Diadhachd an latha an-diugh: làthaireachd Dhè air neamh, ar dòchas

16 Sultain

CHA BHI SINN ANN AN SGILEAN

1. An làthair Dhè. Gu bheil e anns gach àite, adhbhar, cridhe, Creideas innis dhomh. Anns na h-achaidhean, anns na beanntan, anns na cuantan, ann an doimhneachd an dadam agus anns a ’chruinne-cè, tha e anns a h-uile àite. Feuch, èist rium; Tha mi a ’dèanamh eucoir air, tha e gam fhaicinn; Ruith mi air falbh bhuaithe, tha e gam leantainn; ma tha mi a ’falach, tha Dia a’ cuairteachadh orm. Tha e eòlach air na teamplaidean agam cho luath ‘s a bheir iad ionnsaigh orm, leigidh e le m’ fhulangas, bheir e dhomh a h-uile dad a th ’agam, a h-uile mionaid; tha mo bheatha agus mo bhàs an urra ris. Na smaoinich milis agus uamhasach!

2. Tha Dia air neamh. Tha Dia na rìgh uile-choitcheann air nèamh agus talamh; ach an seo tha e na sheasamh mar neo-aithnichte; chan eil an t-sùil ga fhaicinn; shìos an seo tha e a ’faighinn cho beag de spèis air sgàth a Mhòrachd, gum biodh duine cha mhòr ag ràdh nach eil e ann. Nèamh, seo rìgh-chathair na rìoghachd far a bheil e a ’sealltainn a h-uile greadhnachas; tha e an sin far am beannaich e na h-uimhir de luchd-aoigheachd Angels, Archangels agus anaman taghte; tha e an sin far an èirich an incessant dha! òran taing agus gràdh; sin far am bi e gad ghairm. Agus a bheil thu ag èisteachd ris? A bheil thu umhail dha?

3. Dòchas bho Nèamh. Dè an dòchas a tha na faclan sin a ’cuir a-steach‘ Tha Dia gan cuir nad bheul; is e Rìoghachd Dhè do dhachaigh, ceann-uidhe do thuras. Shìos an seo chan eil againn ach mac-talla de na co-sheirm aige, mar thoradh air an t-solas aige, cuid de dh ’fhàilidhean cùbhraidh Nèamh. Ma tha thu a ’sabaid, ma tha thu a’ fulang, ma tha gaol agad air; tha an Dia a tha air neamh a ’feitheamh riut, mar Athair, na ghàirdeanan; gu dearbh, bidh e mar dhìleab agad. Mo Dhia, am faic mi thu ann an Nèamh? ... Dè a tha mi ag iarraidh! Dèan mi airidh.