Evangeelje fan 5 septimber 2018

Earste brief fan Sint Paulus de apostel oan de Korintiërs 3,1-9.
Bruorren, oant no haw ik net by steat west om jo as geastlike manlju te sprekken, mar as fleislike wêzens, as poppen yn Kristus.
Ik joech jo molke om te drinken, net fêste iten, om't jo net yn steat wiene. En sels no binne jo net;
om't jo noch fleisich binne: om't d'r oergeunst en ûnenigens tusken is, binne jo net flekkich en gedrage jo net op in folslein minsklike manier?
As ien seit: "Ik bin fan Paulus", en in oare: "ik bin fan Apollo", litte jo josels net gewoan sjen litte?
Mar wat is Apollo ea? Wat is Paolo? Ministers troch wa't jo yn it leauwen binne kommen en elk wêrnei't de Hear him hat tastien.
Ik plante, Apollo yrrigeare, mar it is God dy't ús groeide.
No noch dejinge dy't plantet, noch dejinge dy't irriteart is neat, mar God dy't ús makket te groeien.
D'r is gjin ferskil tusken dejingen dy't planten en dejingen dy't irritearje, mar elk sil syn lean krije neffens syn eigen wurk.
Wy binne yndie kollaborateurs fan God, en jo binne it fjild fan God, it gebou fan God.

Salmi 33(32),12-13.14-15.20-21.
Sillich is de naasje waans God de Hear is,
de minsken dy't harsels as erfgenamten keazen hawwe.
De Heare sjocht út 'e himel,
hy sjocht alle manlju.

Fan it plak fan syn hûs
besjoch alle ynwenners fan 'e ierde,
him dy't har hert allinich foarme hat
en omfettet al har wurken.

Us siel wachtet op 'e Hear,
hy is ús help en ús skyld.
Us hert is bliid yn him
en fertrouwe op syn hillige namme.

Fan it Evangeelje fan Jezus Kristus neffens Lukas 4,38-44.
Op dat momint kaam Jezus út 'e synagoge en gie Simon syn hûs yn. De skoanmem fan Simone wie yn 'e greep fan in grutte koarts en se bea foar him.
Hy bûgde har oer, rôp de koarts op, en de koarts ferliet har. Fuortendaliks opstie begon de frou har te tsjinjen.
By sinne-ûndergong liede al dyjingen dy't sike minsken hiene troffen troch allerhande sykten nei him. En hy lei de hannen op elkoar en genêze se.
Demoanen kamen út in protte rop: "Jo binne de Soan fan God!" Mar hy bedrige har en liet har net prate, om't se wisten dat it de Kristus wie.
By de deiljocht gong hy út en gie nei in ferlitten plak. Mar de skaren sochten nei him, se berikten him en se woenen him hâlde, dat hy soe net fan har ôfgean.
Mar hy sei: "Ik moat it keninkryk fan God ek oan 'e oare stêden kundigje; dat waard my ferstjoerd. "
En hy preek yn 'e synagogen fan Judéa.