شهادت پدر Amorth: اولین اعدام من

 

هربار که یک اعدام انجام می دهم به نبرد می روم. قبل از ورود ، من زره پوش می کنم. دزدی بنفش که کلاه های آن طولانی تر از آنهایی است که کاهنان معمولاً هنگام گفتن توده می پوشند. من غالباً دزدی را در اطراف شانه های تملک می پیچم. این کار مؤثر است ، این اطمینان را به شما می دهد که در هنگام غارتگری ، در یک خلسه ، گول زدن ، فریاد زدن ، قدرت و حمله فوق بشری قرار بگیرند. بنابراین من کتاب لاتین را با فرمول های اگزورسیسم با خود می گیرم. آب برکت که گاهی اوقات روی مالکان اسپری می کنم. و یک صلیب با مدال سنت بندیکت درون آن قرار گرفت. این مدال خاص است ، بسیار از شیطان وحشت دارد.

ساعت نبرد ساعت ها ادامه دارد. و تقریباً هرگز با آزادسازی به پایان نمی رسد. برای آزاد کردن یک مالک سالها طول می کشد. خیلی سال. شکست شیطان دشوار است. اغلب پنهان است. پنهان است سعی کنید یافت نشود. غارتگر باید او را بیرون کند. شما باید او را مجبور کنید که نام خود را برای او نشان دهد. و پس از آن ، به نام مسیح ، او را مجبور به بیرون کشیدن می کند. شیطان با تمام معنی از خود دفاع می کند. این جنایتکار از همکاران مسئول نگهداری از مالکان کمک می کند. هیچکدام از اینها نمی توانند با دارنده صحبت کنند. اگر آنها این کار را می کردند ، شیطان از آن استفاده می کرد تا به آنها حمله کند. تنها کسی که می تواند با صاحبانش صحبت کند ، صاعقه است. دومی با شیطان گفتگو نمی کند. او به سادگی به او دستور می دهد. اگر با او صحبت می كرد ، شیطان تا زمانی كه او را شكست می داد ، او را سردرگم می كرد.

امروز من روزانه بر روی پنج یا شش نفر توجیهی انجام می دهم. تا چند ماه پیش کارهای دیگری کردم ، حتی ده یا دوازده. من همیشه یکشنبه ، حتی یکشنبه ، غرق می شوم. حتی در کریسمس. آنقدر که یک روز پدر کاندیدو به من گفت: «شما باید چند روز مرخصی بگیرید. شما همیشه نمی توانید سرقت کنید. " پاسخ دادم: "اما من مثل شما نیستم." "شما هدیه ای دارید که من ندارم. فقط با دریافت یک شخص برای چند دقیقه می توانید بگویید که وی در اختیار شماست یا نه. من این هدیه را ندارم قبل از فهمیدن ، باید دریافت کنم و اعدام کردم ». با گذشت سالها تجربه زیادی کسب کردم. اما این بدان معنا نیست که "بازی" آسانتر است. هر گونه اعدام به خودی خود یک مورد است. مشکلاتی که امروز با آن روبرو هستم همان مشکلاتی است که من برای اولین بار با آن روبرو شدم که پس از ماهها تمرین به تنهایی در خانه ، پدر کاندیدو به من گفت: «بیا امروز امروز نوبت شماست. امروز شما به نبرد می روید ».

