Evanxeo do 7 de febreiro de 2021 co comentario do papa Francisco

LECTURA DO DÍA
Primeira Lectura

Do libro de Job
Traballo 7,1-4.6-7

Job falou e dixo: "¿Non fai o home un duro traballo na terra e os seus días non son como os dunha man contratada? Mentres o escravo suspira pola sombra e como o mercenario agarda o seu soldo, tamén tiven meses de ilusión e asignáronme noites de problemas. Se me deito digo: "Cando me levantei?". A noite faise longa e estou farto de dar voltas e voltas ata o amencer. Os meus días pasan máis rápido que un transbordador, desaparecen sen deixar rastro de esperanza. Lembra que un alento é a miña vida: o meu ollo nunca máis verá o bo ».

Segunda lectura

Dende a primeira carta de San Pablo o Apóstolo aos corintios
1Cor 9,16-19.22-23

Irmáns, proclamar o Evanxeo non é unha gabanza para min, porque é unha necesidade que se me impón: ai de min se non proclamo o Evanxeo! Se o fago por iniciativa propia, teño dereito á recompensa; pero se non o fago por iniciativa propia, é unha tarefa que me foi encomendada. Entón, cal é a miña recompensa? O de proclamar o Evanxeo libremente sen usar o dereito que me confire o Evanxeo. De feito, a pesar de estar libre de todos, fíxenme o servo de todos para gañar o maior número. Fíxenme débil para os débiles, para gañar aos débiles; Fixen de todo por todos, para salvar a alguén a calquera prezo. Pero fago todo polo Evanxeo, para participar tamén nel.

EVANXEO DO DÍA
Do Evanxeo segundo Marcos
Mk 1,29-39

Naquel momento, Xesús, abandonado a sinagoga, foi inmediatamente á casa de Simón e Andrés, na compaña de Santiago e Xoán. A sogra de Simone estaba na cama con febre e inmediatamente faláronlle dela. Achegouse e fíxoa erguer colléndoa da man; a febre deixouna e serviunos. Cando chegou a noite, despois do solpor, trouxéronlle a todos os enfermos e posuídos. Toda a cidade estaba xuntada diante da porta. Sanou a moitos que sufrían varias enfermidades e botou a moitos demos; pero non permitiu que os demos falasen porque o coñecían. Pola mañá cedo levantouse cando aínda estaba escuro e, despois de saír, retirouse a un lugar deserto e rezou alí. Pero Simón e os que estaban con el partiron na súa pista. Atopárono e dixéronlle: "Todo o mundo te está a buscar!" El díxolles: “Imos a outro lado, ás aldeas veciñas, para que eu tamén poida predicar alí; para isto, de feito, vin! ». E percorreu toda Galilea, predicando nas súas sinagogas e expulsando demos.

PALABRAS DO SANTO PAI
A multitude, marcada polo sufrimento físico e a miseria espiritual, constitúe, por así dicilo, o "ambiente vital" no que se desenvolve a misión de Xesús, composta por palabras e xestos que curan e consolan. Xesús non veu traer a salvación a un laboratorio; non predica no laboratorio, desvinculado da xente: está no medio da multitude! Entre a xente! Pense que a maior parte da vida pública de Xesús pasouna na rúa, entre a xente, para predicar o Evanxeo, para curar feridas físicas e espirituais. (Angelus do 4 de febreiro de 2018)