Skrikt bekentenis dy ôf? Dêrom hoege jo net

D'r is gjin sûnde dy't de Heare net kin ferjaan; belidenis is in plak fan 'e genede fan' e Hear dat ús stimuleart om goed te dwaan.
It sakramint fan 'e belidenis is foar elkenien lestich en as wy de krêft fine om ús hert oan' e Heit te jaan, fiele wy ús oars, weropstien. Men kin net sûnder dizze ûnderfining yn it kristlike libben
om't de ferjouwing fan 'e sûnden begien is net wat de minske sels kin jaan. Nimmen kin sizze: "Ik ferjou myn sûnden".

Ferjouwing is in kado, it is in kado fan 'e Hillige Geast, dy't ús follet mei genede dy't oanhâldend streamt út it iepen hert fan krusige Kristus. In ûnderfining fan frede en persoanlike fermoedsoening dy't lykwols, krekt om't it yn 'e tsjerke libbe, in sosjale en mienskiplike wearde oannimt. De sûnden fan elk fan ús binne ek tsjin 'e bruorren, tsjin' e tsjerke. Elke aksje fan goed dat wy útfiere genereart goed, lykas elke aksje fan kwea it kwea feeds. Om dizze reden is it essensjeel ek om ferjouwing te freegjen by de bruorren en net allinich yndividueel.

Yn belidenis skept de entiteit fan ferjouwing yn ús in glimmer fan frede dy't útwreidet nei ús bruorren, nei de Tsjerke, nei de wrâld, nei de minsken oan wa't, mei muoite, miskien wy noait ekskús kinne wêze. It probleem fan it benaderjen fan belidenis komt faaks troch de needsaak om werom te gean nei de religieuze kontemplaasje fan in oare man. Eins freegje jo josels ôf wêrom't men net direkt by God kin belide. Wis soe dit makliker wêze.

Dochs wurdt yn dy persoanlike moeting mei de pryster fan 'e Tsjerke it winsk fan Jezus útdrukt om elk persoanlik te moetsjen. Harkje nei Jezus dy't ús ûntslach fan ús flaters ûntstiet in genêzing genede e
verlicht de lêst fan sûnde. Tidens belidenis fertsjintwurdiget de pryster net allinich God, mar de heule mienskip, dy't harket
ferhuze syn bekearing, dy't him tichterby komt, dy't him treaste en him begeliedt op it paad fan bekearing. Somtiden is de skamte yn 't sizzen fan' e sûnden lykwols grut. Mar it moat ek sein wurde dat skamte goed is, om't it ús fernederet. Wy hoege net bang te wêzen
Wy moatte it winne. Wy moatte romte meitsje foar de leafde fan 'e Hear dy't ús siket, sadat wy yn syn ferjouwing ússels en him kinne fine.