"مطمئنی که من آماده هستم؟"
هیچ کس هنوز آماده این نوع کارها نیست. اما شما به اندازه کافی آماده برای شروع هستید. یاد آوردن. هر نبرد خطرات خود را دارد. شما باید یکی یکی آنها را اجرا کنید. »
لحظه سرنوشت ساز
Antonianum یک مجموعه بزرگ است که در روم از طریق Merulana ، نه چندان دور از Piazza San Giovanni در Laterano واقع شده است. در آنجا ، در اتاقی که برای اکثر افراد به سختی قابل دسترسی نباشد ، من اولین ظلم بزرگم را می سازم. 21 فوریه 1987 است. یک پدر فرانسوی با منشاء کرواسی ، پدر ماسیمیلیانو ، از پدر کاندیدو خواست در مورد یک کشاورز از حومه روم که به نظر وی نیاز به اعدام دارد ، کمک کند. پدر کاندیدو به او می گوید: «من وقت ندارم. من شما را می فرستم پدر آمورث. " من به تنهایی وارد اتاق آنتونیوم می شوم. چند دقیقه زود رسیدم. نمی دانم چه انتظاری دارم تمرین زیادی کردم. من همه چیز را برای مطالعه مطالعه کرده ام. اما کار کردن در این زمینه چیز دیگری است. من درباره شخصی که مجبور به سرقت هستم ، کمی می دانم. پدر کاندیدو نسبتاً مبهم بود. اولین کسی که وارد اتاق شد ، پدر ماسیمیلیانو است. پشت سر او ، چهره ای باریک. پیرمرد بیست و پنج ساله ، نازک. منشأ فروتن آن را می توان دید. ما می بینیم که هر روز این کار مربوط به یک کار زیبا اما در عین حال بسیار سخت است. دستها استخوانی و چروکیده است. دستهایی که روی زمین کار می کنند. قبل از اینکه حتی با او صحبت کنید ، یک شخص غیر منتظره سوم وارد می شود.
"اون کیه؟" من می پرسم.
او می گوید: "من مترجم هستم."
"مترجم؟"
من به پدر ماسیمیلیانو نگاه می کنم و توضیحات می خواهم. من می دانم که بستن یک شخص آماده نشده به اتاقی که یک آدم کشی اتفاق می افتد می تواند کشنده باشد. شیطان در هنگام اعدام ، در صورت عدم آمادگی به افراد حاضر حمله می کند. پدر ماسیمیلیانو به من اطمینان می دهد: «آیا آنها به شما نگفتند؟ وقتی وارد یک ترنس می شود ، فقط به انگلیسی صحبت می کند. ما به مترجم نیاز داریم. در غیر این صورت ما نمی دانیم که او می خواهد چه چیزی به ما بگوید. او یک فرد آماده است. او می داند چگونه رفتار کند. او ساده لوحانه نخواهد کرد ». من دزدی را می پوشم ، دم دستی و صلیب را در دستم می گیرم. من آب نزدیک به دست برکت داده ام. من شروع به بازخوانی اگزورسیسم لاتین می کنم. "فراموش نکنید ، پروردگارا ، تقصیرها یا والدین ما را انجام دهید و ما را به خاطر گناهان ما مجازات نکنید. پدر ما ... و ما را به سمت وسوسه نکشید بلکه ما را از شر رهایی می بخشد. "

یک مجسمه نمک
دارنده مجسمه نمکی است. حرف نمی زند. واکنشی نشان نمی دهد او بی حرکت روی صندلی چوبی که من او را نشسته بودم ، بی حرکت است. مزمور 53 را تلاوت می کنم. "خدایا ، برای اینکه نام شما مرا نجات دهد ، برای قدرت خود مرا عدالت خواهم کرد. خدایا ، به دعای من گوش کن ، به سخنان دهانم گوش کن ، زیرا متکبر و متکبر زندگی من را علیه من تهدید کرده اند ، آنها خدا را در مقابل آنها قرار نمی دهند ... ». هنوز هیچ واکنشی نشان نداد. کشاورز ساکت است ، نگاهش روی زمین ثابت است. (...) «بنده خود را در اینجا نجات ده ، خدای من ، زیرا او به تو امیدوار است. برای او باش ، پروردگار ، برج قلعه. در مواجهه با دشمن ، هیچ چیز نمی تواند دشمن را در مقابل او قرار دهد. و فرزند شرارت نمی تواند به او آسیب برساند. پروردگار ، کمک خود را از مکان مقدس بفرست. و از صهیون دفاع را برای او بفرستید. پروردگار ، دعای من را جواب بده. و فریاد من به شما می رسد. خداوند با شما باشد. و با روح شما ".

در این مرحله است که ناگهان کشاورز سر خود را بالا می برد و به من خیره می شود. و در همان لحظه در یک فریاد عصبانی و ترسناک منفجر می شود. قرمز روشن کنید و شروع به فریاد کشیدن انگشت های انگلیسی. نشسته است به من نزدیک نمی شود به نظر می رسد از من می ترسد. اما او با هم می خواهد مرا بترساند. "کشیش ، آن را متوقف کن! خفه شو ، خفه شو ، تعطیل کن! "
و سخنان قسم بخور ، کلمات قسم ، تهدید. با مراسم سرعت می گیرم. (...) مالک ادامه داد: "خفه شو ، خاموش ، تعطیل". و تف روی زمین و روی من تف کرد. او عصبانی است. او مانند یک شیر آماده پرش به نظر می رسد. بدیهی است که طعمه آن من است. می فهمم که باید ادامه دهم. و من به "Praecipio tibi" - "فرمان به شما" می رسم. من به خوبی به یاد دارم که پدر کاندیدو بارهایی را که به من دستور داده بود از ترفندهای استفاده برایم بگوید: "همیشه بخاطر داشته باشید که" Praecipio tibi "غالباً نماز پایانی است. به یاد داشته باشید که این دعایی است که بیشتر شیاطین از آن می ترسید. من واقعاً معتقدم که این مؤثرترین است. هنگامی که رفتن سخت می شود ، وقتی شیطان خشمگین است و به نظر قوی و غیرقابل دسترسی است ، او به سرعت به آنجا می رسد. در جنگ از آن سود خواهید برد. خواهید دید که نماز چقدر مؤثر است. با اقتدار آن را با صدای بلند تلاوت کنید. آن را روی مالکان پرتاب کنید. جلوه ها را مشاهده خواهید کرد ». (...) دارایی همچنان فریاد می زند. اکنون غم و اندوه او زوزه ای است که به نظر می رسد از روده های رودخانه آمده است. من پافشاری می کنم. "من شما را ، روح ناپاک ، هر ناآرامی دشمن ، هر لژیون شیطانی ، به نام پروردگار ما عیسی مسیح ، غصب می کنم تا شما را براندازید و از این موجود خدا فرار کنید".

