Devoción aos anxos gardiáns: o Rosario para invocar a súa presenza

Só pasaron catro séculos desde que, en 1608, a devoción aos Anxos da Garda foi aceptada pola Santa Nai Igrexa como memorial litúrxico, sendo a institución da festa fixada para o 2 de outubro polo Papa Clemente X. Pero en realidade a conciencia de el a existencia dun anxo da garda posto por Deus ao carón de todo ser humano estivo sempre presente no Pobo de Deus e na tradición centenaria da Igrexa. No libro do Éxodo, escrito arredor do século VI a.C., o Señor Deus di: "Velaí, mando un anxo diante de ti para que te manteña no camiño e te deixe entrar no lugar que eu teño preparado" (Ex. 23,20: XNUMX). Sen formular nunca unha definición dogmática ao respecto, o Maxisterio eclesial afirmou, en particular co Concilio de Trento, que cada ser humano ten o seu anxo da garda.

O Catecismo de San Pío X, retomando o ensino do Concilio de Trento, di: "Os Anxos que Deus destinou para gardarnos e guiarnos no camiño da saúde dise que son gardiáns" (n. 170) e o Anxo da Garda "axúdanos. con boas inspiracións e, recordándonos os nosos deberes, guíanos no camiño do ben; ofrece a Deus as nosas oracións e obtén por nós as súas grazas» (n. 172).

Con este Santo Rosario meditamos sobre a verdade da fe sobre a existencia dos Anxos, inspirándonos no Catecismo da Igrexa Católica, que comeza a tratar sobre os Anxos da Garda no Capítulo I, párr. 5.

O N. 327 dun xeito particular, introduce ao cristián dun xeito moi claro no coñecemento da existencia dos Anxos: <>.

Queremos honrar aos Anxos e agradecerlles o servizo que realizan a todos os homes e mostrar unha especial devoción ao noso Anxo da Garda.

O esquema de oración é o do tradicional Rosario mariano, porque non podemos honrar aos Anxos separadamente da Adoración ao noso Deus Único e Trino e da veneración á nosa Nai María Santísima, Raíña dos Anxos.

+ No nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo. Amén.

Oh Deus, venme salvar.

Señor, apresurame a axudarme.

Gloria

1ª meditación:

A existencia de seres espirituais, incorpóreos, que a Sagrada Escritura adoita chamar Anxos, é unha verdade de fe. O testemuño da Escritura é tan claro como a unanimidade da Tradición (CCC, n. 328). Porque os Anxos ven sempre o rostro do Pai que está no ceo (cf. Mt 18,10), son poderosos executores dos seus mandamentos, dispostos a escoitar a voz da súa palabra (cf. Sal 103,20. CCC. N. 329).

Noso Pai, 10 Ave María, Gloria.

Anxo de Deus, que son o meu gardián, ilumina, garda, goberna e goberna a min, que che foi encomendado pola misericordia celestial. Amén.

2ª meditación:

En todo o seu ser, os Anxos son servos e mensaxeiros de Deus (CCC, n. 329). Como criaturas puramente espirituais, teñen intelixencia e vontade: son criaturas persoais e inmortais. Superan á perfección todas as criaturas visibles. O esplendor da súa gloria así o testemuña (cf. DN10,9-12. CCC, n.330).

Noso Pai, 10 Ave María, Gloria.

Anxo de Deus, que son o meu gardián, ilumina, garda, goberna e goberna a min, que che foi encomendado pola misericordia celestial. Amén.

3ª meditación:

Os Anxos, dende a creación (cf. Xob 38,7) e ao longo da historia da salvación, anuncian esta salvación de lonxe ou de preto e serven á realización do proxecto salvífico de Deus, guían ao Pobo de Deus, axudan aos Profetas (cf. 1 Reis 19,5). É o Anxo Gabriel quen anuncia o nacemento do Precursor e o de Xesús (cf. Lc 1,11.26. CEC, n. 332)

Noso Pai, 10 Ave María, Gloria.

Anxo de Deus, que son o meu gardián, ilumina, garda, goberna e goberna a min, que che foi encomendado pola misericordia celestial. Amén.

4ª meditación:

Desde a Encarnación ata a Ascensión, a vida do Verbo Encarnado está rodeada da adoración e servizo dos Anxos. Cando Deus introduce no mundo ao Primoxénito di: "Que o adoren todos os Anxos de Deus" (cf. Heb 1,6). O seu canto de loanza polo nacemento de Cristo non deixou de resonar na louvanza da Igrexa: <> (cf Lc 2,14). Os Anxos protexen a infancia de Xesús (cf. Mt 1,20; 2,13.19), serven a Xesús no deserto (cf. Mc 1,12; Mt 4,11), consoláno durante a súa agonía (cf. Lc 22,43). , 2,10). Son os Anxos os que evanxelizan (cf. Lc 1,10) anunciando a Boa Nova da Encarnación e Resurrección de Cristo. No regreso de Cristo, que anuncian (cf. Feitos 11-13,41), estarán alí, ao servizo do seu xuízo (cf. Mt 12,8; Lc 9-333). (CCC, n.XNUMX).

Noso Pai, 10 Ave María, Gloria.

Anxo de Deus, que son o meu gardián, ilumina, garda, goberna e goberna a min, que che foi encomendado pola misericordia celestial. Amén.

5ª meditación:

Desde a infancia (cf. Mt 18,10) ata a hora da morte, a vida humana está rodeada da súa protección (cf. Sal 34,8; 91,10-13) e da súa intercesión (cf. Xob 33,23) -24; Zc 1,12; Tb 12,12. ). Cada crente ten ao seu carón un Anxo como protector e pastor, para levalo á vida (San Basilio de Cesarea, Adversus Eunomium, 3,1.). Dende aquí abaixo, a vida cristiá participa, na Fe, na bendita comunidade de Anxos e homes, unidos a Deus (CCC, n. 336).

Noso Pai, 10 Ave María, Gloria.

Anxo de Deus, que son o meu gardián, ilumina, garda, goberna e goberna a min, que che foi encomendado pola misericordia celestial. Amén.

Ola Regina