وقتی جان پل دوم می خواست به Medjugorje برود ...
وقتی جان پل دوم می خواست به Medjugorje برود ...
در تاریخ 27 آوریل ، بیش از 5 میلیون نفر از سراسر جهان با دیدن پارچه از Loggia delle Benedizioni پایین حرکت می کنند و چهره جان پاول دوم را کشف می کنند. آرزوی بسیاری از مومنان که هنگام مرگش فریاد زدند "مقدس بی درنگ!" پاسخ داده شده است: Wojtyla به همراه جان XXIII كانونزه خواهد شد. مانند رونکالی ، پونتیف لهستانی نیز تاریخ را تغییر داد ، از طریق یک معمای انقلابی که بذر بسیاری از میوه ها را که امروز در کلیسا و جهان زندگی می کنند ، کاشت. اما راز این قدرت ، این ایمان ، این تقدس از کجا آمده است؟ از رابطه صمیمی با خدا ، که در یک دعای مداوم اتفاق افتاد که چندین بار باعث شد که نعمت از رختخواب دست نخورده بماند ، زیرا او ترجیح می داد شب ها را در زمین بگذراند ، در نماز. این تأیید شده توسط عامل اصلی علت کانونی سازی ، Msgr است. اسلاوومیر اودر ، در مصاحبه با ZENIT که در زیر گزارش می کنیم.
همه چیز درباره جان پل دوم گفته شده است ، همه چیز نوشته شده است. اما آیا کلمه آخر واقعاً در مورد این "غول ایمان" گفت؟
اسقف اعظم اودر: خود جان پائول دوم نشان داد كه كلید دانش او چیست: "بسیاری سعی می كنند با دیدن من از بیرون با من آشنا شوند ، اما من فقط از درون می توانم شناختم ، یعنی از قلب." مطمئناً روند ضرب و شتم ، ابتدا و كانون سازی ، به ما این اجازه را می دهد تا به قلب این شخص نزدیك شویم. هر تجربه و شهادت قطعه ای بود که موزاییک چهره خارق العاده این پاپ را تشکیل می داد. مطمئناً ، رسیدن به قلب شخصی مانند ووژلا یک راز باقی مانده است. می توان گفت که در قلب این پاپ مطمئناً عشق به خدا و نسبت به برادران و خواهران ما وجود داشته است ، عشقی که همیشه در حال پیشرفت است ، که هرگز یک واقعیت برجسته در زندگی نیست.
چه چیزی راجع به Wojtyla جدید یا در هر صورت ، اندکی در طول تحقیق خود کشف کردید؟
اسقف اعظم اودر: چندین جنبه تاریخی و زندگی وی وجود دارد که در این روند پدید آمده اند که اندکی شناخته شده نیست. یكی از اینها بدون تردید رابطه با Padre Pio است كه او اغلب ملاقات داشته و با وی مکاتبات طولانی داشته است. فراتر از برخی از نامه هایی که قبلاً شناخته شده است ، مانند نامه ای که در آن دعای پروفسور را خوانده است. Poltawska ، دوست و همکار او ، مکاتبات متراکم پدید آمد که آن برکت از مقدس پیترلسینا خواست تا برای شفای مؤمنان دعای شفاعت کند. یا او برای خود دعا کرد که در آن زمان ، دفتر بخش ویکای اسقف اعظم کراکوف را برگزار می کرد ، منتظر انتصاب اسقف اعظم جدید بود که در آن صورت خودش خواهد بود.
دیگر؟
اسقف اعظم اودر: درباره معنویت جان پاول دوم چیزهای زیادی پیدا کرده ایم. بیش از هر چیز ، این تأیید بر آنچه که قبلاً قابل درک بود ، از رابطه او با خدا قابل مشاهده است ، یک رابطه صمیمی با مسیح زنده ، به ویژه در ایوشیاریست که از آن جریان می یابد ، آنچه را که ما وفادار در او می دیدیم ، ثمره خیریه خارق العاده است. ، غیرت مرتد ، اشتیاق به کلیسا ، عشق به بدن عرفانی. این رمز مقدسات جان پاول دوم است.
