"It ferbûn fan 'e Hear" fan Sint Irenaeus, biskop

Mozes yn Deuteronomium seit tsjin it folk: «De Heare ús God hat in ferbûn mei ús oprjochte op Horeb. De Heare hat dit ferbûn net mei ús heiten oprjochte, mar mei ús dy't hjir hjoed allegear libje "(Dt 5: 2-3).
Wêrom sleat hy dan net it ferbûn mei har heiten? Krekt om't "de wet net makke is foar de rjochtfeardigen" (1 Tm 1: 9). No wiene har heiten rjochtfeardich, se dy't de deugd fan 'e dekalooch yn har hert en sielen skreaun hienen, om't se God leaf hienen dy't se makke hie en har ûnrjocht hâlde tsjin har neiste; dêrom wie it net nedich om har mei korrektive wetten te fermanjen, om't se de gerjochtigheid fan 'e wet yn harsels droegen.
Mar doe't dizze gerjochtigheid en leafde foar God yn 'e ferjitlikens foelen of leaver yn Egypte folslein útstoar, manifestearre God troch syn grutte barmhertigens tsjin' e minsken troch syn stim te hearren. Mei syn macht liede hy it folk út Egypte, sadat de minske nochris in learling en folger fan God wurde koe. Hy bestraft de ongehoorzame, sadat se dejinge dy't se makke hie, net ferachtsje soene.
Doe fiede hy de minsken mei manna, sadat se geastlik iten soene ûntfange lykas Mozes yn Deuteronomium sein hie: "Hy joech jo iten mei manna, dat jo net wisten en dy't jo heiten net iens wisten, om jo dy man te meitsjen hy libbet net fan brea allinich, mar fan wat út 'e mûle fan' e Heare komt "(Dt 8: 3).
Hy befoel leafde foar God en suggerearre de gerjochtigheid dy't jo neiste te tankjen hat, sadat de minske net ûnrjochtfeardich en ûnweardich wie foar God. Sa beriedde hy de minske troch de Decalogue foar syn freonskip en harmony mei syn neiste. Dit alles profitearre de minske sels, sûnder dat God wat fan 'e minske nedich wie. Dizze dingen makken de minske dan ryk, om't se him joegen wat hy miste, dat is freonskip mei God, mar se brochten neat oan God, om't de Heare de leafde fan 'e minske net nedich wie.
De minske, oan 'e oare kant, waard ûntnomd fan' e hearlikheid fan God, dy't hy op gjin inkelde manier koe krije, útsein troch dy huldiging fanwegen him. En hjirfoar seit Mozes tsjin it folk: "Kies dan it libben, dat jo en jo neiteam libje kinne, de Heare jo God leafhawwe, syn stimme harkje en josels mei him ferienige hâlde, want hy is jo libben en jo lange libben" ( Dt 30, 19-20).
Om de minske op dit libben ta te rieden, spruts de Hear sels de wurden fan 'e dekalooch foar elkenien út sûnder ûnderskied. Dêrom bleaune se by ús, ûntfange ûntjouwing en ferriking, wis gjin feroaringen en besunigingen, doe't hy yn it fleis kaam.
Wat de foarskriften beheind ta de âlde steat fan 'e slavernij, waarden se troch de Heare apart foarskreaun oan it folk fia Mozes op in manier geskikt foar har oplieding en training. Mozes sels seit it: De Heare hat my doe opdracht jo wetten en noarmen te learen (ferl. Deut 4: 5).
Om dizze reden waard wat har jûn waard foar dy tiid fan slavernij en yn figuer, opheft mei it nije pakt fan frijheid. Dy foarskriften, oan 'e oare kant, dy't ynherint binne yn' e natuer en geskikt binne foar fergese manlju, binne mienskiplik foar allegear en waarden ûntwikkele mei it brede en royale kado fan 'e kennis fan God de Heit, mei it foarrjocht fan oannimmen as bern, mei it jaan fan perfekte leafde. en trou folgje syn Wurd.