Evangeelje fan 17 septimber 2018
Earste brief fan Sint Paulus de apostel oan de Korintiërs 11,17-26.33.
Bruorren, ik kin jo net priizgje foar it feit dat jo gearkomsten net foar it bêste wurde hâlden, mar foar it minste.
Alderearst hear ik it sein dat as jo yn 'e gearkomst sammelje, der dielen binne ûnder jo, en ik leau it foar in part.
Yndied is it nedich dat divyzjes plakfine, foar wa't de wiere leauwigen ûnder jo binne manifestearje.
Dus as jo byinoar sammelje, is jounen net mear it iten fan 'e Hear iten.
Eins nimt elkenien syn iten earst by it bywenjen fan it iten en sadwaande is de iene honger, de oare is dronken.
Hawwe jo jo eigen huzen net te iten en te drinken? Of wolle jo ferachting op 'e tsjerke fan God goaie en dejingen meitsje dy't neat hawwe skamje? Wat moat ik dy fertelle? Sil ik priizgje? Yn dit priizgje ik jo net!
Yndied, ik krige fan 'e Hear wat ik op' e nij oan jo oerbrocht: de Heare Jezus naam de nacht dat hy waard ferret, brea
en nei't er tank hie, bruts hy it en sei: "Dit is myn lichem, dat is foar jo; Doch dit yn oantinken oan my ".
Op deselde manier naam hy nei it iten ek de tas, en sei: 'Dizze beker is it nije ferbûn yn myn bloed; doch dit, elke kear as jo it drinke, yn it ûnthâld fan my. "
Want as jo dit brea ite en dizze beker drinke, kundigje jo de dea fan 'e Hear oan oant hy komt.
Dêrom ferwachtsje myn bruorren, as jo sammelje foar iten, inoar ferwachtsje.
Salmi 40(39),7-8a.8b-9.10.17.
Opofferjen en oanbieden dat jo net leuk fine,
dyn earen iepene foar my.
Jo hawwe net om in holokaazje frege en it slachtoffer skuld.
Doe sei ik: "Hjir, ik kom."
Op de skúf fan it boek wurdt my skreaun,
om jo wil te dwaan.
Myn God, dit winskje ik,
dyn wet leit djip yn myn hert. "
Ik haw jo gerjochtigheid oankundige
yn 'e grutte gearkomste;
Sjoch, ik hâld myn lippen net ticht,
Hear, jo witte it.
Bliid en jubelje yn jo
dyjingen dy't jo sykje,
altyd sizze: "De Hear is geweldig"
dejingen dy't jo heil winskje.
Fan it Evangeelje fan Jezus Kristus neffens Lukas 7,1-10.
Op dat stuit, doe't Jezus al dizze wurden hie oanpraat oan 'e minsken dy't harken, gie hy yn Kapernaum.
In tsjinstfeint fan in centurion wie siik en wie op it punt om te stjerren. De hûndertman hie it koestere.
Doe't er fan Jezus hie heard, stjoerde hy guon âldsten fan 'e Joaden om te bidden om te kommen en syn tsjinst te rêden.
Dejingen dy't by Jezus kamen, beaen him insist: "Hy fertsjinnet dat jo dizze genede dogge, seine se,
om't hy fan ús minsken hâldt, en it wie hy dy't de synagoge foar ús boude ».
Jezus rûn mei har. It wie net heul fier fan it hûs doe't de centurion guon freonen stjoerde om him te sizzen: "Hear, wês net fersteurd, ik bin it net wurdich dat jo ûnder myn dak geane;
om dizze reden haw ik mysels net iens wurdich achte om nei jo te kommen, mar befel mei in wurd en myn feint sil genêzen wurde.
Hwent ik bin ek in man ûnder autoriteit, en ik haw soldaten ûnder my; en ik sis tsjin ien: Gean hinne en hy giet en nei in oare: Kom, en hy komt, en tsjin myn feint: doch dit, en hy docht it. "
Doe't er dit hearde, waard Jezus bewûndere, en hy rjochte op 'e mannichte dy't him folge, en sei: "Ik sis jo dat sels yn Israel ik net sa'n grut leauwe haw fûn!".
En de omstanners, doe't se werom kamen, fûnen de feint genêzen.