بنابراین ، فراتر از سفرهای بزرگ و گفتارهای عالی ، آیا جنبه معنوی قلب مظاهر جان پاول دوم است؟
اسقف اعظم اودر: مطلقاً. و یک اپیزود بسیار قابل توجه وجود دارد که او را خیلی خوب می شناسد. پاپ بیمار ، در پایان یکی از آخرین سفرهای خود به عنوان رسولی ، توسط همکارانش به اتاق خواب کشیده می شود. همان ، صبح روز بعد ، تختخواب را دست نخورده پیدا کنید زیرا جان پاول دوم تمام شب را در نماز ، زانوها ، روی زمین گذراند. برای او ، جمع شدن در نماز اساسی بود. به حدی که در ماههای آخر عمر از وی خواسته است تا در اتاق خواب فضایی برای فداکاری مبارک داشته باشد. رابطه او با خداوند واقعاً خارق العاده بود.
پاپ نیز به مریم بسیار فداکار بود ...
اسقف اعظم اودر: بله ، و روند كانون سازی به ما كمك كرده است كه به این موضوع نیز نزدیك شویم. ما در مورد روابط عمیق Wojtyla با بانوی ما تحقیق کردیم. رابطه ای که افراد خارجی بعضی اوقات نتوانستند آنرا درک کنند و آن شگفت آور به نظر می رسید. گاهی اوقات در هنگام نماز ماریان ، پاپ با عصبانیت ظاهر می شد ، خود را از محیط اطراف ، مانند یک پیاده روی ، یک جلسه دور می کرد. او با مدونا رابطه بسیار شخصی داشت.
بنابراین جنبه عرفانی نیز در جان پل دوم وجود دارد؟
اسقف اعظم اودر: قطعاً بله. من نمیتوانم تصورات ، ارتفاعات یا تخصیصها را تأیید کنم ، مانند مواردی که زندگی عرفانی اغلب با آنها شناسایی می شود ، اما با جان پاول دوم جنبه یک عرفان عمیق و معتبر وجود داشت و با وجود او در حضور خدا تجلی یافت. عرفانی ، در حقیقت ، کسی است که آگاهی از حضور خدا را دارد و همه چیز را از رویارویی عمیق با خداوند زندگی می کند.
او سالها زندگی کرده است به چهره این مرد که قبلاً یک مقدس در زندگی در نظر گرفته بود. چه احساسی دارد او را اکنون به افتخارات محراب ارتقاء دهد؟
اسقف اعظم اودر: روند کانون سازی یک ماجراجویی فوق العاده بود. مطمئناً زندگی کشیشی من است. از خداوندی که این معلم زندگی و ایمان را پیش من گذاشت ، قدردانی زیادی می کنم. برای من این 9 سال محاکمه یک ماجراجویی انسانی بود و یک دوره فوق العاده از تمرینات معنوی که به طور غیرمستقیم با زندگی ، نوشته هایش و هر آنچه که از تحقیقات حاصل می شد موعظه می کرد.
خاطرات شخصی دارید؟
اسقف اعظم اودر: من هرگز یکی از نزدیکان همکار Wojtyla نبوده ام ، اما چندین بار در قلبم هستم که توانسته ام از مقدسات پاپ نفس بکشم. یکی از این تاریخ ها به آغاز کشیش من ، پنجشنبه مقدس سال 1993 باز می گردد ، سالی که پاپ می خواست پای کاهنان را که در شکل گیری حوزه های علمیه نقش داشتند بشویید. من جزو آن کاهنان بودم. فراتر از ارزش نمادین آیینی ، برای من اولین تماس با شخصی است که در آن ژست واقعی فروتنانه ، عشق به مسیح و خود کشیش را به من ابلاغ کرد. یک مورد دیگر به ماههای آخر زندگی پاپ بازگشت: او بیمار بود ، و ناگهان خودم را پیدا کردم که به همراه او دبیران ، همکاران و چند کشیش دیگر شام را با او شام کردم. در آنجا نیز این سادگی و حس استقبال عالی از بشریت را که به سادگی حرکات وی آشکار می شود ، به یاد می آورم.