فریادهای وحشتناک
جیغ فریاد می زند. و قوی تر و قوی تر می شود. بی نهایت به نظر می رسد "خوب بشنو و لرز ، ای شیطان ، دشمن ایمان ، دشمن دشمن ، علت مرگ ، دزد زندگی ، دشمن عدالت ، ریشه شرارت ، سرقت شرایع ، اغوا کننده مردان ، فریب مردمان ، تحریک حسادت ، منشاء وحشی ، علت اختلاف ، تحریک رنج ». چشمانش به عقب می رود. سر از پشت صندلی آویزان است. جیغ بسیار بالا و وحشتناک ادامه دارد. پدر ماکسیمیلیان سعی می کند او را همچنان نگه دارد در حالی که مترجم قدم به عقب ترسیده است. به او سیگنال می دهم که دیگر قدم بردارد شیطان وحشی می شود. چرا می ایستید و مقاومت می کنید ، در حالی که می دانید که مسیح خداوند نقشه های شما را خراب کرده است؟ از او بترسید که به شکل اسحاق تحقیر شود ، در شخص یوسف فروخته شد ، به شکل بره کشته شد ، به عنوان یک مرد به صلیب کشیده شد و سپس بر جهنم پیروز شد. به نام پدر ، پسر و روح القدس بروید ».

به نظر نمی رسد شیطان بازده باشد. اما فریاد او اکنون فروکش می کند. حالا به من نگاه کن کمی آروغ از دهانش بیرون می آید. من دنبالش می روم می دانم که باید او را وادار کنم که خودش را فاش کند و نام خود را به من بگوید. اگر او نام خود را به من بگوید نشانه این است که وی تقریباً شکست خورده است. در حقیقت ، با آشکار کردن خودم ، او را مجبور می کنم کارت های روبرو را بازی کند. «و اکنون به من بگویید ، روح نجس ، شما کی هستید؟ اسمت را به من بگو! اسم خود را به نام عیسی مسیح بگویید! ». این اولین بار است که یک اعدام بزرگ را انجام می دهم و بنابراین ، اولین بار است که از یک دیو می خواهم تا نام او را برای من نشان دهد. جواب او مرا لرزاند. او با صدای کم می گوید: "من لوسیفر هستم و به آرامی همه هجا را تنظیم می کنم. "من لوسیفر هستم" لازم نیست تسلیم شوم الان مجبور نیستم تسلیم شوم لازم نیست ترسیده باشم من باید اقتدار را با اقتدار ادامه دهم. من کسی هستم که بازی را هدایت می کنم. او نه.

"من به شما مار باستانی به نام قاضی زنده و مردگان ، خالق شما ، خالق جهان ، به شما تحمیل می کنم ، کسی که قدرت دارد شما را به سمت جناح سوار کند ، تا او بلافاصله با ترس و همراه با ارتش خشمگین شما ، از این بنده خدا که به کلیسا متوسل شد. لوسیفر ، من شما را مجبور می کنم بار دیگر ، نه به دلیل ضعف من بلکه با قدرت روح القدس ، از این بنده خدا ، که خدای متعال در وجهه خود آفریده است ، بیرون بیاورید. بنابراین ، نه به من بلکه به وزیر مسیح تسلیم شوید. قدرت کسی که شما را با صلیب خود فرو بست ، آن را به شما تحمیل می کند. او پیش از قدرت کسی لرزید که با غلبه بر رنجهای دوزخ ، روحها را به نور بازگرداند ».

دارنده به زوزه بازمی گردد. سرش به پشت صندلی پرتاب شد. خمیده به عقب بیش از یک ساعت گذشته است. پدر کاندیدو همیشه به من گفته است: «تا زمانی که انرژی و قدرت دارید ، ادامه دهید. شما نباید تسلیم شوید یک اعدام حتی یک روز طول می کشد. فقط وقتی تسلیم شوید که بدن شما در حال نگه داشتن نیست تسلیم شوید. " من فکر می کنم به تمام کلماتی که پدر کاندیدو به من گفت ، باز می گردم. کاش او در نزدیکی من بود. اما وجود ندارد. من باید این کار را به تنهایی انجام دهم. (...)

