Teachdaireachd air a thoirt do Medjugorje air 2 Lùnastal 2016

A chlann ghràdhach, tha mi air tighinn thugad, nur measg, airson gun toir thu dhomh do dhraghan, airson gun toir mi iad gu mo Mhac agus gun dèan mi eadar-ghuidhe ris airson do mhaith. Tha fios agam gu bheil a dhraghan aig gach fear agaibh, na deuchainnean aige, mar sin tha mi a ’toirt cuireadh dhut gu màthaireil, thig gu bòrd mo Mhic. Air do shon, bidh e a ’briseadh an arain, ga thoirt fhèin, a’ toirt dòchas dhut. Bidh e ag iarraidh ort barrachd creideas, barrachd dòchas agus barrachd grèine. Sireadh an strì a-staigh agad an aghaidh fèin-thoileachas, an aghaidh breithneachadh agus laigsean daonna. Uime sin tha mi, mar mhàthair, ag ràdh riut ùrnaigh, oir tha ùrnaigh a ’toirt neart dhut airson an t-strì a-staigh. Thuirt mo mhac gu tric gum biodh mòran dèidheil orm agus a ’gairm màthair dhomh. Tha mi, an seo nur measg, a ’faireachdainn a’ ghaoil. Tapadh leat. Troimh a ’ghràidh seo, tha mi a’ guidhe air mo Mhac, nach till aon agaibhse, mo chlann, dhachaigh mar a thàinig e, gus an toir thu a-riamh barrachd dòchais, tròcair agus gràidh, airson gum bi thu nad abstoil gaoil, iadsan a bheir am beatha fianais. gur e Athair nèamhaidh stòr na beatha agus chan e bàs. A chlann ghràdhach, a-rithist agus gu màthair tha mi ag ùrnaigh riut, ùrnaigh airson an fheadhainn a thagh mo Mhac, airson an làmhan beannaichte, airson do chìobairean, gus an urrainn dhaibh mo Mhac a shearmonachadh le barrachd gràidh agus mar sin tionndadh. Tapadh leat.