9 de xullo - CONSANXEÍN DE CRISTO

9 de xullo - CONSANXEÍN DE CRISTO
O apóstolo San Pedro advirte aos cristiáns que non descoidan a súa dignidade, porque, despois da redención, como resultado da graza santificadora e da comuñón do Corpo e sangue do Señor, o home converteuse nun participante da mesma natureza divina. Pola inmensa bondade de Deus, o misterio da nosa incorporación a Cristo produciuse en nós e convertémosnos en verdade os seus parentes de sangue. En palabras máis sinxelas podemos dicir que o sangue de Cristo flúe nas nosas venas. Por iso San Pablo chama a Xesús o "Primeiro dos nosos irmáns" e Santa Catalina de Siena exclama: "Polo teu amor, Deus fíxose home e o home faise Deus". Algunha vez pensamos en que somos verdadeiramente irmáns de Xesús? Que lástima é o home que corre na procura de títulos honorarios, de documentos que demostren a súa descendencia de familias nobres, que desembolsan cartos para mercar a dignidade terrenal para logo esquecer que Xesús, co seu sangue, nos converteu en "santas persoas" e regal! ». Non esquezas, non obstante, que a consanguinidade con Cristo non é un título reservado só para ti, senón que é común a todos os homes. ¿Ve ese mendigo, ese minusválido, ese pobre home afastado da sociedade, ese ser lamentable que case semella un monstro? Nas súas venas, como na túa, flúe o sangue de Xesús! Xuntos formamos ese Místico Corpo, do que Xesucristo é a Cabeza e somos os membros. Esta é a verdadeira e única democracia, esta é a perfecta igualdade entre os homes.

EXEMPLO: toca un episodio da Primeira Guerra Mundial, ocorrido no campo de batalla entre dous soldados moribundos, un alemán e o outro francés. O francés cun esforzo supremo conseguiu sacarlle un crucifixo da chaqueta. Estaba cheo de sangue. Levouno ata os beizos e, con voz feble, comezou a recitación da Ave María. Con estas palabras, o soldado alemán, que estaba case sen vida ao seu carón e que ata entón non amosaba ningún signo de vida, sacudiu e lentamente, segundo as últimas forzas que o permitiron, estendeu a man e, xunto coa dos franceses, pousou o crucifixo; logo cun murmurio respondeu a oración: Santa María Nai de Deus ... Mirando uns aos outros os dous heroes morreron. Eran dúas boas almas, vítimas do odio que sementa a guerra. Os irmáns foron recoñecidos no crucifixo. Só o amor de Xesús nos une ao pé desa cruz, na que sangra por nós.

FINALIDADE: Non sexas covarde nos teus ollos, se Deus te estima o suficiente para verter o Precioso sangue do seu Fillo Divino por ti todos os días (San Agustín).

GIACULATORIA: Por favor, Señor, axuda aos teus fillos, aos que redimiches co teu precioso sangue.