Vicka fan Medjugorje "Us Leaffrou is altyd by ús, sels yn swierrichheden"

Janko: Ik sil dy wat yn it bysûnder freegje en do, ast wolst, antwurdzje my.
Vicka: Dat is goed.
Janko: Wy witte allegear de pine en leed dy't jo yn it begjin meimakke hawwe, sawol yndividueel as as groep, oangeande wat jo oerkomt. Ik freegje dy no: bist yn de war, of hast der sa bot yn de war datst der woene dat der neat bard wie?
Vicka: Nee, nee. Dit nea!
Janko: Echt noait?
Vicka: Nea. Us Leaffrou hat altyd ticht by my west; Ik hie har yn myn hert en ik wist dat se winne soe. Ik tocht perfoarst net oan de swierrichheden by de forskynsels; yn feite, Ik kin net tinke oan wat oars.
Janko: Okee, tidens de ferskynsels. Mar nei?
Vicka: Net iens na. Soms kaam it yn my op dat se my likegoed finzene koenen. Mar Us Leaffrou joech my fêst fertrouwen dat se ek dêr by my wêze soe. En wa koe my wat dwaan?
Janko: Ik hearde fan in partner fan jo dat se mominten hie dat se woe dat se noait belutsen west hie by dizze eveneminten. Yn wierheid lykwols sei er daliks tsjin my: "Doe't it momint fan 'e moeting mei Us Leaffrou oankaam, wie der gjin krêft dy't my tsjinhâlde koe om net nei de moeting mei har te gean."
Vicka: Miskien. Ik spruts allinne foar mysels; Ik wit wol oer wa't jo it hawwe. Wat wolsto, safolle koppen en safolle mieningen. Dû earme man hat safolle lêst; meast fan alle.
Janko: Sa sizze jo dat jo net ûntmoedige wiene.
Vicka: Nee, alle dagen wiene wy ​​fêster en moediger.
Janko: No, ik moat dy leauwe.
Vicka: Wêrom net? As jo ​​wat te sizzen hawwe, sis it dan en wês net bang.
Janko: Ik bin nergens bang foar. Ik bin bliid dat it sa gien is. Lykwols, Vicka, ik wist dat jo pynlike en drege mominten hân hawwe fan de earste moeting oant no ta. Unthâlde jo ien fan dizze mominten?
Vicka: Der hawwe in protte west; it is net mooglik om in list se. Jo kinne it foarstelle; dit haw ik jo ommers al ferteld. De iene rôp ús no, no de oare. Se bespotten ús, se bedrige ús. Wat wolsto dat ik dy sis? It wie gewoan ferskriklik. As Us Leaffrou ús net oanmoedige hie, dan wit ik net wat der mei ús bard is. Tankewol God en Us Leaffrou hawwe wy alles trochmakke.