Kristus de Pontiff is ús betinking

Ien kear yn it jier komt de hegepryster, dy't it folk bûten lit, it plak yn wêr't de genede sit is mei de cherubs derop. Fier it plak yn wêr't de Arke fan it Verbûn is en it reekalter. Nimmen is der tastien om dêr yn te gean, útsein de Pontiff.
As ik no beskôgje dat myn wiere paus, de Heare Jezus Kristus, libbe yn it fleis, it hiele "jier by it folk wie," dat jier, dêr't er sels oer seit: De Heare stjoerde my om it goede nijs oan 'e earm, om in jier fan genede fan 'e Heare en de dei fan ferjouwing te ferkundigjen (ferl. Lk 4, 18-19) Ik merk dat hy mar ien kear yn dit jier, dat is op' e dei fan 'e fersoening, it hillige fan' e hilligen yngiet, dat it betsjuttet dat hy, nei't er syn taak hat foltôge, de himel ynkomt en himsels foar de Heit leit om him foardielich te meitsjen foar it minskdom en te bidden foar al dyjingen dy't yn him leauwe.
De apostel Johannes wist dizze fersoening wêrmei't hy de Heit goedwillich makket tsjin minsken, en seit: Dit sis ik, myn bern, om't wy net sûndigje. Mar sels as wy yn 'e sûnde binne fallen, hawwe wy in advokaat by de Heit, de rjochtfeardige Jezus Kristus, en hy is sels de fersoener foar ús sûnden (vgl. 1 Joh 2: 1).
Mar Paulus herinnert him ek dizze fersoening as hy oer Kristus seit: God pleatste him troch syn leauwe as fermoedsoening yn syn bloed (vgl. Rom 3:25). Dêrom sil de dei fan fersoening foar ús duorje oant de wrâld einiget.
It godlike wurd seit: En hy sil reekwirk op it fjoer lizze foar it oantlit fan 'e Heare, en de reek fan it reekwirk sil de soendeksel bedekke dy't boppe de arke fan it ferbûn is, en hy sil net stjerre, en hy sil nimme fan it bloed fan it keal, en mei syn finger sil it ferspriede op 'e mercy seat oan' e eastkant (fgl. Lv 16, 12-14).
Hy learde de âlde Hebreërs hoe't wy de rite fan 'e ferjilding foar minsken fiere, dy't God waard dien. Mar jo dy't kamen fan' e wiere paus, fan Kristus, dy't jo mei syn bloed jo goedgunstige God makken en jo mei de Heit fermoedsoene, hawwe net stopje by it bloed fan it fleis, mar leare ynstee it bloed fan it Wurd te witten, en harkje nei him dy't tsjin jo seit: "Dit is myn bloed fan it ferbûn, foar in protte fergetten, foar ferjouwing fan sûnden" (Mt 26: 28).
It liket jo net ûnsin dat it ferspraat is oan 'e eastkant. De fersoening kaam nei jo út it easten. Eins is d'r de persoan dy't de namme fan 'e Oriïnt hat, en dy't de mediator fan God en minsken wurden is. Dêrom wurde jo hjirfoar útnoege om altyd nei it easten te sjen, fan wêrút foar jo de sinne fan gerjochtichheid opkomt, fan wêr't foar jo it ljocht altyd komt, sadat jo noait hoege te rinnen yn tsjuster, noch dy lêste dei ferrast jo yn tsjuster. Dat de nacht en it tsjuster fan 'e ûnwittens jo net slûpe; sadat jo josels altyd fine kinne yn it ljocht fan kennis, en yn 'e ljochte dei fan it leauwen en altyd it ljocht fan leafde en frede krije.