از دهه 2000 پس از مسیح ، برای مدتی. احساس کردم که سایر وقایع در مواقع خاص اتفاق می افتند ، اما فراموش کرده ام. برخی روحهای لعنتی باید آزاد شوند تا همچنان به مجازات القاء در وسوسه و نابود کردن دنیوی رنج ببرند.