Jo kinne de foarbidding fan 'e Hilligen freegje: litte wy sjen hoe't jo it dwaan en wat de Bibel seit
De katolike praktyk om de ynteressy fan heiligen op te roppen fereasket dat sielen yn 'e himel ús innerlike gedachten kinne kenne. Mar foar guon protestanten is dit in probleem, om't it de hilligen in macht tawiist dy't de Bibel seit dat it allinich ta God heart. 2 Kroniken 6:30 lêst as folgjend:
Harkje dan nei jo wenning út 'e himel, en ferjou en werom nei elkenien waans hert jo wite, neffens al syn wegen (om't jo, allinich jo, de herten fan' e minsken fan 'e minsken kenne).
As de Bibel seit dat allinich God de herten fan 'e minsken ken, dan bliuwt it argumint, dan soe de oprop fan' e foarbidding fan 'e hilligen in lear wêze dy't de Bibel tsjinsprekt.
Litte wy sjen hoe't wy dizze útdaging kinne oanpakke.
Earst is d'r neat yn striid mei de reden yn it idee dat God syn kennis fan 'e innerlike gedachten fan' e minsken kin iepenbierje oan dyjingen waans yntelliginten hy ek makke. Hjir is hoe Sint Thomas Aquinas reageare op de boppesteande útdaging yn syn Summa Theologiae:
God allinich fan himsels wit de gedachten fan it hert: noch oaren wite se, yn 'e mjitte dat se har iepenbiere binne, itsij troch har fyzje op it Wurd of op oare manier (Suppl. 72: 1, ad 5).
Tink derom hoe Aquino it ferskil artikuleart tusken hoe't God de tinzen fan 'e minsken ken en hoe't hilligen yn' e himel de minsken fan 'e minsken kenne. God allinich wit "oer himsels" en de hilligen wite "mei har fyzje op it Wurd of op oare manier".
Dat God 'fan himsels' wit, betsjuttet dat de kennis dy't God hat fan 'e ynderlike bewegingen fan it hert en de geast fan' e minske fan nature ta him heart. Mei oare wurden, hy hat dizze kennis troch syn wêzen God, de unprovoked Skepper en oanhinger fan alle wêzen, ynklusyf de gedachten fan 'e minsken. Dêrfandinne moat hy it net ûntfange fan in oarsaak bûten himsels. Allinich in ûneinich wêzen kin de innerlike gedachten fan manlju op dizze manier kenne.
Mar it is gjin probleem foar God om dizze kennis te iepenbierjen oan 'e hilligen yn' e himel (op ien of oare manier) mear dan it is foar him om de kennis fan 'e minske te iepenbierjen fan himsels as de Trije-ienheid fan minsken. Kennis fan God as in Triniteit is iets dat God allinich troch natuer hat. Minsken, oan 'e oare kant, kenne God allinich as in Trije-ienheid, om't God it oan' e minske woe iepenbierje. Us kennis fan 'e Trije-ienheid wurdt feroarsake. Kennis fan God fan himsels as in Triniteit wurdt net feroarsake.
Nettsjinsteande dat, om't God de gedachten fan 'e minske' fan himsels 'ken, wurdt Gods kennis fan' e tinzen fan 'e minske net feroarsake. Mar dit betsjuttet net dat hy dizze kennis net koe iepenbierje oan 'e hilligen yn' e himel, yn dat gefal soe har kennis fan 'e binnenste herten fan' e minsken feroarsake wurde. En om't God dizze kennis soe hawwe feroarsake, koene wy noch sizze dat allinich God de herten fan 'e minske kent - dat wol sizze dat hy se unprovoked hat.
In protestant soe miskien antwurdzje: 'Mar wat as elke persoan op ierde, yn syn eigen herten, tagelyk nei Maria of ien fan' e hilligen bidt? Soe it net witen fan dy gebeden alwetendheid nedich wêze? En as dat sa is, folget it dat God is mislearre dizze soarte kennis te kommunisearjen nei in oanmakke yntellekt. "
Hoewol de Tsjerke net foarstelt dat God normaal de hilligen yn 'e himel de mooglikheid jout om de gedachten fan elke libbene persoan te kennen, is it net ûnmooglik foar God dat te dwaan. Fansels is it kennen fan 'e gedachten fan alle manlju tagelyk iets dat boppe de natuerlike krêften fan in oanmakke yntellekt giet. Mar dit soarte kennis fereasket net folslein begryp fan 'e godlike essinsje, dy't karakteristyk is foar alwetendheid. In eindich oantal gedachten kenne is net itselde as wite alles dat kin wurde bekend oer de godlike essinsje, en dêrom alle mooglike manieren te kennen wêrop de godlike essinsje kin wurde imiteare yn 'e oanmakke folchoarder.