قبل از شروع ، فکر نمی کردم این اتفاق بیفتد. اما ناگهان احساس روشنی از حضور شیطون قبل از من دارم. احساس می کنم این شیطان به من خیره شده است. او به من نگاه می کند. دور من می چرخد. هوا سرد شده است. سرماخوردگی وحشتناک است پدر کاندیدو نیز به من نسبت به این تغییرات دما هشدار داده بود. اما شنیدن چیزهای خاص یک چیز است. این یک چیز است که آنها را امتحان کنید. سعی می کنم تمرکز کنم من چشمانم را می بندم و یادآوری خواهش می کنم. بنابراین بیرون بروید ، عصیان کنید. فریبنده ، پر از همه کلاهبرداری و باطل ، دشمن فضیلت ، آزار و اذیت معصومین بیرون بیای راهی مسیح شوید ، که در آن هیچ چیز از کارهای شما وجود ندارد (...) ».

در این مرحله است که یک اتفاق غیرمنتظره رخ می دهد. واقعیتی که در طول "کار" طولانی من به عنوان یک اگزوکارست هرگز تکرار نخواهد شد. دارنده یک تکه چوب می شود. پاها به جلو کشیده شد. سر به عقب کشیده شد. و شروع به تخلیه می کند. نیم متر از پشت صندلی به صورت افقی بالا می رود. در آنجا ، بی حرکت ، برای چند دقیقه در هوا معلق است. پدر ماسیمیلیانو عقب نشینی می کند. من در جای خودم می مانم صلیب محکم در دست راست نگه داشته شده است. این آیین در دیگری. من دزدیده شدم من آن را می گیرم و اجازه می دهم فلپ بر بدن صاحب لمس کند. او هنوز بی حرکت است. سخت. خفه شو. سعی می کنم ضربه دیگری را فرو بریزم. «(...) در حالی که می توانید انسان را گول بزنید ، نمی توانید خدا را مسخره کنید ، او شما را تعقیب می کند ، که در چشمان هیچ چیزی پنهان نیست. او شما را اخراج می کند ، و همه چیز در معرض قدرتشان است. او شما را که آتش ابدی را برای شما و فرشتگان خود آماده کرده اید مستثنا نمی کند. از دهانش شمشیر تیز بیرون می آید: کسی که خواهد آمد تا در مورد زندگان و مردگان و اوقات با آتش قضاوت کند. آمین "

سرانجام ، رهایی
یک دزد از آمین من استقبال می کند. گونی های دارای صندلی روی صندلی. حرفهایی را که من برای درک آنها تلاش می کنم مسخره می کند. سپس به انگلیسی می گوید: "من 21 ژوئن ساعت 15 بعد از ظهر بیرون می روم. 21 ژوئن ساعت 15 بعد از ظهر بیرون می روم." پس به من نگاه کن حالا چشمان او چیزی نیست جز چشم یک دهقان فقیر. آنها پر از اشک هستند. می فهمم که به خود برگشته است. او را در آغوش گرفتم. و من به او می گویم: "به زودی پایان خواهد یافت." من تصمیم می گیرم که هر هفته مجاهدین را تکرار کنم. همین صحنه هر بار تکرار می شود. هفته 21 ژوئن او را آزاد می گذارم. من نمی خواهم در روزی که لوسیفر گفت بیرون می رود ، دخالت کنم. من می دانم که لازم نیست به خودم اعتماد کنم. اما گاهی شیطان قادر به دروغگویی نیست. هفته بعد از 21 ژوئن ، او را دوباره جمع کردم. او مثل همیشه با پدر ماسیمیلیانو و مترجم همراه می شود. به نظر می رسد صلح آمیز است. من شروع به بیرون کشیدن آن می کنم. بدون واکنش. آرام باشید ، شفاف ، آرام باشید. مقداری آب نعمت بر او اسپری می کنم. بدون واکنش. از او می خواهم که Ave ماریا را با من تلاوت کند. او همه را بدون تسلیم خواند. من از او می خواهم که به من بگوید چه اتفاقی افتاد روزی که لوسیفر گفت او قصد دارد او را ترک کند. او به من می گوید: «مثل هر روز که می رفتم به تنهایی در مزارع کار کنم. اوایل بعد از ظهر تصمیم گرفتم با تراکتور سوار شوم. ساعت 15 بعد از ظهر از شدت جیغ کشیدن آمدم. فکر می کنم فریاد وحشتناکی کشیدم. در پایان فریاد احساس راحتی کردم. من نمی توانم توضیح دهم من آزاد بودم ». یک مورد مشابه دیگر هرگز برای من اتفاق نخواهد افتاد. من هرگز خوش شانس نخواهم بود که یک شخص صاحب اختیار را در این چند جلسه ، فقط در پنج ماه ، یک معجزه آزاد کنم.

توسط پدر گابریل آمورث
* (با پائولو روداری نوشته شده است)