Devoción a María: clemencia de Deus cara aos homes
CLEMENCIA DE DEUS PARA O HOME
María está presente ante o misterio que se logrou un día no seu útero, constituíndo o seu trono de Deus máis brillante que un trono de anxos: "Salvaxe, ou trono máis santo do que está sentado nos querubes"; está presente na saída da paz e do perdón que Deus, a través dos seus medios, concede ao mundo: "Salvaxe, clemencia de Deus cara ao home". Está presente na misericordia que segue vertendo de xeito abundante, na graza que nos dá luz: "Ave, campo que produce abundancia de mercé". Está presente na boca dos Apóstolos que proclaman a Palabra e no testemuño dos Mártires, que van á morte por Cristo: "Salva, ti dos Apóstolos a voz perenne", "Salva, dos mártires o atrevido indomable".
Juan Pablo II
MARIA CON NÓS
No mesmo lugar onde agora se atopa a igrexa da Beata Vergine della Divina Provvidenza di Pancole, houbo unha edificación na que Pier Francesco Fiorentino frescou a imaxe da Virxe que amamantou ao Neno (probablemente entre 1475 e 1499). Posteriormente o quiosco foi descoidado e o derrube foi cuberto de zarzas e hedra ata que desapareceu. Na segunda metade do século XVII, toda Valdelsa viviu un período de miseria e fame por mor da seca. Conta a lenda que nos primeiros días de abril de 1668, Bartolomea Ghini, unha pastora que estaba muda desde o seu nacemento, estaba especialmente triste pola súa propia pobreza e ao levar ao rabaño ao pasto foi capturada con desesperación tanto que clamou. Nese momento apareceu unha fermosa dama e preguntoulle o motivo de tanta tristeza. Cando Bartolomea respondeu, a señora tranquilizoulle dicíndolle que fose para a casa porque alí atoparía a despensa chea de pan, a cruz chea de aceite e a bodega chea de viño. Nese momento, Bartolomea entendeu que falou e fuxiu chamando aos seus pais na parte superior das súas voces, espantado ao oír a súa filla falar e atopar a despensa chea. Por iso todos os aldeáns querían ir ao pasto onde dixo que vira a misteriosa dama pero atopou só unha pila de zarzas. Neste momento, as plantas foron erradicadas con fouces e cachorros para descubrir que ocultaban o quiosco coa imaxe que Bartolomea dixo para retratar á señora que coñecera. Na eliminación das zarzas a imaxe foi rabuñada por un billete e o cartel segue sendo visible. Dende entón decidiuse venerar á Madonna co título de Nai da Divina Providencia. Esta noticia atraeu a multitude de peregrinos que trouxeron ofertas e materiais de construción para a construción dunha igrexa para que a imaxe fose protexida. Grazas a tanta colaboración a igrexa foi erixida e consagrada en apenas dous anos (as obras remataron en 1670).
PANCOLE - BV da Divina Providencia
FIORETTO: Serás un fillo pródigo con Deus? Recita tres pater ao Corazón de Xesús para non convertelo nel