Sûnt folslein begryp fan 'e godlike essinsje is net belutsen by it wite fan in eindich oantal gedachten tagelyk, is it net nedich dat de hilligen yn' e himel alwetend binne om tagelyk de ynderlike gebedsoanfragen fan kristenen op ierde te kennen. Hjirút folget it dat God dit soarte kennis kin kommunisearje oan rasjonele skepsels. En neffens Thomas Aquinas docht God dat troch in "ljocht fan kreëarre gloarje" te jaan dat wurdt "ûntfongen yn it skepen yntellekt" (ST I: 12: 7).
Dit "ljocht fan kreëarre gloarje" fereasket ûneinige krêft, om't ûneinige krêft nedich is om it te kreëarjen en it te jaan oan it minsklik as angelyske yntellekt. Mar ûneinige krêft is net nedich foar it minsklik as ingelske yntellekt om dit ljocht passyf te ûntfangen. Sa't de apologe Tim Staples beweart,
Salang't wat wurdt ûntfongen fan natuere net ûneinige is of ûneinige kreft nedich is om te begripen of te kinne hannelje, soe it net boppe it fermogen wêze om manlju as ingels te ûntfangen.
Sûnt it ljocht dat God jout oan it kreëarre yntellekt wurdt makke, is it net natuerlik ûneinich, en is it ek net ûneinige krêft nedich om te begripen of te hanneljen. Dêrom is it net tsjin reden om te beweare dat God dit "ljocht fan kreëarre gloarje" jout oan in minske as ingelachtich yntellekt om tagelyk in einich oantal innerlike gedachten te kennen en op har te reagearjen.
In twadde manier om de boppesteande útdaging te foldwaan is om bewiis te toanen dat God syn kennis fan 'e innerlike gedachten fan' e manlju feitlik iepenbieret oan oanmakke yntellen.
It ferhaal fan it Alde Testamint yn Daniël 2 wêrby't Joazef en syn ynterpretaasje fan 'e dream fan kening Nebukadnezar is in foarbyld. As God de kennis fan 'e dream fan Nebukadnezzar oan Daniël kin iepenbierje, dan kin hy wis de fersiken foar ynderlik gebed fan kristenen op ierde oan' e hilligen yn 'e himel iepenbierje.
In oar foarbyld is it ferhaal fan Ananias en Sapphira yn Hannelingen 5. Wy wurde ferteld dat Ananias nei de ferkeap fan syn pân, mei de kennis fan syn frou, mar in diel fan 'e opbringst joech oan' e apostels, wat de reaksje fan Peter oanstie: " Ananias, wêrom hat Satan jo hert folbrocht om foar de Hillige Geast te ligen en in diel fan 'e opbringst fan' e ierde te behâlden? "(V.3).
Hoewol Ananias 'sûnde fan ûnearlikens in eksterne diminsje hie (d'r wie wat opbringst dy't hy behâlde), wie de sûnde sels net ûnderwurpen oan normale observaasje. Kennis fan dit kwea moat wurde krigen op in manier dy't de minsklike natuer oergiet.
Peter krijt dizze kennis troch ynfusje. Mar it is net gewoan in kwestje fan kennis fan 'e eksterne hanneling. It is kennis fan 'e ynterne bewegingen yn it hert fan Ananias:' Hoe hawwe jo dizze aksje yn jo hert útfûn? Jo ligen net foar manlju, mar foar God "(v.4; aksint tafoege).
Iepenbiering 5: 8 tsjinnet as in oar foarbyld. Johannes sjocht "fjouwerentweintich âldsten", tegearre mei de "fjouwer libbene wêzens", prostrearjend "foar it Lam, dy't elk in harp hâlde en mei gouden bollen fol reuk, dy't de gebeden fan 'e hilligen binne". As se de gebeden fan kristenen op ierde oanbiede, is it ridlik om út te lûken dat se kennis hiene fan dy gebeden.
Hoewol dizze gebeden net innerlike gebeden wiene, mar allinich ferbale gebeden, hawwe sielen yn 'e himel gjin fysike earen. Dus elke kennis fan 'e gebeden dy't God jout oan' e ynlken dy't yn 'e himel binne makke, is de kennis fan' e innerlike gedachten, dy't de ferbale gebeden uterje.
Yn it ljocht fan 'e foarige foarbylden kinne wy sjen dat sawol it Alde as it Nije Testamint konstatearje dat God syn kennis fan' e innerlike gedachten fan 'e manlju werklik kommuniseart oan oanmakke yntellen, innerlike gedachten dy't ek gebeden omfetsje.
De einline is dat kennis fan God oer innerlike gedachten fan manlju net it soarte kennis is dat allinich ta alwetendheid heart. It kin wurde kommuniseare oan oanmakke yntellen en wy hawwe bibelske bewiis dat God dit soarte kennis feitlik iepenbieret oan oanmakke yntellekten.