Devocións: o pensamento de Padre Pio hoxe 14 de novembro
26. A verdadeira razón pola que non sempre podes facer ben as túas meditacións, atópoo nisto e non me engano.
Chegas a meditar con certo tipo de alteración, combinada cunha gran ansiedade, para atopar algún obxecto que poida facer que o teu espírito sexa feliz e consolado; e isto é suficiente para facer que nunca atopes o que buscas e non situes a túa mente na verdade que meditas.
Miña filla, saiba que cando un busca con présa e avaricia por un perdido, tocaráo coas mans, verano cos ollos cen veces, e nunca o notará.
Desta ansiedade vana e inútil, nada pode derivar de vós que un gran cansazo de espírito e imposibilidade de mente, para deterse sobre o obxecto que ten en conta; e a partir disto, como por causa propia, certa frialdade e estupidez da alma especificamente na parte afectiva.
Non coñezo outro remedio neste aspecto que este: saír desta ansiedade, porque é un dos maiores traidores que a verdadeira virtude e a devoción firme poden ter; pretende quentarse a bo funcionamento, pero non o fai salvo arrefriarse e fainos correr para facernos tropezar.
27. Non sei compadecerche nin perdoarlle esa forma de descoidar facilmente a comuñón e a meditación santa. Teña en conta que, filla miña, esa saúde non se pode conseguir salvo mediante oración; que a batalla non se gaña agás a través da oración. Entón, a elección é túa.
28. Mentres tanto, non te afliches ata o punto de perder a paz interna. Ore con perseveranza, con confianza e cunha mente tranquila e serena.
29. Non todos somos chamados por Deus a salvar as almas e estender a súa gloria a través do alto apostolado da predicación; e tamén saiban que este non é o único e único medio para conseguir estes dous grandes ideais. A alma pode estender a gloria de Deus e traballar pola salvación das almas a través dunha vida verdadeiramente cristiá, rezando incesantemente ao Señor para que "veña o seu reino", para que o seu nome máis santo "sexa santificado", para que "non nos leven a tentación », que« liberamos do mal ».
San Xosé,
Resposta Mariae Virginis,
Pater putativo Iesu,
agora pro me!
1. - Pai, que fas?
- Estou facendo o mes de San Xosé.
2. - Pai, ama o que teño medo.
- Non me gusta sufrir en si mesmo; Pregúntolle a Deus, anhelo os froitos que me dá: dálle gloria a Deus, me salva aos irmáns deste exilio, libera as almas do lume do purgatorio e que máis quero?
- Pai, que está sufrindo?
- Expiación.
- Que é para ti?
- O meu pan diario, a miña delicia!
3. Nesta terra todo o mundo ten a súa cruz; pero debemos asegurarse de que non somos o mal ladrón, senón o ladrón bo.
4. O Señor non me pode dar creneo Só teño que facer a vontade de Deus e, se me gusta del, o resto non conta.
5. Ora con calma!
6. Antes de nada, quero dicirlle que Xesús precisa dos que xemen con el por impiedade humana, e por iso te conduce polos camiños dolorosos cos que gardas a miña palabra na túa. Pero pode que a súa caridade sexa sempre bendicida, que sabe mesturar o doce co amargo e converter as penas transitorias da vida nunha eterna recompensa.