It Evangeelje fan hjoed 17 septimber 2020 mei de wurden fan paus Fransiskus

Lêze FAN DE DEI
Fan 'e earste brief fan Sint Paulus de apostel oan' e Korintiërs
1Kor 15,1-11

Dan ferkundigje ik jimme, bruorren, it Evangeelje, dat ik jimme oankundige en dêr't jimme yn krigen hawwe, dêr't jimme yn steane en dêr't jimme troch rêden binne, as jimme it hâlde sa't Ik it jimme oankundige. As jo ​​​​net om 'e nocht leauden!
Hwent ik haw foarearst oan jimme trochjûn wat ik ek krige, dat Kristus stoar foar ús sûnden neffens de Skriften, en dat er begroeven is, en dat er opstien is op 'e tredde deis neffens de Skriften, en dat hy ferskynde oan Cefas, en doe oan 'e Tolve.
Hy ferskynde letter oan mear as fiifhûndert bruorren tagelyk: de measten libje noch, wylst guon stoarn binne. Hy ferskynde ek oan Jakobus, en dêrnei oan alle apostels. As lêste kaam it my ek foar as wie it in abortus.
Ja, ik bin de minste fan 'e apostels en bin net wurdich om in apostel neamd te wurden, om't ik de Tsjerke fan God ferfolge. Troch de genede fan God bin ik lykwols wat ik bin, en syn genede yn my wie net om 'e nocht. Ja, ik wurke hurder as allegearre, mar net ik, mar de genede fan God dy't mei my is.
Dêrom, ik en hja, sa preekje wy en sa hawwe jo leaud.

EVANGELIE FAN DE DEI
Fan it Evangeelje neffens Lukas
Luk 7,36-50

Op dat stuit noege ien fan 'e Fariseeërs Jezus út om mei him te iten. Hy gyng it hûs fan 'e Farizeeër yn en gyng oan 'e tafel sitten. En sjuch, in frou, in sûndige út dy stêd, dy't hearde dat er yn it hûs fan 'e Farizeeër wier, brocht in krûk mei parfum; efter him stie, tichtby syn fuotten, gûlend, begûn se se mei triennen te wietsjen, droech se doe mei har hier, tute se en bestrooide se mei parfum.
Dat seach de Farizeeër dy't him útnoege hie, tsjin himsels: "As dizze man in profeet wie, soe hy witte wa't hy is, en fan hokker soarte de frou is dy't him oanrekket: sy is in sûnder!"
Jezus sei doe tsjin him: "Simon, ik haw jo wat te fertellen." En hy antwurde: "Sis it, master." "In skuldeasker hie twa skuldeaskers: ien hie him fiifhûndert denarii skuldich, de oare fyftich. Om't se neat te beteljen hiene, joech er de skuld oan beide. Dus wa fan har sil him mear hâlde?" Simone antwurde: "Ik nim oan dat hy dejinge is oan wa't hy it meast ferjûn hat." Jezus sei tsjin him: Jo hawwe goed oardiele.
En doe't er nei de frou kearde, sei er tsjin Simon: "Sjochsto dizze frou? Ik kaam yn dyn hûs en do hast my gjin wetter foar myn fuotten jown; ynstee wiete se myn fuotten mei har triennen en droech se mei har hier. Do hast my gjin tút jûn; mar hja is, sûnt ik binnenkaam, net ophâlden mei myn fuotten te tútsjen. Jo hawwe myn holle net mei oalje salve; ynstee sprinzge se parfum op myn fuotten. Om dizze reden sis ik jimme: syn protte sûnden binne ferjûn, om't hy folle leaf hie. Ynstee, wa't lyts wurdt ferjûn, hâldt fan lyts."
Doe sei er tsjin har: "Jo sûnden binne ferjûn." Doe begûnen de gasten ûnderinoar te sizzen: "Wa is dit, dy't sels sûnden ferjout?". Mar hy sei tsjin de frou: Dyn leauwe hat dy rêden; gean yn frede!"

WURDEN FAN DE HEILIGE HEIT
De Fariseeër kin net foarstelle dat Jezus himsels "besmette" lit troch sûnders, sa tochten se. Mar it Wurd fan God leart ús om ûnderskied te meitsjen tusken sûnde en sûnder: wy moatte gjin kompromis oanmeitsje mei sûnde, wylst sûnders - dat is, wy allegearre! - wy binne as sike minsken dy't behannele wurde moatte, en om har te genêzen moat de dokter har oanpakke, besykje, oanreitsje. En fansels moat de sike, om genêzen te wurden, erkenne dat er in dokter nedich is. Mar in protte kearen falle wy yn 'e ferlieding fan hypokrisy, fan it leauwen dat wy better binne as oaren. Wy allegearre, sjoch nei ús sûnde, ús flaters en sjoch nei de Hear. Dit is de line fan heil: de relaasje tusken de sûnder "ik" en de Heare. (Algemien publyk, 20 april 2016)