Xaxún cristián
Il xexún é unha práctica espiritual que ten unha longa tradición na Igrexa cristiá. O xaxún foi practicado polo propio Xesús e os primeiros cristiáns e continuou sendo unha práctica común na igrexa durante moitos séculos.
Esta práctica pretende axudar aos cristiáns a concentrarse na súa relación con Deus e eliminar as distraccións da vida diaria. O xaxún consiste en renunciar a comida ou bebida durante un período de tempo determinado, xeralmente dende unhas horas ata varios días. Durante este período, o cristián céntrase en preghiera, no meditación e sobre a reflexión espiritual.
A que nos lembra o xaxún cristián?
O xaxún tamén ten un compoñente de penitencia e sacrificio. Renunciar á comida por un tempo é unha forma de sacrificio que axuda a purificar a alma e eliminar os pecados. Ademais, pode axudar a desenvolver a disciplina e a forza de vontade, que son importantes na vida espiritual.
En Igrexa católica, o xaxún é obrigatorio durante o Coresma, o período de 40 días anteriores á Semana Santa. Durante a Coresma, os católicos están obrigados a xaxuar o Mércores de Cinza e o Venres Santo, así como a absterse de carne todos os venres de Coresma.
Outras denominacións cristiás tamén teñen períodos de xaxún que poden variar segundo a tradición. Por exemplo, algunhas igrexas Protestantes practican o xaxún durante o período de advento, que precede ao Nadal.
Algunhas persoas optan por renunciar só a certos alimentos, como o pan ou a carne, mentres que outras renuncian á comida por completo.
O xaxún cristián non é só unha práctica de renuncia, senón tamén a agasallo. Durante este período, os cristiáns están invitados a doar o diñeiro aforrado coa compra de alimentos a entidades benéficas ou benéficas. Deste xeito o xaxún convértese nunha ocasión para practicar a solidariedade e o amor ao próximo.