6 de marzo ASH WESNES. Oración para dicir hoxe

Vostede me chamou, Señor, veño.

Se deixo de mirarme no espello ou se me caio no máis profundo da miña vida, descubro dúas grandes realidades aparentemente irreconciliables. Atope a miña pequenez que tamén é nulidade e a sublimidade das obras que o Señor realizou na miña vida. Ata o de agora non lle cantou un digno poema de amor, pero El formoume unha marabilla de graza antes de que eu mesmo nacese. E hoxe volve a invitación. O seu. "Volve para min de todo corazón". A súa invitación non se pode desbotar. Hai que facer que o seu espírito sexa atento, cariñoso, dócil porque as súas promesas son sublimes. Nunca rexeita a ninguén, non despreza aos pobres, non humilla ao pecador, non deixa caer as migas da súa mesa na lama. O recubrimento de cinzas, hoxe, é certamente un sinal de claridade e elección. É como cambiar de dirección ou, mellor, como tomar conciencia de que as vaidades, as seducións, os encantos son coma a leña de xesta. Só queimando todas as negatividades do noso espírito brilla o brillo do noso ser. Cubrirse con cinzas significa tomar conciencia da debilidade, da propia nulidade, da propia incapacidade e sobre todo do gran trastorno acumulado na nosa vida. O Señor pode restaurar forza e impulso ao noso espírito. Cubrirse con cinzas significa descubrir que os nosos ollos non poden mirar o sol e as nosas roupas están manchadas e desgastadas. El, inmensa beleza e bondade, agarda que purifiquemos e aforramos, que os redimimos e restituímos.

Queimei toda a miña escoria, Señor Xesús, e coloquei as cinzas da miña nada na cabeza.

Permíteme chegar a ti e estar preto de ti, cunha alma contrita e un corazón sincero.

(extracto do folleto da Coresma - O camiño da conformidade con Cristo Xesús - de N.Giordano)

ORACIÓN POR CANDA

(Salmo 50)

Ten piedade de min, Deus, segundo a túa misericordia; *
no teu gran amor borre o meu pecado.

Limpádeme de todos os meus defectos, *

limpame do meu pecado.
Recoñezo a miña culpa *

o meu pecado está sempre diante de min.

Contra ti, contra ti so pecou, ​​*
o que está mal nos teus ollos, fíxeno;
así tes razón cando falas *
xusto ao teu xuízo.

Velaquí, por culpa fun nacido *
en pecado concibíame miña nai.
Pero queres a sinceridade do corazón *
e interiormente ensíname sabedoría.

Purifícame con hisopo e serei limpo; *
lavádeme e estarei máis branco que a neve.
Déixeme sentir alegría e ledicia, *
os ósos que romperás alegraranse.

Mira lonxe dos meus pecados *
borrar todas as miñas faltas.
Crea en min, Deus, un corazón puro, *
renova un espírito firme en min.

Non me afastes da túa presenza *
e non me prives do teu espírito santo.
Dame a alegría de ser gardado *
apoia unha alma xenerosa en min.

Ensinarei aos vagabundos os teus camiños *
e os pecadores volverán a ti.
Sálvame do sangue, Deus, Deus a miña salvación, *
a miña lingua exaltará a túa xustiza.

Señor, abre os meus beizos *

e a miña boca proclama o teu eloxio;
porque non lle gusta o sacrificio *
e se ofrezo holocaustos, non os aceptes.

Un espírito contrito *

é sacrificio a Deus,
unha desfeita e humillada, *

ti, Deus, non desprezes.

No teu amor dá graza a Sión *
ergue as murallas de Xerusalén.

Entón apreciará os sacrificios prescritos *
o holocausto e toda a oblación,
logo sacrificarán ás vítimas *
enriba do teu altar.

Gloria ao Pai e ao Fillo *
e todo Spirito Santo.
Como foi ao principio, e agora e sempre, *
Por sempre e para sempre. Amén.