Devoción a Xesús baixo a cruz polos favores
1.Xesús leva a cruz. Unha vez pronunciada a sentenza, os verdugos preparan dous troncos sen forma, átanos en forma de cruz e preséntanos a Xesús, o verdadeiro Isaac cargado de madeira para o sacrificio. Xesús, aínda que devastado polo sufrimento martirizado, colle a cruz moi pesada e lévaa con resignación. Ti, por outra banda, fuxiches e atopaches insoportables as cruces máis lixeiras. ¡Confuso! ...
2. Xesús ama a cruz. Sólea como o obxecto máis querido no seu corazón. Ás veces tropeza e, cando o sacude, ábrense as feridas do corpo, espiñas cravadas na cabeza, lesiónalle o ombreiro. Non obstante, Xesús non deixa a cruz, encántaa, tenlla preto de si: ¡é unha carga querida para el, ..! E os que nos queixamos dos nosos e rezamos tanto para liberarnos dela, chamámonos imitadores de Xesús.
3. Xesús cae baixo a cruz. Presionado por verdugos inhumanos, que non lle dan tregua nin folgos. Xesús, pálido, cambalea e cae! Os soldados, con golpes e golpes, levántano do chan. Xesús colle a cruz de novo e cae! Entón, para reservalo para o sacrificio, os soldados obrigan a Simón de Cirene a levar a cruz detrás de Xesús. - As túas recaídas no pecado fan que Xesús caia e volva caer. Polo menos por penitencia, colle con gusto a túa cruz e séguelle.
PRÁCTICA. - Hoxe leva con gusto a túa cruz por amor a Xesús; fai unha abstinencia.