Ùrnaigh gu math èifeachdach gus impidh a chuir air gràsan ann an suidheachaidhean pianail na beatha

O greadhnachas sìorraidh an Athar dhiadhaidh, osna agus comhfhurtachd chreidmhich, Leanabh Naomh Iosa, de ghlòir crùn, o! lughdaich do shealladh caoimhneis air a h-uile duine a thionndaidheas thugad le misneachd.

Amas cia mheud uamh agus searbhas, cia mheud dealg agus pianta a bhios a ’fighe a-steach don fhògarrach againn. Dèan tròcair air an fheadhainn a tha a ’fulang uimhir sìos an seo! Dèan tròcair air an fheadhainn a tha a ’caoidh airson beagan mì-fhortan: air an fheadhainn a bhios a’ caoidh agus a ’gearan air leabaidh pian: air an fheadhainn a tha nan comharra de gheur-leanmhainn neo-chothromach: air teaghlaichean gun aran no gun sìth: mu dheireadh gabh truas ris an fheadhainn a tha, anns na diofar dheuchainnean de bheatha, ag earbsa annad, tha iad a ’guidhe air do chuideachadh diadhaidh, do bheannachdan nèamhaidh.

O Leanabh Naomh Iosa, annadsa a-mhàin ar n-anam, lorg fìor chomhfhurtachd! Chan urrainn dhut ach a bhith a ’dùileachadh suaimhneas a-staigh bhuat, an t-sìth sin a tha a’ còrdadh riut agus a ’comhfhurtachd.

Tionndaidh, O Iosa, oirnn do shealladh tròcaireach; seall dhuinn do ghàire diadhaidh; tog do neach-teasairginn ceart; agus an uairsin, ge bith dè cho searbh ’s a dh’ fhaodadh deòir an fhògarraich seo a bhith, tionndaidhidh iad gu drùchd comhfhurtachd!

O Leanabh Naomh Iosa, thoir comhfhurtachd do gach cridhe truacanta, agus thoir dhuinn a h-uile gràs a dh ’fheumas sinn. Mar sin bi.