بندیکت شانزدهم اخیراً در مصاحبه ای اظهار داشت که همیشه می دانسته که در کنار یک قدیس زندگی کرده است. "بشتابید ، اما خوب عمل کنید" مشهور است ، هنگامی که وی اجازه آغاز روند ضرب و شتم توسط پاپ را صادر کرد ...
اسقف اعظم اودر: بسیار خوشحال شدم که شهادت پاپ ظهور پاپ را خواندم. این تأیید چیزی بود که او همیشه در جریان نامشخصیتش روشن می کرد: هر وقت ممکن بود از سلف محبوب خود ، در خلوت ها و سخنرانی ها در خصوص خصوصی یا عمومی صحبت می کرد. او همیشه شهادت بزرگی در مورد محبت به جان پل دوم داده است. و از نظر من می توانم قدردانی شدید از بندیکتو برای نگرشی که او در این سالها نشان داده است. من همیشه به او بسیار نزدیك بوده ام و می توانم بگویم كه وی اندكی پس از مرگ در افتتاح روند ضرب و شتم مؤثر بود. با نگاهی به آخرین وقایع تاریخی ، باید بگویم که ولایت الهی یک "جهت" باشکوه از کل فرآیند ایجاد کرده است.
آیا شما هم پیوستگی با پاپ فرانسیس را می بینید؟
اسقف اعظم اودر: جادوگری ادامه می یابد ، کاریزم پطرس ادامه دارد. هر یک از پاپ ها قوام و فرم تاریخی تعیین می کند که توسط تجربه شخصی و شخصیت شخصی خود تعیین می شود. نمی توان پیوستگی را نادیده گرفت. به طور خاص ، جنبه های مختلفی وجود دارد که فرانسیس جان پل دوم را به یاد می آورد: تمایل عمیق به نزدیکی با مردم ، شجاعت برای فراتر رفتن از الگوهای خاص ، اشتیاق به مسیح حاضر در بدن عرفانی خود ، گفتگو با جهان و با ادیان دیگر
سفر به چین و روسیه یکی از آرزوهای محقق نشده وویتیلا بود. به نظر می رسد که فرانچسکو در این مسیر هموار است ...
اسقف اعظم اودر: فوق العاده است که تلاش های جان پاول دوم برای گشودن به شرق با جانشینان وی گسترش یافته است. جاده باز شده توسط Wojtyla با اندیشه بندیکت ، زمین حاصلخیزی پیدا کرده است و اکنون ، به لطف وقایع تاریخی که همراه با بقراول فرانسیس است ، بطور مشخص تحقق می یابد. همیشه این دیالکتیک استمرار است که ما ابتدا از آن صحبت کردیم ، که این منطق کلیساست: هیچ کس از ابتدا شروع نمی شود ، سنگ مسیح است که در پیتر و در جانشینان خود عمل کرد. امروز ما آماده سازی از آنچه فردا در کلیسا اتفاق می افتد زندگی می کنیم.
همچنین گفته می شود که جان پاول دوم آرزوی بازدید از مدژوگورجه را داشت. تائیدیه؟
اسقف اعظم اودر: بیش از یك بار پاپ گفت كه به صورت خصوصی با دوستانش صحبت می كند: "اگر ممكن بود می خواهم بروم". اینها کلماتی هستند که نباید تفسیر شوند ، اما دارای شخصیتی رسمی و رسمی از وقایع در کشور بوسنی هستند. پاپ همواره در حرکات بسیار مراقب بوده و از اهمیت تکلیف خود آگاه است. با این وجود ، شکی نیست که اتفاقات در Medjugorje اتفاق می افتد که قلب مردم را تغییر می دهد ، به خصوص در اعترافات. سپس تمایل ابراز شده توسط پاپ این است که از منظر اشتیاق کشیشی او تعبیر شود ، یعنی اینکه مایل به بودن در مکانی باشید که روح به دنبال مسیح است و آن را پیدا می کند ، به لطف یک کشیش ، از طریق قربانی آشتی یا اکواریست.
و چرا او به آنجا نرفت؟
اسقف اعظم اودر: زیرا همه چیز در زندگی امکان پذیر نیست ...
منبع: http://www.zenit.org/it/articles/quando-giovanni-paolo-ii-voleva-andare-a-medjugorje