دعا به سنت چاربل (پادرد پایو لبنان) برای درخواست فیض

ای تاماتورژ عالی سنت چاربل ، که زندگی خود را در تنهایی در یک زاهدخانه فروتن و پنهان گذراند ، از جهان و لذتهای بیهوده آن چشم پوشی کرد و اکنون در جلال مقدسین سلطنت کن ، در شکوه و تثبیت روح القدس ، برای ما شفاعت کن.

ذهن و قلب ما را روشن کنید ، ایمان خود را افزایش داده و اراده خود را تقویت کنید.

عشق ما به خدا و همسایه را بیشتر کنید.

به ما کمک کنید که امر به معروف کنیم و از شر جلوگیری کنیم

از ما در برابر دشمنان قابل رویت و نامرئی دفاع کنید و در طول زندگی به ما کمک کنید.

شما که برای کسانی که به شما استناد می کنند شگفتی می کنید و شفاء شرارت های بیشمار و حل مشکلات و بدون امید بشر را به دست می آورید ، با ترحم به ما نگاه کنید و اگر با خواست الهی و به بزرگترین خیر ما مطابقت داشته باشد ، از خداوند نعمت هایی را که ما غرق می شویم به دست آورید ... ، اما مهمتر از همه به ما کمک می کند تا از زندگی مقدس و فضیلت شما تقلید کند. آمین پاتر ، خیابان ، گلوریا

 

Charbel ، یوسف ، مخلوف ، در 8 مه 1828 در Beqaa-Kafra (لبنان) به دنیا آمد. پسر پنجم آنتون و Brigitte Chidiac ، هر دو کشاورز ، از سنین کودکی به نظر می رسید معنویت بسیار خوبی نشان می دهند. در 3 سالگی او بدون پدر بود و مادرش با مردی بسیار متدین ازدواج کرد که بعداً وزارت دیاکونات را دریافت کرد.

وی در سن 14 سالگی خود را به مراقبت از گله گوسفندان در نزدیکی خانه پدر خود اختصاص داد و در این دوره ، او اولین و معتبرترین تجربیات خود را در مورد نماز آغاز کرد: دائماً به غاری که در نزدیکی مراتع کشف کرده بود بازنشسته می شد (امروز است. بنام "غار مقدس"). گذشته از ناپدری (دیو) ، یوسف دو عموی مادری داشت که زاهد بودند و متعلق به دستور مارونیت لبنان بودند. او مرتباً از آنها فرار می کرد ، ساعت ها در مکالمه های مربوط به حرف های مذهبی و راهب می گذراند ، که هر بار برای او مهمتر می شود.

در سن 23 سالگی ، یوسف با گوش دادن به صدای خدا "همه چیز را رها کن ، بیا و مرا دنبال کن" ، تصمیم می گیرد ، و سپس بدون خداحافظی با کسی ، حتی مادرش ، حتی یک صبح در سال 1851 ، به صومعه بانوی ما می رود. مایفوک ، جایی که او ابتدا به عنوان فرد مقصر و سپس به عنوان نوآموز دریافت می شود و از همان لحظه اول خصوصاً با توجه به اطاعت ، زندگی نمونه ای را رقم می زند. در اینجا یوسف عادت تازه کار را به دست گرفت و نام چاربل ، یک شهید از ادسا را ​​که در قرن دوم زندگی می کرد ، انتخاب کرد.
پس از مدتی وی به صومعه آنا منتقل شد و در سال 1853 به عهد وفای مداوم به عنوان راهب منتقل شد. بلافاصله پس از آن ، اطاعت او را به صومعه سنت قبرس كفیفن (نام دهكده) برد و در آنجا تحصیلات خود را در مورد فلسفه انجام داد. کلام ، ساختن یک زندگی نمونه به ویژه با رعایت قاعده نظم او.

وی در 23 ژوئیه 1859 به عنوان کشیش منصوب شد و پس از مدت کوتاهی به دستور اربابان خود به خانقاه آنایا بازگشت. وی در آنجا سالهای طولانی را گذراند ، همیشه به عنوان نمونه ای برای همه همایشان ، در فعالیت های مختلفی که وی را درگیر می کرد: مرتد ، مراقبت از بیمار ، مراقبت از روح و کار دستی (هرچه فروتنانه تر و بهتر عمل کنیم).

