De freugde fan 'e siel by it útkommen fan Purgatory

De siel, nei safolle pine oanhâlden mei leafde, út it lichem en út 'e wrâld is, wurdeart God ûnbidich, Heechste Goede, heegste heiligens, heegste goedens, en wurdt troch God ferwolkomme mei ûneinige leafde, yn in omearmje fan ûnútspreklike freugde. De siel feroveret it himelske Heitelân, it Paradys, foar alle ivichheid.
Gjin minsklike geast kin de eksultaasje fan dat sillige oere foarstelle of beskriuwe, wêryn de siel, suvere troch de fersoening, fan it nei de himel fljocht, suver as doe't God it makke, en bliid om foar altyd feriene te fielen mei har Supreme well, yn in oseaan fan lok en frede.
Gjin ierdske fergeliking is genôch om ús in idee te jaan.
De ballingskip dy't nei lange jierren fan ôfwêzigens weromkomt nei syn heitelân, dy't syn bertelân wer sjocht, en, fol wille, omfettet de leafste minsken by it werstellen fan frijheid en frede; de sike persoan dy't, folslein restaurearre, de keamers fan syn hûs reviseart, en de sereniteit fan it aktive libben herstelt, kin ús net iens in bleek idee jaan fan 'e glorieuze en feestlike weromkomst fan' e siel nei God, en fan 'e ivige libbensfreugde dy't net kin mear kwyt reitsje. Litte wy besykje in bleke idee te krijen, ússels te drukjen om hillich te libjen, de pine fan it libben te ferwolkomjen yn perfekte uny mei de Godlike wil en, om ús fertsjinsten te ferheegjen, te profitearjen fan alle rykdom dy't Jezus ús yn 'e Tsjerke jout.
Deselde yntinsiteit fan 'e pine fan Purgatory kin ús pally oannimme dat de yntinsiteit fan' e freugde fan in siel dy't, befrijd, it paradys ynkomt, om't elke ierdske freugde wurdt mjitten troch pine. Jo fiele net iens de foldwaning fan in glês kâld wetter, as jo net toarst binne, de sêdens fan lekker iten, as jo net honger binne; de wille fan in rêstige rêst, as jo net wurch binne.
De siel, dêrom, dy't yn ivige en pynlike ferwachting fan gelok is, mei in leafde foar God dy't groeit en yntinsiveart oant it wurdt suvere, oan 'e ein fan' e suvering, op 'e leafdefolle útnoeging fan God, rint se yn Hy, en it is allegear in liet fan tankberens, foar deselde pine dy't hy hat lijen, mear dan hy hat gjin tankberens foar de siken dy't genêzen binne, foar de pine dy't de sjirurch feroarsake hat.