28 de outubro San Giuda Taddeo: devoción ao Santo das causas difíciles

ROSARIA DEVOTADA NO HONOR DE SAN GIUDA TADDEO

Chámase prodixioso porque a través del obtense grandes gracias en casos desesperados, sempre que o que se pida sirva para a maior gloria de Deus e o ben das nosas almas.

Utilízase unha coroa de rosario normal.

En nome do Pai ...

Acto de dor

Gloria ao Pai ...

"Santos Apóstolos, intercedamos por nós" (tres veces).

En pequenos grans:

«San Jude Thaddeus, axúdame nesta necesidade». (10 veces)

Gloria ao Pai

En grans grosos:

"Os Santos Apóstolos interceden por nós"

Remata cun Creed, unha Salve Regina e os seguintes:

ORACIÓN

Santo prodixioso, glorioso Santo Xudas Táddeo, honra e gloria do apostolado, alivio e protección dos pecadores afligidos, pídolle a coroa de gloria que tes no ceo, polo privilexio singular de ser parente íntimo do noso Salvador e para o amor que tiveches á Santa Nai de Deus, para concederme o que che pido de ti. Así como estou seguro de que Xesucristo os honra e o concede todo, tamén podo recibir a túa protección e alivio nesta necesidade urxente.

ORACIÓN CONCLUSIVA

(en casos difíciles)

O glorioso St. Jude Thaddeus, o nome do traidor que puxo ao seu adorable Mestre en mans dos seus inimigos fixo que te esquezasen moitos. Pero a Igrexa te honra e invócao como avogado por cousas difíciles e casos desesperados.

Ore por min, tan miserable; aproveite, por favor, ese privilexio que o Señor lle concedeu: traer axuda rápida e visible naqueles casos nos que case non hai esperanza. Dá que por esta gran necesidade podo recibir, coa túa mediación, o alivio e o consolo do Señor e tamén en todas as miñas penas louvar a Deus.

Prometo estar agradecido e estender a túa devoción para estar contigo eternamente con Deus. Amén.

A súa vinculación con Xesús

Judas Tadeo naceu en Caná de Galilea, en Palestina, fillo de Alfeo (ou Cleopas) e de María Cleopas. O seu pai Alfeo era o irmán de San Giuseppe e a súa nai unha curmá de María Santissima. Polo tanto, Judas Tadeo era curmán de Xesús, tanto do lado do pai como do lado da nai. Alfeo (Cleopas) foi un dos discípulos aos que Xesús apareceu no camiño de Emaús o día da resurrección. María Cleofa era unha das piadas mulleres que seguira a Xesús desde Galilea e que permanecía ao pé da cruz, no Calvario, xunto coa Santísima María.

Judas Tadeo tiña catro irmáns: Xaime, Xosé, Simón e María Salomé. Un deles, Santiago, tamén foi chamado por Xesús para ser apóstolo. A relación da familia de San Xudas Tadeo co noso propio Señor Xesucristo, polo que é posible percibir das Sagradas Escrituras, é a seguinte. Entre os irmáns, Santiago foi un dos doce apóstolos e converteuse no primeiro bispo de Xerusalén. Sabemos que Giuseppe era coñecido como o Xusto. Simón, outro irmán de San Xudas, foi o segundo bispo de Xerusalén, sucesor de Santiago. María Salomé, a única irmá, era a nai dos apóstolos San Giacomo Maggiore e San Giovanni Evangelista. Chamárono Santiago Menor para distinguirse doutro apóstolo, Santiago, que sendo maior chamábase Maior.

Suponse que houbo moita convivencia entre san Xudas Tadeo, o seu curmán Xesús e os seus tíos María e Xosé. Foi certamente esta convivencia fraterna, ademais do estreito parentesco, a que levou a San Marcos (Mc 6: 3) a mencionar a San Xude Tadeo e os seus irmáns como "irmáns" de Xesús.