Litir bho athair gu nighean nach eil

An-diugh tha mi airson bruidhinn mu dheidhinn fear
chan eilear a ’toirt mòran aire dha sin.
Fear a tha aig àm air choreigin
de a bheatha thachair e ri nighean
nach eil na nighean aige.
Fear a tha aig àm air choreigin anns an
bha fios aig a bheatha air a ’gheama,
bha e eòlach air an gàire,
agus gun fhios ciamar a bha e eòlach air gaol
nach robh fios.
Fear a dh ’fheitheas airson a phàisde
nuair a thilleas e às an sgoil,
fear nach caidil ma tha an nighean aige
cha bhith e comasach cadal.
Fear a chuidicheas a nighean bheag
a sgrùdadh, a rothaireachd,
a ghràdhachadh, a bhith beò gu math.
Fear a thèid a-mach nuair a thèid an nighean aige a-mach
airson a ’chiad uair còmhla ri a leannan
cha chaidil e fad na h-oidhche.
Fear nach robh nighean aige a-riamh
ach aig àm air choreigin na bheatha
tha e a ’faireachdainn mar athair. Athair airson gaol,
de nighean nach eil na nighean aice.
Tha gràdh do chlann ionmholta agus naomh,
ach is e gnìomh a th ’ann a bhith a’ toirt gràdh do chloinn chàich
nach eil mòran athraichean a ’dèanamh.
Air 19 Màrt Latha Naomh Iòsaph,
Latha an athair, tha mi airson smaoineachadh a choisrigeadh
dha na h-athraichean sin a tha dèidheil air clann chàich
dìreach mar an Naomh Iòsaph a ghràdhaich Iosa
nach robh na fhìor mhac nàdurrach dha.
Mo nighean nuair a dh'fhàsas tu suas
agus cuiridh beatha thu air na ròpan,
ma tha thu a ’faireachdainn aonaranach, ann an trioblaid,
tionndaidh air ais gum bi d ’Athair an-còmhnaidh ann
chan e Athair a bheir gaol gu bràth air an nighean aige agus chan e nighean.

Airson tonja
SGRÌOBHADH LE PAOLO TESCIONE
BLOGGER CATHOLIC