Vicka fan Medjugorje: wêrom safolle skyn?

Janko: Vicka, wat jo sizze is al bekend, dat Us Leaffrou is al mear as tritich moanne oan jo ferskynd.
Vicka: Wat oer dit?
Janko: Foar in protte liket it in al te lang en ûndúdlik feit.
Vicka: Mar hoe moat it der útsjen? As soe wat it foar oaren liket der ta docht!
Janko: Sis my de wierheid, as it dy ek sa liket.
Vicka: Ja; yn it ferline like it my wolris sa. Yn feite, oan it begjin, wy faak frege Us Leaffrou: "Myn Madonna, hoe lang silsto ferskine oan ús?".
Janko: Wat is it mei dy?
Vicka: Soms wie se stil, as hearde se net. Mar soms sei er tsjin ús: "Myn ingels, haw ik dy al wurch?" No freegje wy dy dingen net mear. Ik doch it teminsten net mear; foar de oaren wit ik net.
Janko: Goed. Wiene der dagen dat Us Leaffrou dêr net ferskynde?
Vicka: Ja, der hawwe west. Ik haw jo dit al ferteld.
Janko: En hoefolle kearen is dit bard yn dizze 900+ dagen?
Vicka: Ik kin net prate foar oaren. Wat my oanbelanget, ik haw har yn al dy tiid net fiif kear sjoen.
Janko: Kinsto my fertelle oft de oaren har yn dy fiif dagen seagen?
Vicka: Nee; Ik tink it net. Mar ik wit it net krekt. Ik leau wirklik dat wy it net sjoen hawwe, om't wy ûnder ússels oer dit feit hawwe praat.
Janko: Wêrom kaam Us Leaffrou dy tiden net?
Vicka: Ik wit it net.
Janko: Hasto him in pear kear frege?
Vicka: Nee, nea. It is net oan ús om te bepalen wannear't it komt en wannear net. Allinnich ien kear fertelde er ús dat wy net fernuverje moatte as er in oare kear net komt. Op guon dagen kaam se ferskate kearen op deselde dei.
Janko: Wêrom hat er it dien?
Vicka: Ik wit it net. Hy komt, fertelt ús wat, bidt mei ús en giet fuort.
Janko: Is dit in protte kearen bard?
Vicka: Ja, jo. Benammen yn it begjin.
Janko: Komt it noch sa?
Vicka: Wat?
Janko: Mei Us Leaffrou dêr net ferskine.
Vicka: Nee, it barde net mear. Ik wit it net krekt, mar it is al lang net mear bard. Ik sprek foar mysels; foar de oaren wit ik net.
Janko: Komt it noch foar dat it jo ferskate kearen op deselde dei ferskynt?
Vicka: Nee, nee; lang lyn. Alteast sa fier as ik wit.
Janko: Oké, Vicka. Tinksto dat Us Leaffrou altyd oan dy sil ferskine?
Vicka: Ik leau net yn soks en ik bin der wis fan dat de oaren ek net tinke. Mar hjir wol ik net oan tinke. Wat is it punt om der oer nei te tinken as ik neat kin krije?
Janko: Dat is goed foar. Mar der is in oar ding dat my ynteresseart.
Vicka: Wat?
Janko: Kinne jo my wat antwurden jaan op de fraach wêrom't Us Leaffrou sa lang oan jo ferskynt?
Vicka: Us Leaffrou wit it wol. Wy…
Janko: It is dúdlik: do witst it net. Mar wat tinksto?
Vicka: No, ik sei dat dit oer Us Leaffrou giet. Mar as jo echt wolle witte, Us Leaffrou fertelde ús dat dit is har lêste ferskining op ierde. Dêrom kin se net gau alles ôfmeitsje wat se wol.
Janko: Wat bedoelst?
Vicka: Mar, besykje nei te tinken: hoe soe it gien wêze as Us Leaffrou mar tsien of tweintich kear oan ús ferskynde en dan ferdwûn wie. Mei sa'n haast soe er alles al fergetten wêze. Wa soe leaud hawwe dat se hjir kommen wie?
Janko: Jo hawwe it goed waarnommen. Moat Us Leaffrou dan nei jo miening noch lang ferskine?
Vicka: Ik kin it net krekt witte. Mar hy sil it grif dwaan sadat syn boadskip oer de wrâld ferspraat kin. Hy fertelde ús ek wat ferlykber.
Janko: Wat hat hy jo ferteld?
Vicka: No, se fertelde ús dat se sels komme soe nei't se har Token foar ús ferlitten hie. Dat sei er.
Janko: Dit is goed, it is net te kontrolearjen. Mar jo fertelden my dat dit syn lêste ferskining op ierde wêze soe. Wiesto hastich om my dit te fertellen of net?
Vicka: Nee, ik wie net hastich. Us Leaffrou fertelde ús krekt sa.
Janko: Miskien sjocht it der net mear sa út?
Vicka: Ik wit dit net. Ik wit net hoe't ik filosofearje moat; doch it as jo wolle. Us Leaffrou sei dat dit de tiid is fan har ras en har striid foar sielen. Jo hawwe wis heard wat Us Leaffrou tsjin Mirjana sei. Hy fertelde ús ek. Unthâlde jo wat er tsjin Maria sei? Sa gau kin it net einigje.
Janko: Vicka, lykwols, it is net allegear dúdlik.
Vicka. No, jo freegje ús Leaffrou; dat jo it jo útlizze. Ik kin it net dwaan. Ik wol dy dit mar wer fertelle.
Janko: Fertel my, asjebleaft.
Vicka: It is wat ik praat oer mei in goede pryster út Zagreb.
Janko: Begriep er maklik?
Vicka: Ik wit it net. Hy sei dat sels Jezus mar ien kear sa libbe op ierde. En sa kin ek Us Leaffrou wer op har eigen wize op ierde wêze. Ik vond dit leuk en ik bin ûnder de yndruk. Wat dit oanbelanget haw ik neat oars te sizzen. Der wurdt sein dat nimmen ferplichte is om te leauwen yn 'e skyningen; sadat elkenien tinkt wat se wolle.
Janko: Dat fertelst my hjir neat mear oer?
Vicka: Hjirfan, nee.
Janko: Okay, Vicka. Tank foar wat jo my ferteld hawwe.