Op syk nei God yn 't tsjuster, 30 dagen mei Teresa fan Avila
.
30 dagen mei Teresa fan Avila, poste
Wat binne de djipten fan ús ferburgen God dy't wy yngeane as wy bidde? De grutste hilligen binne net trochkrongen yn 'e djipten fan harsels, noch de grutste psychoanalysten, noch de grutste mystisy as goeroes. As wy beskôgje dat wy binne makke yn it byld fan God en ûnstjerlike sielen hawwe, wite wy dat wy ûneinich kapasiteit hawwe. Dit helpt ús foar te stellen hoe eksponentiell grutter it oanpart fan ús minsklik hert as geast moat wêze dat wy net witte of noait oanfalle. Eins binne wy in robot sûnder in tom pit! Wy wite dit as wy besykje sels te foljen of te foltôgjen. D'r is in djip plak yn ús wêr't God it meast oanwêzich is. Wy learje dat plak kennen troch it te witten. Wy kenne dat plak noait útputtend; allinich God docht it, om't it God is dy't alles ûnderhâldt, alles wit, fan alles hâldt, fan binnen nei bûten. Dat wy fine út dat God ús earst leaf hat! It binne net wy dy't romte meitsje foar God, it is God dy't romte foar ús makket. As God ûneinich bûten ús is, kin allinich Hy ús ta ússels ferienigje, en Hy docht dat troch ús folslein ien te meitsjen mei Him dy't tichter by ús is dan wy sels.
Twa fan 'e dingen dy't wy it measte net fan gebed hâlde binne as wy bidde en neat fiele, as as wy bidde en it is allegear droech en tsjuster. Wy fiele dat gebed dan net goed is, it wurket net. Eins binne dit twa fan 'e dingen dy't oanjouwe dat wy wierliker ta God bidde en ferbine mei Him dy't ferburgen is, en net allinich ús gedachten en gefoelens fermaakje.
Wy moatte eins tsjuster sykje en stilte sykje, net besykje se te foarkommen! Sûnt God ûneinich is, om't Hy net ûntdekber is te finen of te sjen yn romte en tiid, kin Hy allinich sjoen wurde yn 't tsjuster fan myn sinnen, sawol ekstern (de fiif sintugen) en sels ynterne (ferbylding en ûnthâld). God is ferburgen, om't hy grutter is dan dizze en kin net einich befette, lokalisearre of objektyf wurde, en is allinich te krijen foar it leauwen dat yn tsjuster sjocht, yn it geheim sjocht. Likegoed sjocht of heart leauwe allinich God ferburgen yn stilte en tsjuster.
Katolike lear hat ús toand dat it bestean fan God ridlik is, mar reden en konsepten jouwe ús allinich oanwizings fan Him, net direkte kennis fan Him mear dan de fiif sintugen jouwe ús in direkte waarnimming fan Him. ús ferbylding kin it net begripe. Wy kinne bylden fan 'e ferbylding en begripen fan' e reden allinich brûke om analoge kennis fan Him te krijen, net direkt begryp. Dionysius sei, "Om't [God] de oarsaak is fan alle wêzens, moatte wy [Him] alle oanspraken dy't wy oer wêzens meitsje stypje en tajaan, en, mear passend, moatte wy al dizze oanspraken ûntkenne, om't [Hy] alle 'wêze. “Allinich leauwe kin God direkt kenne, en dit is yn 'e tsjusternis fan ferstân en ferbylding.
Dêrom kin it lêzen oer Him, sels yn 'e Skriften, en Him foarstelle, ús allinich liede ta gebed en ús leauwen ferdjipje. As leauwen tsjusterder is, dan binne wy tichter by begryp. God sprekt yn leauwen dat wurdt favorisearre troch de absolútste stilte, om't yn 'e realiteit tsjuster is oerweldigjend ljocht, ûneinich ljocht, en stilte is net de bleate ôfwêzigens fan lûd, mar de stilte fan potensjele lûd. It is gjin stilte dy't wurden smoart, mar in stilte dy't lûden of wurden mooglik makket, de stilte dy't ús harkje lit, nei God harkje.
Lykas wy hawwe sjoen is Gods suvere jefte fan boppenatuerlik leauwen basearre op ús natuerlike ynspanningen. Sûnt leauwe as boppennatuerlik kado wurdt ynfoege of direkt "útstoart", befettet it tsjuster yn it leauwen syn grutste wissigens. Dit boppenatuerlike leauwen is tsjuster, om't it wurdt jûn yn it tsjuster fan 'e ynterne en eksterne sintugen. It is wis om't syn wissigens en autoriteit yn syn gever, God, berêstje. It is dêrom gjin natuerlike wissigens, mar in boppenatuerlike wissigens, krekt lykas tsjuster gjin natuerlik is, mar in boppenatuerlik tsjuster. Wissigens ferwideret it tsjuster net, om't God net kin wurde bekind of sjoen troch oars as boppenatuerlik leauwen, en dêrom wurdt hy yn tsjuster sjoen en yn stilte heard. dus stilte en tsjuster binne gjin tekoart of deprivaasje yn gebed, mar se binne de iennichste manier wêrop wy direkt kontakt mei God kinne fêststelle dat allinich boppennatuerlik leauwe leveret.
Dit binne gjin wurdboarterijen of hânmjittigens. Dit nimt gjin taflecht yn mystyk en ûnwittendheid. It is in besykjen om te sjen wêrom't God ferburgen is. It demonstreart it mystike kontemplative elemint fan elk gebed. It lit sjen wêrom't hilligen en mystisy beweare dat om sa'n boppennatuerlike kontemplaasje te berikken, men in nacht fan ynterne en eksterne sinnen moat yngean wêryn't it liket dat wy leauwe ferlieze, om't feitlik natuerlik leauwe ferdwynt as boppennatuerlik leauwen oernimt. , As neat dat te sjen is God iepenbieret of God is, kin God allinich sjoen wurde troch tsjuster yn te gean of "net sjen". As God net op 'e gewoane manier kin wurde heard, moat hy yn stilte wurde harkje.