Devoción a María no mes de maio: día 15 "dominio sobre o corpo"

DOMINACIÓN SOBRE O CORPO

DÍA 15

Ave María.

Invocación. - María, nai de misericordia, roga por nós!

DOMINACIÓN SOBRE O CORPO

O segundo inimigo espiritual é a carne, ese é o noso corpo, e ten medo porque sempre está connosco e pode tentarnos día e noite. Quen non sente a rebelión do corpo contra a alma? Esta loita comezou despois do pecado orixinal, pero antes non era así. Os sentidos do corpo son como tantos cans famentos e insaciables; sempre preguntan; canto máis lles das, máis piden. Quen queira salvar a alma debe manter o dominio sobre o corpo, é dicir, co poder da vontade, debe frear os malos desexos, regular todo con razón, dándolle aos sentidos só o necesario e negando o superfluo, especialmente que que é ilegal. Ai dos que se deixan dominar polo corpo e converterse en escravo das paixóns! A Madonna, por singular privilexio, tiña un corpo virxinal, xa que estaba exenta da falta orixinal e sempre mantivo unha perfecta harmonía co seu espírito. Os devotos da Virxe, se queren ser tales, deben esforzarse por manter o corpo inmaculado; para ser vencedor na loita diaria dos sentidos, que invocen a axuda da Nai da misericordia. Esta vitoria non é posible só coa forza humana. Como a egua inqueda necesita as pestanas e os espolóns, tamén o noso corpo precisa a vara da mortificación. Mortificar significa negar aos sentidos non só o que Deus prohibe, senón tamén certas cousas lexítimas e innecesarias. Toda pequena mortificación ou renuncia contribúe á nosa perfección espiritual, advírtenos contra as vergoñentas caídas morais e é un acto de respecto á raíña do ceo, amante da pureza do noso corpo. O espírito de renuncia pertence aos devotos de María. Na práctica, esforzémonos por cultivar a templanza, evitando a esaxeración en comer e beber, negando á garganta tantos refinamentos e privándonos de algo. Cantos devotos de Nosa Señora xaxúnan os sábados, é dicir, abstéñense de comer froita fresca ou doces ou limítanse a beber! Estas pequenas renuncias ofrécenselle a María como flores perfumadas. A custodia dos ollos e tamén do oído e o olfacto é un indicio de dominio sobre o noso corpo. Máis que nada, é necesaria a mortificación do tacto, evitando calquera liberdade consigo mesmo e cos demais. Cantos levan tela de saco ou cadeas e ata se disciplinan! As mortificacións non son prexudiciais para a saúde, senón que a preservan. Os vicios e a intemperancia son os causantes da maioría das enfermidades. Os santos máis penitentes viviron ata a vellez; para convencerse diso, abonda con ler a vida de San Antonio Abade e de San Paulo, o primeiro eremita. En conclusión, aínda que consideramos o noso corpo como un inimigo espiritual, debemos respectalo como un recipiente sagrado, convencidos de que merece máis respecto que o cáliz da misa, porque así non só ten o sangue e o corpo de Xesús, senón que se alimenta del co Santo Comunión. No noso corpo sempre hai a imaxe da Madonna, medalla ou vestido, que é un recordatorio perenne da nosa filiación a María. Tentamos ser xustos con nós mesmos, é dicir, coidar máis a nosa alma que o noso corpo.

EXEMPLO

O pai Ségneri, no seu libro "O cristián educado", informa que un mozo, cargado de pecados contra a pureza, foi confesar ao pai Zucchi a Roma. O confesor díxolle que só a devoción pola Nosa Señora podía liberalo do mal costume; deulle por penitencia: pola mañá e pola noite, cando se levantaba e ía para a cama, recitaba con coidado unha Ave María á Virxe, ofrecéndolle os ollos, as mans e todo o corpo, cunha oración para que o gardase como cousa e logo bicase tres veces a terra. O mozo con esta práctica comezou a corrixirse. Despois de varios anos, despois de dar a volta ao mundo, quixo reunirse en Roma co seu antigo confesor e confioulle que durante anos xa non caera no pecado contra a pureza, xa que a Virxe con esa pouca devoción lle obtivera graza. O pai Zucchi nun sermón contou o feito. Escoitouno un capitán, que durante moitos anos tiña unha mala práctica; tamén propuxo seguir esa devoción, liberarse da horrible cadea do pecado. Conseguiu corrixirse e cambiou a súa vida. Pero despois de seis meses el, confiando tontamente nas súas forzas, quixo ir visitar a vella e perigosa casa, propoñendo non pecar. Cando se achegaba á porta da casa onde corría o perigo de ofender a Deus, sentiu como unha forza invisible retrocedía e atopouse tan lonxe da casa como estaba ese camiño e, sen saber como, atopouse preto da súa propia casa. O capitán recoñeceu a evidente protección da Madonna.

Lámina. - Respectar o propio corpo e o dos demais, como recipiente sagrado e templo do Espírito Santo.

Gjaculatory. - Ó María, conságroche o corpo e a alma!