Comentario da liturxia do 5 de febreiro de 2021 por Don Luigi Maria Epicoco

No centro do Evanxeo de hoxe está a conciencia culpable de Herodes. De feito, a crecente fama de Xesús esperta nel o sentimento de culpa polo infame asasinato co que matara a Xoán o Bautista:

“O rei Herodes soubo de Xesús, xa que o seu nome se fixo famoso. Dicíase: "Xoán o Bautista resucitou de entre os mortos e por iso funciona nel o poder dos milagres". No seu lugar, outros dixeron: "É Elías"; outros aínda dicían: "É un profeta, coma un dos profetas". Pero Herodes, ao escoitalo, dixo: "¡Que Xoán a quen decapitara resucitou!".

Por moito que intentemos escapar da nosa conciencia, perseguiranos ata o final, ata que tomemos en serio o que ten que dicir. Hai un sexto sentido dentro de nós, a capacidade de sentir a verdade polo que realmente é. E por moito que a vida, as opcións, os pecados, as circunstancias e o condicionamento poidan suavizar este sentido subxacente que temos, o que realmente non corresponde á Verdade segue resoando en nós como malestar. É por iso que Herodes non atopa paz e manifesta a neurose típica que todos temos cando, por un lado, sentímonos atraídos pola verdade e, por outro, vivimos contra ela:

“De feito Herodes fixera que Xoán fora arrestado e metido en prisión por mor de Herodías, a muller do seu irmán Filipe, con quen casara. Xoán díxolle a Herodes: "Non é lícito que gardes á muller do teu irmán". É por iso que Herodias leváballe rancor e quixera matalo, pero non puido, porque Herodes temía a Xoán, coñecéndoo xusto e santo, e vixiaba del; e aínda que ao escoitalo estaba moi perplexo, con todo escoitou de boa gana ”.

Como pode, por un lado, sentirse fascinado pola verdade e despois deixar que a mentira gane? O Evanxeo de hoxe cóntanos isto para desenmascarar o mesmo conflito que nos habita e para advertirnos que a longo prazo, mentres sentimos atracción polo que é certo se non se toman as consecuentes eleccións, tarde ou cedo combínanse problemas irreparables.