17 de setembro, impresión dos estigmas de San Francisco de Asís

IMPRESIÓN DO APRENDIDO DE SAN FRANCISCO DE ASSISI

O serafico pai San Francisco alimentou, dende a súa conversión, unha tenrísima devoción a Cristo crucificado; devoción que sempre se estende con palabras e vida. En 1224, mentres estaba no monte da Verna estaba inmerso na meditación, o Señor Xesús, cun prodixio singular, imprimiu no seu corpo os estigmas da súa paixón. Bieito XI concedeulle á orde franciscana que celebre anualmente a memoria deste privilexio, o que fixo do Poverello un "signo marabilloso" de Cristo.

ORACIÓN

Oh Deus que, para inflamar o noso espírito co lume do teu amor, imprimiu no corpo do pai serafico San Francisco os signos da paixón do teu Fillo, concédenos, mediante a súa intercesión, que nos conformemos coa morte de Cristo para participar da súa resurrección.

Polo noso Señor Xesucristo, o teu Fillo, que é Deus, e vive e reina contigo, na unidade do Espírito Santo, para sempre e para sempre.

CHRISTI INNO CRUCIS

cantamos para a festa da Impresión do Estigma de San Francesco

Crucis Christi Mons Alvérnae *
Recénset mistéria,
Ubi salútis aetérnae
Dantur privilegia:
Dum Francíscus dat lucernae
Crucis sua estúdia.

Hoc en monte vir devótus,
Specu solitaria,
Pauper, un mundo semótus,
Condensado ieiúnia:
Vixilia, nudus, ardens totus,
Crebra dat suspiria.

Solus ergo clasus orans,
Mente fonte ágitur;
Plorans super xestos Crucis
Conflicto maior:
O implórans crucísque fructum
Ánimo resólvitur.

Ad quem chegou Rex e caelo
Amíctu Seraphico,
Sexo alárum tectus velo
Aspecto pacífico:
Toalla Affixúsque Crucis,
Presente milagroso.

Cernit servus Redemptórem,
Paso impasíbilem:
Lumen Patris et splendorem,
Tam pium, tam hilmemem:
Verbórum auditoría
Viro no effábilem.

Vertex Montis Inflammátur,
Vicínis cernéntibus:
Cor Francísci transformátur
Amoris ardóribus:
Corpus true mox ornátur
Mirandis Stigmatibus.

Collaudétur Crucifixus,
Tollens mundi escolle,
Quem laudat concrucifixus,
Crucis ferens vúlnera:
Francíscus prorsus inníxus
Super mundi foédera. Amén

Tradución cognitiva:

Monte della Verna revive os misterios da Cruz de Cristo; onde se outorgan os mesmos privilexios que dan a salvación eterna, mentres Francisco dirixe toda a súa atención á lámpada que é a Cruz. Nesta montaña o home de Deus, nunha cova solitaria, pobre, separado do mundo, multiplica os xaxúns. Nos reloxos nocturnos, aínda que espido, é ardente e frecuentemente disólvese en bágoas. Confinado só a si mesmo, polo tanto, ora, coa mente levántase, chora meditando nos sufrimentos da Cruz. É atravesado pola compaixón: pedindo polos froitos da cruz na súa alma é consumido. O rei do ceo chega a el en forma de serafín, escondido polo veo de seis ás cunha cara chea de paz: está pegado á madeira dunha cruz. Milagre digno de asombro. O servo ve ao Redentor, o impasible que sofre, a luz e o esplendor do Pai, tan piadosos, tan humildes: e escoita palabras de tal tenor que un home non pode pronunciar. A cima do monte está en chamas e os veciños o ven: o corazón de Francisco vese transformado polos ardores do amor. E ata o corpo está realmente decorado con estigmas sorprendentes. Loado sexa o Crucifixo que quita os pecados do mundo. Francisco loa a el, o crucifixo, que leva as feridas da cruz e descansa completamente por riba dos coidados deste mundo. Amén.