شهادت سانتا فاوستینا در مورد تمسخر

یک بار در شب یکی از خواهران ما برای دیدن من آمد ، که دو ماه زود از دنیا رفته بود. او راهبه ای از گروه کر اول بود. من او را در حالت وحشتناکی دیدم: همه در شعله های آتش پیچیده شده اند ، صورتش با درد تحریف شده است. ظهور لحظه ای کوتاه به طول انجامید و ناپدید شد. لرز روح من را سوراخ کرد ، اما اگرچه نمی دانستم وی در کجا رنج می برد ، چه در طهارت و چه در جهنم ، به هر حال نمازهایم را برای او دو برابر کردم. شب بعد او دوباره آمد و او در اوضاع وحشتناک تر ، در میان شعله های ضخیم تر بود ، ناامیدی در چهره اش مشهود بود. من بعد از نمازهایی که برای او تقدیم کرده بودم ، از دیدن او در شرایط وحشتناک تر ، بسیار شگفت زده شدم و از او پرسیدم: «آیا نمازهای من اصلاً به شما کمک نمی کند؟ » او پاسخ داد که دعاهای من هیچ کاری به او نکرده اند و هیچ چیزی نمی تواند به او کمک کند. پرسیدم: "و دعاهایی که برای شما در کل جماعت انجام شده است ، حتی آنهایی که به شما کمک نکردند؟ » او پاسخ داد: "هیچی. آن دعاها به سود روحهای دیگر رفته است ». و من به او گفتم ، "اگر دعاهای من به شما كمك نمی كند ، لطفاً به من نزنید." و بلافاصله ناپدید شد. اما من نماز را متوقف نکردم. بعد از مدتی او شب به من بازگشت ، اما در حالت دیگری بود. او مانند گذشته در شعله های آتش نبود و صورتش درخشنده بود ، چشمانش از شادی می درخشد و او به من گفت که من عشق واقعی به همسایه دارم ، که بسیاری از روحهای دیگر از دعاهای من بهره مند شده اند و از من خواست که از دعا خودداری نکنم. روحهای رنج دیده در تصفیه خانه و او به من گفت كه مدت طولانی در تمیز نخواهد ماند. احکام خدا واقعاً مرموز است!