Wêrom soene wy bidde ta de Hilligen fan 'e Tsjerke?
Elk fan ús is al op it momint fan konsepsje, al fan ivichheid, yn Gods plan ynfoege. Wy kenne it ferhaal fan Sint Paulus, dy't in protte jierren libbe as "Saul" ferfolgende kristenen. Doe rôp God him, makke him wekker, en d'r wie in flugge feroaring fan it libben yn him. As God ús ropt, grypt hy ús, docht er it om de nije minske yn ús opnij te meitsjen, yn ús it nije skepsel wekker te meitsjen dat ivich is foarsjoen yn it plan fan it heil; en alle genede benaderjen liedt ta awaken ús orizjinaliteit. Wy kinne dizze needsaak, dy't de basis is fan ús geastlik libben, net genôch beklamje: ússels manifestearje yn ús orizjinaliteit, lykas wy yn God binne. Ik ferwize hjir net nei de orizjinaliteit wêrfan minsken sprekke, mar nei de orizjinaliteit yn God, nei it byld dat God hat yn 'e ivichheid yn ús yndrukt en dat moatte wy besykje yn ússels te realisearjen. En om dit te dwaan moatte wy wite hoe't wy nei God harkje moatte, wite hoe't wy folsleine feriening mei God libje, lykas de hilligen it libbe.
Jezus kaam yn 'e wrâld om elke divyzje tusken ús en God en elke divyzje dy't wy yn ússels libje te ferneatigjen. De ferdielingen, de splitsingen dy't wy yn ús drage binne in protte: as wy sizze dat it ûnmooglik is te fermoedsoenjen mei in persoan, betsjuttet it dat d'r in "split" yn ús is; as wy besykje dingen te setten wêr't wy net oer hearre wolle of tinke dat bepaalde situaasjes ûnmooglik binne op te lossen, betsjuttet it dat d'r ferdieling yn ús is. God noeget ús út om yn Jezus Kristus te fermoedsoenjen, him alles te jaan, om't hy ús fermoedsoening is. Wy wite goed dat elke dei, as wy besykje dit paad fan fermoedsoening mei ússels en mei God te libjen, wurde wy konfrontearre mei ús beheiningen, ús ûnmacht en wy sykje help troch op te sjen nei de himel.
Wêrom bidde wy ta Us Leaffrou? Wêrom wijje wy ús oan har? Wêrom bidde wy ta Sint Michaël, de ingels, de hilligen? Wat dit oanbelanget is it moai om te lêzen wat Sint Paulus ús fertelt: "Jo binne net langer frjemdlingen of gasten, mar boargers fan 'e hilligen en famyljeleden fan God, boud op it fûnemint fan' e apostels en profeten, en hawwe Kristus Jezus sels as hoekstien. "(Ef 2,19: 20-XNUMX). Hoe mear wy meidwaan oan 'e universele Tsjerke, de Tsjerke fan' e himel, hoe mear wy wurde holpen yn ús swakke punten, en dêrom bidde wy oan 'e ingels en hilligen, hjirfoar roppe wy earst it Unbeflekte Hert fan Marije op, om't nimmen ús ea sa folle kin helpe as Sy. Wy moatte ús hieltyd mear bewust wurde dat de mienskip mei de Tsjerke yn 'e himel de uny yn ús fersterket, ús uny mei God fersterket en ús helpt ynstruminten te wurden foar fermoedsoening foar dyjingen dy't fier fuort binne, foar de sielen yn it vagevuur, foar dejingen dy't lije oan satanyske ynfloeden, foar dyjingen dy't mar in minimum oan goede wil hawwe en de help fan har bruorren nedich binne. Jezus wol yn elk momint yn ús wurkje, hy wol ús fermoedsoenje en de wrâld troch ús fermoedsoenje, mar hy kin dat allinich dwaan as ús siel iepen is. Us siel slút faak yn 'e proef, as de proef ús freget om wat oars te ûnderfinen as wat wy foarsjoen en pland hienen. Sillich binne wy as wy, lykas de hilligen, wite hoe't wy God ek fertrouwe kinne yn proeven, as wy wite hoe't wy proeven as kado kinne ferwolkomje, as missy, as wy yn proeven wite hoe't wy tekens en ynstruminten fan fermoedsoening foar de wrâld wêze moatte.