این پنهان و دردناک ترین زخم پدر پیو بود

Padre Pio او یکی از معدود قدیسانی است که بر بدن بر اثر زخم های شور مسیح ، انگ ، نقش بسته است. علاوه بر زخم ناخن ها و نیزه ها ، به پدر پیو نیز داده شد تا زخمی را که پروردگار ما متحمل شده است بر دوش خود حمل کند ، زخم ناشی از حمل صلیب ، که ما می دانیم زیرا عیسی به آن فاش کرد سن برناردو.

زخمی که پدر پیو داشت توسط یکی از دوستانش و برادرش کشف شد ، پدر مودستینو از Pietrelcinaبه این راهب اصالتاً از سرزمین مادری پیوس بود و در کارهای خانه به او کمک می کرد. روزی قدیس آینده به برادرش گفت که تغییر زیر پیراهن یکی از دردناک ترین چیزهایی است که باید تحمل کند.

پدر مودستینو نمی فهمید چرا اینطور است ، اما او فکر می کرد که پیو به دردی که مردم هنگام درآوردن لباس خود احساس می کنند فکر می کند. او تنها پس از مرگ پدر پیو هنگامی که لباس کشیش برادرش را سازماندهی کرد به حقیقت پی برد.

وظیفه پدر مودستینو این بود که میراث پدر پیو را جمع آوری و مهر و موم کند. در زیر پیراهن خود لکه بزرگی را پیدا کرد که روی شانه راست او ، در نزدیکی تیغه شانه ایجاد شده بود. لکه حدود 10 سانتی متر بود (چیزی شبیه به لکه روی بوم تورین). در آن زمان بود که فهمید که برای پدر پیو ، در آوردن زیر پیراهن به معنای پاره کردن لباس هایش از زخم باز است که باعث درد غیرقابل تحملی می شود.

پدر مودستینو به یاد می آورد: "من بلافاصله پدر برتر را در مورد آنچه پیدا کرده بودم مطلع کردم". او اضافه کرد: "پدر پلگرینو فونیکسیکه سالها به پدر پیو نیز کمک می کرد ، به من گفت که بارها وقتی به پدر کمک می کرد تا زیر پیراهن های پنبه ای خود را تغییر دهد ، هماتوم های دایره ای - گاهی روی شانه راست و گاهی روی شانه چپش - مشاهده می کرد.

پدر پیو جز به آینده زخم خود را به کسی نگفت پاپ ژان پل دومبه اگر چنین است ، باید دلیل خوبی داشته باشد.

مورخ فرانچسکو کاستلو او در مورد دیدار پدر پیو و پدر ووتیلا در سان جیوانی روتوندو در آوریل 1948 نوشت. سپس پدر پیو "دردناک ترین زخم" خود را به پاپ آینده گفت.

پدر مودستینو بعداً گزارش داد که پدر پیو ، پس از مرگ ، به برادرش دید ویژه ای از زخم او داد.

"یک شب قبل از خواب ، من او را در دعایم صدا کردم: پدر عزیز ، اگر واقعاً آن زخم را داشتی ، نشانه ای به من بده ، و سپس من به خواب رفتم. اما ساعت 1:05 بامداد ، از خواب آرام ، با یک درد ناگهانی شدید در شانه ام بیدار شدم. انگار یکی چاقو برداشته و گوشت مرا با کاردک پوست کرده است. اگر آن درد چند دقیقه بیشتر طول می کشید ، فکر می کنم می مردم. در میان همه اینها ، صدایی را شنیدم که به من می گفت: "بنابراین من رنج کشیدم". عطری تند مرا احاطه کرده و اتاقم را پر کرده است. "

"احساس کردم قلبم از عشق به خدا غرق شده است. این تأثیر عجیبی بر من گذاشت: از بین بردن این درد غیرقابل تحمل حتی سخت تر از تحمل آن به نظر می رسید. بدن با آن مخالفت کرد ، اما روح ، به طور غیرقابل توضیح ، آن را می خواست. در عین حال ، بسیار دردناک و بسیار شیرین بود. بالاخره فهمیدم! ».