در 13 فوریه 1875 ، به درخواست او از سوپرایز اخراج شد تا در زاهدان نزدیک که در 1400 متر واقع شده است ، دزدان دریایی شوند. بالاتر از سطح دریا ، جایی که وی تحت شدیدترین مرگ و میر قرار گرفت.
در شانزدهم دسامبر سال 16 ، ضمن گرامیداشت تشییع مقدس در آیین سورو مارونیت ، سکته مغزی آخرالزمان را به او زد. با حمل به اتاق خود ، وی هشت روز از رنج و عذاب را گذراند تا اینکه در 1898 دسامبر این دنیا را ترک کرد.

پدیده های خارق العاده ای روی قبر او که از چند ماه پس از مرگ وی شروع شده بود ، روی داد. این باز شد و جسد دست نخورده و نرم پیدا شد. در قفسه سینه دیگری قرار گرفت ، او در یک نمازخانه ویژه آماده قرار گرفت ، و از آنجا که بدن او عرق مایل به قرمز می کرد ، لباس ها در هفته دو بار تغییر می یافت.
با گذشت زمان ، و با توجه به معجزاتی که Charbel انجام می داد و فرقه ای که او هدف آن بود ، جنرال ارشد Ignacio Dagher در سال 1925 به رم رفت تا بخاطر آغاز روند ضرب و شتم درخواست کند.
در سال 1927 تابوت دوباره دفن شد. در فوریه سال 1950 راهبان و وفاداران دیدند که مایع باریکی از دیوار قبر بیرون می آید و با فرض نفوذ آب ، این قبر در مقابل کل جامعه راهبان بازگشایی می شود: تابوت دست نخورده ، بدن هنوز نرم و دمای بدنهای زنده را حفظ می کرد. برتر با یک دوست داشتنی عرق قرمز مایل به قرمز را از صورت چاربل پاک کرد و صورت بر روی پارچه باقی ماند.
همچنین در سال 1950 ، در ماه آوریل ، مقامات عالیه مذهبی ، با یک کمیسیون ویژه از سه پزشک مشهور ، پرونده را مجدداً باز کردند و ثابت کردند که مایع ناشی از بدن ، همان است که در 1899 و 1927 تجزیه و تحلیل شد. در خارج از جمعیت دعا می کردند. شفای بیمارى كه توسط اقوام و افراد مومن و مؤمنین در آنجا آورده شده و در حقیقت بسیاری از شایعى هاى فورى به همین مناسبت اتفاق افتاده است. مردم می توانستند مردم را فریاد بزنند: "معجزه! معجزه! " در میان جمعیت ، کسانی بودند که تقاضای فضل داشتند ، گرچه مسیحی نبودند.

در حین تعطیلی واتیکان دوم ، در 5 دسامبر 1965 ، SS پائولو ششم (جیووانی باتیستا مونتینی ، 1963-1978) او را مورد ضرب و شتم قرار داد و اضافه کرد: "یک زاهد از کوه لبنان به شماره Venerables ثبت شده است ... یک عضو جدید مقدس از راهبان را غنی می کند. با مثال و شفاعت او کل مردم مسیحی. او می تواند ما را در دنیایی مجذوب آسایش و ثروت ، از ارزش فراوان فقر ، تحقیر و زهد ، درک کند تا روح را در صعود خود به خدا آزاد کند ".

در 9 اکتبر 1977 ، خود پاپ ، برکت پل ششم ، طی مراسمی که در سنت پیتر برگزار شد ، رسماً چاربل را اعلام کردند.

در عشق با اكواریست و مریم مقدس ، سنت چاربل ، مدل و نمونه ای از زندگی تقدیس شده ، آخرین ادیان بزرگ محسوب می شود. معجزات وی چند برابر است و كسانی كه به شفاعت او تكیه می كنند ناامید نیستند ، همیشه از مزایای لطف و شفای جسم و روح برخوردار می شوند.
"صالح مانند درخت نخل شکوفا خواهد شد ، مانند سرو لبنان ، که در خانه خداوند کاشته شده است ، قیام خواهد کرد." سال.91 (92) 13-14.