Meditaasje fan 16 maaie "It nije gebod"

De Heare Jezus stelt dat er in nij gebod jout oan syn learlingen, dat is, dat se inoar hâlde: "In nij gebod jou ik jimme, dat jimme inoar leafhawwe" (Jh 13:34).
Mar stie dit gebod net al yn 'e âlde wet fan 'e Hear, dy't foarskriuwt: "Dû scilst dyn neiste leafhawwe as dysels"? (Lev 19, 18). Wêrom seit de Heare dan nij in gebod dat sa âld liket te wêzen? Is it miskien in nij gebod om't it ús de âlde ûntslacht om it nije oan te dwaan? Beskaat. Hy makket nij dyjingen dy't nei him harkje, of leaver dyjingen dy't har sjen litte har hearrich oan him. Mar de leafde dy't opwekke is net suver minsklik. It is wat de Heare ûnderskiedt en kwalifisearret mei de wurden: "Sa't Ik dy leaf haw" (Jh 13:34).
Dit is de leafde dy't ús fernijt, sadat wy nije manlju wurde, erfgenamten fan 'e nije alliânsje, sjongers fan in nij liet. Dizze leafde, leafste bruorren, fernijde de âlde rjochtfeardigen, de patriarchen en de profeten, lykas it letter de apostels fernijde. Dizze leafde fernijt no ek alle folken, en fan it hiele minskdom, ferspraat oer de ierde, foarmet it in nij folk, it lichem fan de nije breid fan de iennichstberne Soan fan God, dêr't it Lied fan sprekt: Wa is hja, dy't ljochtsjend opkomt fan wyt? (sjoch Liet 8, 5). Seker skynt mei wytheid omdat it fernijd is. Fan wa as net út it nije gebod?
Om dy reden binne de leden oandachtich foar inoar; en as ien lid lijt, dan lije allegearre mei him, en as ien eare wurdt, binne allegearre bliid mei him (sjoch 1 Kor 12, 25-26). Se harkje en praktisearje wat de Heare leart: "Ik jou jim in nij gebod: dat jim inoar leafhawwe" (Jh 13, 34), mar net as dejingen dy't ferliede wurde leafhawwe, noch as minsken wurde leafhawwe om wille fan feit dat se manlju binne. Mar hoe hâlde wy fan dyjingen dy't goaden en soannen fan 'e Allerheechste binne, om bruorren te wêzen fan syn iennichste Soan. Elkoar leafhawwe mei dy leafde dêr't er sels fan minsken, syn bruorren, leaf hie, om har te lieden wêr't winsk mei guod foldien wurde sil (sjoch Ps 102:5).
De winsk sil folslein tefreden wêze as God alles yn alles is (sjoch 1 Kor 15, 28).
Dit is de leafde dy't dejinge dy't oanrikkemandearre ús jout: "Lykas ik jo leaf haw, moatte jo ek inoar leafhawwe" (Jh 13:34). Dêrta hat er ús dus leaf, om't wy ek fan inoar hâlde. Hy hâldde fan ús en dêrom woe hy dat wy ússels bûn fine troch ûnderlinge leafde, sadat wy it Lichaam fan 'e Allerheechste Haad wêze koene en leden dy't meiinoar ferbûn binne troch sa'n swiete bân.