De krêft fan gebed en de genede dy't dertroch wurdt krigen

Om jo de kreft fan gebed te sjen en de genede dy't it jo út 'e himel lûkt, sil ik jo fertelle dat it allinich mei gebed is dat alle rjochtfeardigen gelok hawwe west om te folhâlden. Gebed is foar ús siel wat rein foar de ierde is. Befruchten in lân safolle as jo wolle, as der gjin rein is, sil alles wat jo dogge gjin doel tsjinje. Doch dus goede wurken safolle as jo wolle, as jo net faak en goed bidde, sille jo noait wurde rêden; om't gebed de eagen fan ús siel iepenet, makket it de grutte fan syn ellinde te fielen, de needsaak om God te benutten; it makket har bang foar har swakte.

De kristen telt foar alles allinich op God, en neat op himsels. Ja, it is troch gebed dat alle rjochtfeardigen hawwe folhâlden. Boppedat realisearje wy ús dat sadree't wy ús gebeden negeare, de smaak fan 'e dingen fan' e himel fuortendaliks ferlieze: wy tinke allinich oan 'e ierde; en as wy it gebed opnij opnimme, fiele wy de gedachte en winsk fan 'e dingen fan' e himel yn ús opnij. Ja, as wy gelok binne om yn 'e genede fan God te wêzen, of wy sille ta gebed wreekt, of wy sille der wis fan wêze dat wy net lang folhâlde yn' e wei fan 'e himel.

Twadder sizze wy dat alle sûnders, sûnder in bûtengewoan wûnder dat heul selden bart, har bekearing allinich moatte ta gebed. Sjoch Sint Monica, wat se docht om te freegjen foar de bekearing fan har soan: no is se oan 'e foet fan har krusiging om te bidden en te gûlen; no is hy by minsken dy't wiis binne, om de help fan har gebeden. Sjoch nei Sint Augustinus sels, doe't hy serieus woe bekeare ... Ja, nettsjinsteande hoe sûnde wy wiene, as wy tochten oan gebed en as wy goed bidden, soene wy ​​der wis fan wêze dat de goede Hear ús soe ferjaan.

Och, myn bruorren, lit ús net fernuverje dat de duvel alles docht wat wy kinne om ús gebeden te ferjitten en ús ferkeard te sizzen; is dat hy folle better begrypt dan ús hoe eang gebed yn 'e hel is, en dat it ûnmooglik is dat de goede Hear ús kin wegerje wat wy him freegje troch gebed ...

Se binne noch de lange noch de prachtige gebeden wêr't de goede God nei sjocht, mar dejingen dy't makke binne fan 'e ûnderkant fan it hert, mei grut respekt en in wirklike winsk om God te behagen. Hjir is in goed foarbyld. It wurdt rapporteare yn it libben fan Sint Bonaventure, de grutte dokter fan 'e Tsjerke, dat in heul ienfâldige religieus tsjin him seit: "Heit, ik, dy't min oplieding bin, tinke jo dat ik kin bidde ta de goede God en him leaf ha?".

Saint Bonaventure seit tsjin him: "Ah, freon, dit binne foaral dejingen dy't de goede God it meast leaf hat en him heul wolkom is". Dizze goede religieuze, allegear fernuvere troch sok goed nijs, giet by de doar fan it kleaster stean en seit tsjin elkenien dat hy seach: 'Kom, freonen, ik ha jo goed nijs om jo te jaan; Dokter Bonaventura fertelde my dat wy oaren, sels as ûnwittend, de goede God sa leaf kinne as de gelearde. Wat gelok foar ús om de goede God te leaf te hawwen en him te behagen, sûnder wat te witen! ».

Hjirfan sil ik jo fertelle dat d'r neat makliker is as bidden ta de goede God, en dat d'r neat mear treast is.

Litte wy sizze dat gebed in hichte is fan ús hert nei God. Litte wy better sizze, it is it swiete petear fan in bern mei syn heit, fan in ûnderwerp mei syn kening, fan in tsjinstfeint mei syn master, fan in freon mei syn freon, yn waans hert hy syn fertriet en pine pyt.